Αμάντα Μιχαλοπούλου

(η αρθρογράφος για τις βλάβες αντανακλαστικών)

«Κάθε νέα τεχνολογία γίνεται, με δημοκρατικές διαδικασίες, αγαθό, και κατόπιν

υποβιβάζεται σε εξάρτημα. Αμέσως μετά σε δώρο. Τέλος, σε δώρο για τα παιδιά.

Μόλις ολοκληρωθεί ο κύκλος των «παιδικών» δώρων και εξαντληθούν ρούχα,

παιχνίδια, πρωτότυπες ιδέες, οι γονείς και οι φίλοι καταφεύγουν στα

«μεγαλίστικα» δώρα, σε μια εξομοίωση του παιδιού με τυχερό καταναλωτή που

απολαμβάνει τον κόσμο της ακόρεστης τεχνογνωσίας. Το επιχείρημα της προόδου,

της ευκολίας τροφοδοτεί αυτή την ιδέα: ο μαγικός κόσμος του παιδιού χωράει

χιλιάδες προγράμματα υπολογιστών, ακόμη περισσότερες συσκευές. Τα βρέφη

διαθέτουν ψεύτικα κινητά, που βγάζουν μαγνητοφωνημένα μηνύματα: «Φίλε μου,

θέλεις να παίξουμε;». Αλλά το παιχνίδι αναβάλλεται διαρκώς, αντικαθίσταται από

τη μαγνητοφωνημένη πρόσκληση σε παιχνίδι. Είναι ίσως μια προφητεία για τη

μελλοντική κοινωνική ζωή.»

(«Η Καθημερινή»)

Τελευταία Νέα