«Δώρον άδωρον» θα είναι για τους δανειολήπτες η σχεδιαζόμενη μείωση των

επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Οι εμπορικές τράπεζες εκτιμάται, είτε ότι δεν θα προχωρήσουν σε καμία μεταβολή

των επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων είτε ότι θα προχωρήσουν σε μειώσεις με

επίκεντρο τα επιτόκια ταμιευτηρίου. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις σχεδόν το

σύνολο του οξυγόνου που θα δώσει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην οικονομία,

με τη μείωση των βασικών της επιτοκίων, θα απορροφήσουν στην Ελλάδα οι

τράπεζες.

Κορυφαία τραπεζικά στελέχη δεν διστάζουν να πουν ότι πιθανή μείωση των

επιτοκίων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αποτελέσει μια πρώτης τάξεως

ευκαιρία για να ενισχύσουν οι εμπορικές τράπεζες την κερδοφορία τους, η οποία

δοκιμάζεται τα τελευταία δύο χρόνια λόγω της συρρίκνωσης των εσόδων που

σχετίζονται με το Χρηματιστήριο και την αγορά ομολόγων.

Αυτήν την περίοδο οι διοικήσεις των τραπεζών εξετάζουν κάθε πιθανό σενάριο για

τις αλλαγές που θα κάνουν στα επιτόκιά τους στην περίπτωση που επαληθευτούν οι

– βάσιμες – προσδοκίες των αγορών για μείωση έως και μισή ποσοστιαία μονάδα

του βασικού αναχρηματοδοτικού επιτοκίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Βάση αυτών των προσδοκιών αποτελούν οι δηλώσεις που έχουν κάνει τις τελευταίες

εβδομάδες αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας περί εξασθένισης των

πληθωριστικών πιέσεων αλλά και επιβράδυνσης των ρυθμών ανάπτυξης της

ευρωζώνης.

Η επικρατέστερη λύση από αυτές που εξετάζουν οι εμπορικές τράπεζες είναι η

διατήρηση των επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων στα σημερινά επίπεδα. Όπως

υποστηρίζεται από τραπεζικά στελέχη, τα περιθώρια μείωσης των επιτοκίων είναι

περιορισμένα έως ανύπαρκτα. Συγκεκριμένα, τα επιτόκια καταθέσεων ταμιευτηρίου

βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, ενώ και των χορηγήσεων έχουν μειωθεί

σημαντικά τα τελευταία χρόνια λόγω της όξυνσης του τραπεζικού ανταγωνισμού,

αλλά και της σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας με τις ευρωπαϊκές. Οι μειώσεις

αυτές έχουν συμπιέσει σημαντικά και τα περιθώρια κερδών των τραπεζών. Η

δεύτερη εναλλακτική λύση είναι η μείωση των επιτοκίων ταμιευτηρίου, σε

συνδυασμό με επιλεκτικές μειώσεις σε επιτόκια χορηγήσεων στην καταναλωτική και

στεγαστική πίστη.