|
|
Ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Αξίωμα στην πολιτική, το οποίο
δεν έχει καμιά σχέση με τον αθλητισμό.
Κόμμα αλλάζω, ομάδα ποτέ. Φράση που συχνά ακούγεται από τους φιλάθλους. Η
σύγκριση ψηφοφόρου-οπαδού θα έκανε και τον πιο αποστασιοποιημένο πολιτικό
επιστήμονα να λυπάται για τα ξενύχτια του πάνω από τα ανοιχτά βιβλία και να
θέλει να… σπάσει τη βιβλιοθήκη του.
ΑΕΚ και ΠΑΟΚ είναι δύο εμπορικές ομάδες, με πλούσια ιστορία και φίλους με
μυαλό και θερμό ταμπεραμέντο. Οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων έχουν γνώσεις και
γι’ αυτό είναι απαιτητικοί. Από αυτή την άποψη είναι τυχεροί. Επέλεξαν
συνειδητά τις ομάδες με έμβλημα τον δικέφαλο αετό και ρίζες από την
Κωνσταντινούπολη. Αυτή είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη μόνον θλίψη
και απορία προκαλεί.
Το «σύνδρομο Κοσκωτά», που τόσο ταλαιπώρησε τον Ολυμπιακό, είναι ορατό και για
τις δύο ομάδες. Στην ΑΕΚ, με ένα πολύπλοκο ιδιοκτησιακό καθεστώς που αξίζει
για την ερώτηση των 50 εκατ. στο δημοφιλές τηλεοπτικό παιχνίδι «Ποιος θέλει να
γίνει εκατομμυριούχος;», τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα.
Κανείς, μα κανείς δεν γνωρίζει ποιος βάζει χρήματα και ποιος απoφασίζει. Είναι
η ENIC; Είναι η NETMED; Είναι το Filmnet; Ποιος; Ποιος είναι αυτός που άφησε
τον κ. Παθιακάκη να εκθέσει όχι μόνο μια ομάδα, αλλά και μια ολόκληρη ιστορία;
Αντίθετα, η περιπέτεια του ΠΑΟΚ αξίζει μια διαφορετική προσέγγιση. Εδώ, έχουμε
την προσωπικότητα του Ντούσαν Μπάγιεβιτς να «διαψεύδει» τον στίχο του
Σαββόπουλου «ιστορία γράφουν οι παρέες». Σήμερα, ιστορία γράφουν αυτοί που
μπορούν. Και αυτά τα στιλό δεν πωλούνται σε καλάθια στα σούπερ μάρκετ…
