Τηγανητός ή με λαδορίγανη στον νταβά, ο γαύρος ήταν πάντα πεντανόστιμος,
μαγειρεμένος από τη μάνα μου, και ας λογαριάζεται από αυτούς που τρώνε
μόνον… συναγρίδα σαν ψάρι παρακατιανό. Στα ταβερνάκια της Αιδηψού και του
Αϊ-Νικόλα, αλλά και στα Ήλια, στα Γιάλτρα και τον Αγιόκαμπο, το πιάτο με τον
γαύρο έρχεται μαζί με το ουζάκι ή το τσίπουρο και το περιεχόμενό του
καταναλώνεται… διαμιάς!
Πώς να το φανταστούμε οι ανυποψίαστοι, ότι ο υπέροχος γαύρος του Βόρειου
Ευβοϊκού κινδυνεύει! Και αιτία δεν είναι άλλη από την αλίευσή του πριν καλά
καλά φτάσει στο αλιεύσιμο μέγεθος. Με άλλα λόγια, όταν ακόμη είναι «μωρό» και
σύμφωνα με τη νομοθεσία δεν επιτρέπεται να τον ψαρεύουν. Ε, λοιπόν, υπάρχουν
κάποιοι ασυνείδητοι που γράφουν τη νομοθεσία στα παλιά τους τα παπούτσια.
Πέφτουν πάνω στα γαυράκια πριν αναπτυχθούν και τα αφανίζουν!
«Γενοκτονία» έχει άδικο; χαρακτηρίζει την παρανομία το Σωματείο Αλιείας
Ιδιοκτητών Γρι-Γρί Βορείου Ευβοϊκού και Μαλιακού. Και ενώ έχει καταγγείλει το
γεγονός στη Γενική Διεύθυνση Αλιείας και στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά,
απάντηση δεν έχει πάρει στο αίτημά του να απαγορευθεί η αλιεία γαύρου έως την
1η Ιουνίου. Ψιλά γράμματα; Μα αυτή η αδιαφορία για την προστασία αγαθών της
γης και της θάλασσας μας τρώει καθημερινά. Τελευταία καταφυγή των αλιέων της
Βόρειας Εύβοιας η Γκρίνπις. Ως κι εκεί έστειλαν την έκκλησή τους: σώστε τα γαυράκια!
