ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Αθήνα το 1953.

ΕΛΠΙΖΕΙ: Πάντα σε κάτι καλύτερο.

ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Πιστεύει στα χειροπιαστά πράγματα και όχι στα όνειρα.

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Καθημερινώς όλο τον ημερήσιο πολιτικό και οικονομικό Τύπο.

ΑΚΟΥΕΙ: Όποιον έχει κάτι να πει.

ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ: Ότι με αγώνα και πείσμα τα πάντα μπορούν να γίνουν

πραγματικότητα.

Οι εργαζόμενοι αγνοούν βασικά δικαιώματά τους, ενώ έχουν πλήρη άγνοια για

το ασφαλιστικό καθεστώς. Στο συμπέρασμα αυτό οδηγείται ο διευθυντής του

Κέντρου Πληροφόρησης Εργαζομένων – Ανέργων (ΚΕΠΕΑ) της ΓΣΕΕ κ. Άγγελος

Φραγκόπουλος. Το ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ παρέχει δωρεάν πληροφόρηση σε εργαζομένους,

αλλοδαπούς και ανέργους, εδρεύει στην Αθήνα (τηλέφωνο 1966) και συμπληρώνει

έναν χρόνο λειτουργίας.

ΕΡ.: Τι είναι το ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ; (Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων).

ΑΠ.: Αυτό που έλειπε από τη δράση των συνδικάτων. Έγκυρη και έγκαιρη

πληροφόρηση για εργαζομένους και ανέργους.

ΕΡ.: Χρήσιμα τηλέφωνα, διεύθυνση και ώρες λειτουργίας;

ΑΠ.: 1966, Βούλγαρη 1 και Πειραιώς, από το πρωί έως το βράδυ.

ΕΡ.: Πόσο καιρό λειτουργεί το ΚΕΠΕΑ;

ΑΠ.: Συμπλήρωσε ήδη έναν χρόνο.

ΕΡ.: Τι δείχνουν τα πρώτα στοιχεία λειτουργίας του Κέντρου;

ΑΠ.: Οι εργαζόμενοι αγνοούν βασικά δικαιώματά τους.

ΕΡ.: Τα πρώτα στατιστικά πού μας οδηγούν;

ΑΠ.: Η ανεργία δεν ξεχωρίζει φύλο, ηλικία, ειδίκευση και εθνικότητα, πλήττει

κυρίως τους νέους και τις γυναίκες.

ΕΡ.: Οι συνήθεις ερωτήσεις των ανέργων;

ΑΠ.: Υπάρχει μόνιμη δουλειά;

ΕΡ.: Και των εργαζομένων;

ΑΠ.: Για το τι προβλέπει η συλλογική τους σύμβαση (μισθολογικό).

ΕΡ.: Παρατηρείται έλλειμμα ενημέρωσης των εργαζομένων για τα ασφαλιστικά τους

δικαιώματα;

ΑΠ.: Παρατηρείται πλήρης άγνοια.

ΕΡ.: Τι πρέπει να γίνει με το ασφαλιστικό;

ΑΠ.: Εξαντλητικός διάλογος για μακροχρόνια λύση που θα σέβεται όσα έδωσαν οι

εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια για να υπάρξει κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα.

ΕΡ.: Οι αλλοδαποί τι απορίες έχουν;

ΑΠ.: Γιατί ο ρατσισμός; Γιατί η εκμετάλλευση; Θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία για

μια νέα ζωή στην Ελλάδα;

ΕΡ.: Η διαδικασία καταγραφής των αλλοδαπών;

ΑΠ.: Χρονοβόρα και γραφειοκρατική.

ΕΡ.: Η εμπειρία σας από τη σύντομη λειτουργία του ΚΕΠΕΑ;

ΑΠ.: Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη συμπαράστασης και υποστήριξης και αυτό

μπορούν πια να το βρουν στο ΚΕΠΕΑ.

ΕΡ.: Η ανεργία στη χώρα μας;

ΑΠ.: Μια τεράστια πληγή που φθάνει το 15% και πρέπει να κλείσει γρήγορα.

ΕΡ.: Μια σκηνή που σας εντυπωσίασε στο ΚΕΠΕΑ;

ΑΠ.: Η Φιλιππινέζα μετανάστρια που πήρε την πράσινη κάρτα με τη βοήθεια του

ΚΕΠΕΑ και κατάφερε να ταξιδέψει στην πατρίδα της και να δει τα παιδιά της

ύστερα από 6 χρόνια, εξασφαλίζοντας τη νόμιμη επιστροφή της.

ΕΡ.: Η εικόνα των εργασιακών σχέσεων;

ΑΠ.: Τα δωδεκάωρα χωρίς αμοιβή, τα «δελτία παροχής υπηρεσιών», το μοίρασμα της

δουλειάς στα δύο ή στα τρία, η ανασφάλιστη εργασία, δεν μπορεί να είναι το

μέλλον του κόσμου της εργασίας.

ΕΡ.: Αλλοδαποί και εργοδότες…

ΑΠ.: Η εκμετάλλευση δεν μπορεί να εκφραστεί με χειρότερο τρόπο.

ΕΡ.: Άνεργοι και κράτος…

ΑΠ.: Τίποτα δεν μπορεί να είναι αρκετό γι’ αυτούς όσο δεν υπάρχει οριστική

λύση στο πρόβλημα.

ΕΡ.: Τα προβλήματα του ΚΕΠΕΑ;

ΑΠ.: Όταν παρουσιαστούν θα τα αντιμετωπίσουμε.

ΕΡ.: Μια πρόβλεψη για το μέλλον της εργασίας;

ΑΠ.: Δυσοίωνο, αλλά η ελπίδα δεν σβήνει ποτέ.

ΕΡ.: Η γνώμη σας για τον συνδικαλισμό;

ΑΠ.: Υπηρετώ το Συνδικαλιστικό Κίνημα και την κοινωνική του διάσταση.

ΕΡ.: Η ζωή σε μία φράση;

ΑΠ.: Είναι υπέροχη. Χρειάζονται πολλές φράσεις για να αποδώσεις την ομορφιά

της.

ΕΡ.: Αγαπημένο τραγούδι;

ΑΠ.: «Η πανσέληνος» (Χ. Αλεξίου).

ΕΡ.: Ένα ιδανικό Σαββατοκύριακο;

ΑΠ.: Ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο με την Έλλη και τα παιδιά στο Καταφύγιο της

Παλαιάς Φώκαιας.

ΕΡ.: Το τελευταίο θεατρικό έργο που είδατε;

ΑΠ.: «Ο Ταρτούφος» (Μολιέρος).

ΕΡ.: Το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;

ΑΠ.: «Η αριστερή σκέψη στην Αμερική του 20ού αιώνα», Richard Rorti.

ΕΡ.: Μόνος σε ένα νησί. Με ποια;

ΑΠ.: Μόνος, πουθενά. Σε νησί με την Έλλη που είναι η γλυκύτερη συντροφιά μου.

ΕΡ.: Ο ιδανικός τόπος διακοπών;

ΑΠ.: Οποιοδήποτε από τα χιλιάδες ελληνικά νησιά.

ΕΡ.: Ομάδα, χρώμα και όνειρο…

ΑΠ.: Παναθηναϊκός, πράσινο. Όνειρο, να δω την Ελλάδα μας ισότιμη και

ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα.