|
|
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ – ΑΝΕΡΓΩΝ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στην Αθήνα το 1953.
ΕΛΠΙΖΕΙ: Πάντα σε κάτι καλύτερο.
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Πιστεύει στα χειροπιαστά πράγματα και όχι στα όνειρα.
ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Καθημερινώς όλο τον ημερήσιο πολιτικό και οικονομικό Τύπο.
ΑΚΟΥΕΙ: Όποιον έχει κάτι να πει.
ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ: Ότι με αγώνα και πείσμα τα πάντα μπορούν να γίνουν
πραγματικότητα.
Οι εργαζόμενοι αγνοούν βασικά δικαιώματά τους, ενώ έχουν πλήρη άγνοια για
το ασφαλιστικό καθεστώς. Στο συμπέρασμα αυτό οδηγείται ο διευθυντής του
Κέντρου Πληροφόρησης Εργαζομένων – Ανέργων (ΚΕΠΕΑ) της ΓΣΕΕ κ. Άγγελος
Φραγκόπουλος. Το ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ παρέχει δωρεάν πληροφόρηση σε εργαζομένους,
αλλοδαπούς και ανέργους, εδρεύει στην Αθήνα (τηλέφωνο 1966) και συμπληρώνει
έναν χρόνο λειτουργίας.
ΕΡ.: Τι είναι το ΚΕΠΕΑ/ΓΣΕΕ; (Κέντρο Πληροφόρησης Εργαζομένων και Ανέργων).
ΑΠ.: Αυτό που έλειπε από τη δράση των συνδικάτων. Έγκυρη και έγκαιρη
πληροφόρηση για εργαζομένους και ανέργους.
ΕΡ.: Χρήσιμα τηλέφωνα, διεύθυνση και ώρες λειτουργίας;
ΑΠ.: 1966, Βούλγαρη 1 και Πειραιώς, από το πρωί έως το βράδυ.
ΕΡ.: Πόσο καιρό λειτουργεί το ΚΕΠΕΑ;
ΑΠ.: Συμπλήρωσε ήδη έναν χρόνο.
ΕΡ.: Τι δείχνουν τα πρώτα στοιχεία λειτουργίας του Κέντρου;
ΑΠ.: Οι εργαζόμενοι αγνοούν βασικά δικαιώματά τους.
ΕΡ.: Τα πρώτα στατιστικά πού μας οδηγούν;
ΑΠ.: Η ανεργία δεν ξεχωρίζει φύλο, ηλικία, ειδίκευση και εθνικότητα, πλήττει
κυρίως τους νέους και τις γυναίκες.
ΕΡ.: Οι συνήθεις ερωτήσεις των ανέργων;
ΑΠ.: Υπάρχει μόνιμη δουλειά;
ΕΡ.: Και των εργαζομένων;
ΑΠ.: Για το τι προβλέπει η συλλογική τους σύμβαση (μισθολογικό).
ΕΡ.: Παρατηρείται έλλειμμα ενημέρωσης των εργαζομένων για τα ασφαλιστικά τους
δικαιώματα;
ΑΠ.: Παρατηρείται πλήρης άγνοια.
ΕΡ.: Τι πρέπει να γίνει με το ασφαλιστικό;
ΑΠ.: Εξαντλητικός διάλογος για μακροχρόνια λύση που θα σέβεται όσα έδωσαν οι
εργαζόμενοι όλα αυτά τα χρόνια για να υπάρξει κοινωνικο-ασφαλιστικό σύστημα.
ΕΡ.: Οι αλλοδαποί τι απορίες έχουν;
ΑΠ.: Γιατί ο ρατσισμός; Γιατί η εκμετάλλευση; Θα υπάρξει δεύτερη ευκαιρία για
μια νέα ζωή στην Ελλάδα;
ΕΡ.: Η διαδικασία καταγραφής των αλλοδαπών;
ΑΠ.: Χρονοβόρα και γραφειοκρατική.
