ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΑΣΤΕΡΑ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 8/1/1955 στην Πάτρα.

ΑΓΑΠΑ: Υπερβολικά τα τέσσερα παιδιά του.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ: Η Κύπρος.

ΜΕΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ: Αυστραλία.

ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ: Να δω ευτυχισμένα και τακτοποιημένα τα παιδιά μου.

ΜΙΣΕΙ: Την υποκρισία.

ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ: Οι επιθυμίες των παιδιών του.

ΓΕΛΑΕΙ: Με τις παλιές ελληνικές ταινίες.

ΘΥΜΩΝΕΙ: Με τους ψεύτες.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ: Τις ρίζες μου και το πώς ξεκίνησα.

Ο Σπύρος Λιβαθηνός βρίσκεται για τέταρτη χρονιά στον πάγκο του Εθνικού

Αστέρα. Αυτήν τη στιγμή είναι ο μακροβιότερος προπονητής της Εθνικής

Κατηγορίας. Ανέλαβε την ομάδα της Καισαριανής λίγο καιρό πριν τελειώσει το

πρωτάθλημα της Β’ κατηγορίας και την οδήγησε στην άνοδο στα μεγάλα σαλόνια.

Από τότε όλοι υποστηρίζουν ότι είναι από τους, πλέον, επιτυχημένους, αφού τρία

χρόνια η ομάδα του παραμένει στην μεγάλη κατηγορία.

ΕΡ.: Εθνικός Αστέρας σημαίνει…

ΑΠ.: Ιστορία.

ΕΡ.: Καισαριανή;

ΑΠ.: Αγώνες και ιδέα…

ΕΡ.: Για ποιους αδιαφορείτε;

ΑΠ.: Για τους αχάριστους. Αυτούς που ξεχνούν εύκολα.

ΕΡ.: Ποδοσφαιριστής ή προπονητής;

ΑΠ.: Ποδοσφαιριστής χωρίς συζήτηση.

ΕΡ.: Ο προπονητής που δεν ενημερώνεται…

ΑΠ.: Μένει πίσω. Τον ξεπερνούν τα γεγονότα.

ΕΡ.: Το μεγάλο προπονητικό όνειρό σας;

ΑΠ.: Να φύγω με το κεφάλι ψηλά, όπως έφυγα όταν ήμουν ποδοσφαιριστής.

ΕΡ.: Οι σχέσεις σας με τους ποδοσφαιριστές;

ΑΠ.: Οικογενειακές. Σαν πατέρας με την οικογένειά του.

ΕΡ.: Μέχρι πού μπορεί να φθάσει ο Εθνικός Αστέρας;

ΑΠ.: Να σταθεροποιηθεί στην Εθνική Κατηγορία.

ΕΡ.: Έχετε δουλέψει και σε μικρότερες κατηγορίες, είναι δύσκολη μια τέτοια

απόφαση;

ΑΠ.: Οι μικρότερες κατηγορίες σε αναδεικνύουν και σε βοηθάνε. Είναι σχολείο.

ΕΡ.: Δύσκολοι «καιροί για πρίγκιπες»…

ΑΠ.: Δύσκολοι και για την κοινωνία μ’ όλα αυτά που συμβαίνουν, κυρίως για την

οικογένεια και τα νέα παιδιά.

ΕΡ.: Πόσο ψυχοφθόρο είναι το επάγγελμα του προπονητή;

ΑΠ.: Το πιο δύσκολο επάγγελμα που υπάρχει. Αφού ακόμα και το Σαββατοκύριακο

όταν οι άλλοι ξεκουράζονται εμείς δουλεύουμε και κρινόμαστε.

ΕΡ.: Τι συμβουλεύετε τους παίκτες σας;

ΑΠ.: Να προσπαθούν να κερδίζουν όσα μπορούν περισσότερα με έντιμο τρόπο, αφού

η καριέρα του ποδοσφαιριστή είναι μικρή.

ΕΡ.: Έχετε κάνει ποτέ συμβιβασμούς;

ΑΠ.: Δεν κάνω συμβιβασμούς, αν δεν θέλω. Μόνο αν υπάρχει λόγος.

ΕΡ.: Τι σημαίνει για σας η δουλειά;

ΑΠ.: Είναι ζωή. Δεν σκέφτομαι τον εαυτό μου να μη δουλεύει.

ΕΡ.: Τι απαιτείτε από τους παίκτες σας;

ΑΠ.: Να δίνουν όσο το δυνατόν περισσότερα, αφού γι’ αυτό πληρώνονται.

ΕΡ.: Τα χρήματα τα σκορπάτε;

ΑΠ.: Όχι προσωπικά για μένα. Χαλάω πολλά γιατί έχω μεγάλη οικογένεια, αλλά

αυτό είναι μία ευχαρίστησή μου.

ΕΡ.: Τι σημαίνει να είσαι προπονητής στον Εθνικό Αστέρα;

ΑΠ.: Μεγάλη ευθύνη και πολλή δουλειά.

ΕΡ.: Έχετε φίλους;

ΑΠ.: Θέλω να έχω αρκετούς. Δεν το ψάχνω όμως και πολύ.

ΕΡ.: Το μυστικό της επιτυχίας;

ΑΠ.: Προσπάθεια και πολλή δουλειά.

ΕΡ.: Διαβάζετε;

ΑΠ.: Όσο προλαβαίνω κυρίως στα ταξίδια. Τις υπόλοιπες ώρες δουλεύω.

ΕΡ.: Τι θυμάστε με νοσταλγία.

ΑΠ.: Την εφηβική ομάδα του Παναθηναϊκού.

ΕΡ.: Αγαπημένο είδος μουσικής;

ΑΠ.: Ελαφρολαϊκά.

ΕΡ.: Πιστεύετε στα γούρια;

ΑΠ.: Αρκετά, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι του αθλητισμού.

ΕΡ.: Πιστεύετε στον Θεό;

ΑΠ.: Πάρα πολύ, πρώτα στον Θεό και μετά στα υπόλοιπα.

ΕΡ.: Χόμπι;

ΑΠ.: Να παίζω… μπάλα.

ΕΡ.: Είναι καλές οι αμοιβές των προπονητών;

ΑΠ.: Αρκετά καλές.

ΕΡ.: Παναθηναϊκός σημαίνει…

ΑΠ.: Η μοναδική φανέλα που φόρεσα.

ΕΡ.: Υπάρχει αξιοπιστία στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΑΠ.: Όχι αυτή που θέλουμε εμείς οι οποίοι ιδρώνουμε και αγαπάμε το ποδόσφαιρο.

ΕΡ.: Έχουμε καλούς διαιτητές;

ΑΠ.: Ίσως απ’ τους καλύτερους στον κόσμο.

ΕΡ.: Οικογένεια;

ΑΠ.: Το παν στη ζωή. Χωρίς αυτή δεν υπάρχουν αξίες.