Να μη διδάσκεται το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία ζήτησε
με δημόσιες δηλώσεις του ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (καταρρίπτοντας με μία
και μόνη φράση όλη την πρότερη προσπάθειά του χρόνων να βρίσκεται στο πνεύμα
των καιρών και δίπλα στα νιάτα), γιατί λέει έτσι ωθούνται οι νέοι στον…
πανσεξουαλισμό!
Και λίγο πριν, τον είχε σιγοντάρει στο κρεσέντο του νεοσυντηρητισμού ο
νεότευκτος πλανητάρχης από το Τέξας, εκφράζοντας την κατηγορηματική αντίθεσή
του προς τις αμβλώσεις.
Λες και μπορεί να δεσμεύσει κανείς την ανθρώπινη φύση, να αφορίσει την παιδική
και εφηβική περιέργεια, να κρύψει τον τρόπο αναπαραγωγής του είδους και
μάλιστα με τον πανικό του «σιχαμερού». Λες και είναι καλύτερα να
«ενημερώνεται» ο 15χρονος γιος μας σε κάποιο βρωμερό και σκοτεινό δωμάτιο
πορνείου. Και να «εκπαιδεύεται» η 16χρονη κόρη μας από μια τυχαία φίλη, ή
ακόμα χειρότερα στο πίσω κάθισμα ενός αυτοκινήτου.
Χωρίς την ηρεμία που θα της παρέχει η επιστημονική πληροφόρηση των ειδικών,
χωρίς την αυτοπεποίθηση που θα της δίνει η αυτογνωσία του σώματός της και των
λειτουργιών του, χωρίς τις απαραίτητες προφυλάξεις (που μετά το AIDS είναι πια
θέμα ζωής και θανάτου). Για να φθάσει κάποια στιγμή να βογκάει στους υπόγειους
διαδρόμους κάποιου ιδιωτικού «χασάπικου», μαζί με το σωρό των άλλων γυναικών
που ξυπνάνε σαν κοπάδι από πρόβατα από τις εκτρώσεις.
Και επιπλέον, να μην έχει δικαίωμα ούτε σε αυτό, δηλαδή στη διαχείριση του
εαυτού της, στην άμβλωση. Για να εξαναγκασθεί σε έναν άκαιρο και ακατάλληλο
γάμο που, με μαθηματική ακρίβεια, θα αφήσει πίσω του διαζύγιο και πληγωμένα
τρυφερούδια. Ή, ακόμα… καλύτερα, να πνίξει το νεογέννητο μωρό της στη λεκάνη
της τουαλέτας ή να το πετάξει μέσα σε μια μαύρη σακούλα σκουπιδιών.
Οι θρησκευτικοί και πολιτικοί αρχηγοί μας λοιπόν και εκπρόσωποι του ανδρικού
φύλου έχουν δογματικές και απόλυτες απόψεις για θέματα που αφορούν πρωτίστως
εμάς τις γυναίκες. Μπορεί το «έθνικ» και η «καμπάνα» της δεκαετίας του ’70 να
ξαναγύρισαν στις βιτρίνες των καταστημάτων, τα μάτια όμως του συλλογικού
πνεύματος άνοιξαν πιότερο από τότε… Και όσοι δεν αντιλαμβάνονται ότι το
ποτάμι δεν γυρνάει πίσω, μάλλον αυτο-απομονώνονται (ως γραφικοί ή
επικίνδυνοι;) από την κοινωνία.