ΕΡ.: Η εμπειρία σας από τη σύντομη λειτουργία του ΚΕΠΕΑ;
ΑΠ.: Οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη συμπαράστασης και υποστήριξης και αυτό
μπορούν πια να το βρουν στο ΚΕΠΕΑ.
ΕΡ.: Η ανεργία στη χώρα μας;
ΑΠ.: Μια τεράστια πληγή που φθάνει το 15% και πρέπει να κλείσει γρήγορα.
ΕΡ.: Μια σκηνή που σας εντυπωσίασε στο ΚΕΠΕΑ;
ΑΠ.: Η Φιλιππινέζα μετανάστρια που πήρε την πράσινη κάρτα με τη βοήθεια του
ΚΕΠΕΑ και κατάφερε να ταξιδέψει στην πατρίδα της και να δει τα παιδιά της
ύστερα από 6 χρόνια, εξασφαλίζοντας τη νόμιμη επιστροφή της.
ΕΡ.: Η εικόνα των εργασιακών σχέσεων;
ΑΠ.: Τα δωδεκάωρα χωρίς αμοιβή, τα «δελτία παροχής υπηρεσιών», το μοίρασμα της
δουλειάς στα δύο ή στα τρία, η ανασφάλιστη εργασία, δεν μπορεί να είναι το
μέλλον του κόσμου της εργασίας.
ΕΡ.: Αλλοδαποί και εργοδότες…
ΑΠ.: Η εκμετάλλευση δεν μπορεί να εκφραστεί με χειρότερο τρόπο.
ΕΡ.: Άνεργοι και κράτος…
ΑΠ.: Τίποτα δεν μπορεί να είναι αρκετό γι’ αυτούς όσο δεν υπάρχει οριστική
λύση στο πρόβλημα.
ΕΡ.: Τα προβλήματα του ΚΕΠΕΑ;
ΑΠ.: Όταν παρουσιαστούν θα τα αντιμετωπίσουμε.
ΕΡ.: Μια πρόβλεψη για το μέλλον της εργασίας;
ΑΠ.: Δυσοίωνο, αλλά η ελπίδα δεν σβήνει ποτέ.
ΕΡ.: Η γνώμη σας για τον συνδικαλισμό;
ΑΠ.: Υπηρετώ το Συνδικαλιστικό Κίνημα και την κοινωνική του διάσταση.
ΕΡ.: Η ζωή σε μία φράση;
ΑΠ.: Είναι υπέροχη. Χρειάζονται πολλές φράσεις για να αποδώσεις την ομορφιά
της.
ΕΡ.: Αγαπημένο τραγούδι;
ΑΠ.: «Η πανσέληνος» (Χ. Αλεξίου).
ΕΡ.: Ένα ιδανικό Σαββατοκύριακο;
ΑΠ.: Ένα ήσυχο Σαββατοκύριακο με την Έλλη και τα παιδιά στο Καταφύγιο της
Παλαιάς Φώκαιας.
ΕΡ.: Το τελευταίο θεατρικό έργο που είδατε;
ΑΠ.: «Ο Ταρτούφος» (Μολιέρος).
ΕΡ.: Το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε;
ΑΠ.: «Η αριστερή σκέψη στην Αμερική του 20ού αιώνα», Richard Rorti.
ΕΡ.: Μόνος σε ένα νησί. Με ποια;
ΑΠ.: Μόνος, πουθενά. Σε νησί με την Έλλη που είναι η γλυκύτερη συντροφιά μου.
ΕΡ.: Ο ιδανικός τόπος διακοπών;
ΑΠ.: Οποιοδήποτε από τα χιλιάδες ελληνικά νησιά.
ΕΡ.: Ομάδα, χρώμα και όνειρο…
ΑΠ.: Παναθηναϊκός, πράσινο. Όνειρο, να δω την Ελλάδα μας ισότιμη και
ανεπτυγμένη ευρωπαϊκή χώρα.