Αναζήτηση
|
|
Η σύνταξη δεν είναι το τέλος μιας δραστηριότητας, αλλά η αρχή μιας άλλης. Η
σύνταξη συμμετέχει στην ανανέωση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Φεύγει η
μια γενιά από την ενεργό παραγωγική δραστηριότητα και έρχεται η άλλη. Οι
γενιές που εργάζονται σηκώνουν το βάρος για να επιζήσει ο μη απασχολούμενος
πληθυσμός.
Το κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα λειτουργεί:
Πρώτον, ως αναδιανεμητικός μηχανισμός του εθνικού πλούτου.
Δεύτερον, ως εγγύηση για την κοινωνική συνοχή με αποτελεσματική παρέμβαση του
κοινωνικού κράτους.
Τρίτον, ως βασικός τροφοδότης της αλληλεγγύης των γενεών. Ως γέφυρα του
παρόντος με το μέλλον.
Η αλληλεγγύη των γενεών δεν γίνεται στη βάση της μεγαλοψυχίας, της
φιλανθρωπίας, αλλά πρόκειται στην ουσία για μια συναλλαγή μεταξύ του παρόντος
και του μέλλοντος.
Κρίσιμοι παράμετροι για τη βιωσιμότητα και λειτουργία ενός συστήματος
κοινωνικής ασφάλισης είναι:
Πρώτον, η αναλογία απασχολουμένων και μη. Η ανεργία στην Ε.Ε. έχει θέσει την
τελευταία 25ετία σε κρίση τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης που αποτελούν έναν
από τους κρίσιμους τομείς του «κοινωνικού μοντέλου» της Ευρώπης.
Δεύτερον, το δημογραφικό πρόβλημα είτε με τη θετική του πλευρά της επιμήκυνσης
του χρόνου ζωής (διεύρυνση της επιβάρυνσης των Ταμείων), είτε με την αρνητική
πλευρά της γήρανσης του ευρωπαϊκού πληθυσμού (της μη γονιμότητας) που
επηρεάζει αρνητικά την αναλογία εργαζομένων και συνταξιούχων.
Τρίτον, ο χρόνος τα όρια συνταξιοδότησης. Όσο το προσδόκιμο ζωής αυξάνει,
τόσο και περισσότεροι πόροι είναι αναγκαίοι και κατά συνέπεια το κοινωνικό
βάρος ως ασφάλιστρο στους απασχολουμένους είναι μεγαλύτερο.
Τέταρτον, η χρηματοδότηση, η οργάνωση και η γενικότερη διαχείριση του
συστήματος της κοινωνικής ασφάλισης είναι κρίσιμες πλευρές τόσο για τη
βιωσιμότητα όσο και για την αποτελεσματικότητα και την ποιότητα των υπηρεσιών
προς τον ασφαλισμένο πολίτη.
Πέμπτον, η διαμόρφωση ενός ενιαίου συστήματος αρχών για τη θεμελίωση του
συνταξιοδοτικού δικαιώματος, για τις διαδικασίες και τις εισφορές στη βάση της
ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης μεταξύ κοινωνικών
ομάδων και γενεών.
Έκτον, οι ρυθμοί ανάπτυξης και η εξέλιξη της αγοράς εργασίας σηματοδοτούν την
πορεία σε βάθος χρόνου του συστήματος.
Το δίλημμα σήμερα δεν είναι αν πρέπει να γίνουν οι αλλαγές, αλλά το πώς και
ποιοι θα σηκώσουν το βάρος του εκσυγχρονισμού του συστήματος και της
χρηματοδότησής του.
Πρέπει να βρούμε τη χρυσή τομή ανάμεσα στο παρόν και το μέλλον.
Οι στόχοι μας είναι κοινοί:
α. Η κοινωνική συνοχή. Η αλληλεγγύη των κοινωνικών ομάδων και των
γενεών στα πλαίσια ενός δίκαιου δημόσιου συστήματος κοινωνικής προστασίας.
β. Η βιωσιμότητα του συστήματος για τα επόμενα 30 τουλάχιστον χρόνια.
Δεν πρέπει να φορτώσουμε τα βάρη στις επερχόμενες γενεές.
Ο καλός ο νοικοκύρης πριν «πεινάσει μαγειρεύει». Όπως λέει ο λαός μας.
γ. Η διασφάλιση της καταβολής αξιοπρεπούς σύνταξης. Ικανοποιητικό
εισόδημα και σ’ αυτούς με τις χαμηλές εισφορές (αγρότες, ανασφάλιστοι και
άλλες ειδικές κατηγορίες). Να δημιουργήσουμε περιβάλλον ασφάλειας. Ο μέσος
όρος αναπλήρωσης του εισοδήματος για τον συνταξιούχο στην Ε.Ε. είναι στο
60%-80% των αποδοχών του στην κύρια ασφάλιση.
δ. Η διασφάλιση της 3μερούς χρηματοδότησης και του δημόσιου χαρακτήρα
της κύριας σύνταξης. Ενοποίηση των αρχών για την επικουρική σύνταξη και
δημιουργία κινήτρων για κεφαλαιοποιητικά συστήματα ως ενίσχυση του εισοδήματος
των συνταξιούχων.
ε. Η αποτελεσματική διαχείριση των αποθεματικών των Ταμείων και η
αναβάθμιση των υπηρεσιών του συστήματος. Δημιουργία νέων κοινωνικών πόρων σε
συνδυασμό με τη φορολογική μεταρρύθμιση.
στ. Να μην υπάρξει αύξηση των ορίων ηλικίας (από 55 έως 65) και των
εισφορών. Να μη θιγούν τα ώριμα κοινωνικο-ασφαλιστικά δικαιώματα. Να μειωθούν
οι κραυγαλέες ανισότητες και αδικίες στο εσωτερικό του συστήματος ανάμεσα στις
διάφορες κοινωνικές ομάδες.
η. Να δημιουργήσουμε πολιτικές και δέσμες μέτρων για την αντιμετώπιση
του δημογραφικού προβλήματος πριν είναι αργά. Χρειάζονται γενναία μέτρα.
Ο κύβος ερρίφθη. Τώρα με τόλμη, ευθύνη και αποφασιστικότητα πρέπει να
ξεκινήσει ένας ειλικρινής εθνικός – πολιτικός και κοινωνικός διάλογος. Ουδείς
μπορεί να κινείται στο ημίφως, στη σκιά. Ο λαός θέλει απ’ όλους μας καθαρές
κουβέντες και καθαρές λύσεις. Η μεταρρύθμιση πρέπει να γίνει στη βάση της
συναίνεσης.
Ο Λουκάς Αποστολίδης είναι βουλευτής Ν. Βοιωτίας, μέλος της Εκτελεστικής
Γραμματείας του ΠΑΣΟΚ.
