Ο Γιάννης Νεμπίδης (τραυματίας το 1960) παρακολουθεί αγώνα του Παναθηναϊκού

πίσω από τα κιγκλιδώματα στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας

Ήταν ο μεγάλος εμψυχωτής της ομάδας του Παναθηναϊκού, στη δεκαετία 1950-60, ο

Γιάννης Νεμπίδης, ο χαλύβδινος χαφ του Τριφυλλιού που έφυγε από τη ζωή, την

περασμένη εβδομάδα. Ο θρυλικός «κάου-μπόυ» των ελληνικών γηπέδων υπήρξε

αρχηγός της μεγάλης ­ μεταπολεμικής ­ ενδεκάδας των «πρασίνων». Αγωνίστηκε

μαζί με τους Λινοξυλάκη, Παπαντωνίου, Σοφιανό, Φωτεινό, Αλούπη, Κουρτζίδη,

Σταφυλίδη, Απέργη, Βουτσαρά, Θεοφάνη, Πανάκη, Μαριδάκη, Παπαεμμανουήλ,

Μπενάρδο, Καμάρα, Πιτυχούτη και άλλους μεγάλους άσους του ΠΑΟ και του

ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Γιάννης Νεμπίδης ήταν μαχητικός, αγωνιζόταν με πάθος

μεγάλο. Εμψύχωνε όλους τους συμπαίκτες του, αλλά ήταν και γκρινιάρης. Ήθελε να

παίζουν όλοι με το ίδιο πείσμα, όπως κι αυτός. Μαζί με τον αποκαλούμενο

δάσκαλο του ελληνικού ποδοσφαίρου, τον Γιάννη Παπαντωνίου, αποτέλεσαν το

μεγαλύτερο δίδυμο στα χαφ όλων των εποχών του Παναθηναϊκού και της Εθνικής μας

ομάδας. Το παρατσούκλι «κάου-μπόυ» του το «κόλλησε» ο φίλος του ο Κώστας

Λινοξυλάκης, επειδή του άρεσαν ιδιαιτέρως οι καουμπόικες ταινίες και κάποιες

φορές, εκτός γηπέδων, φωτογραφιζόταν με καουμπόικα καπέλα ενώ στο αριστερό

μέρος του στόματός του είχε ένα σβηστό τσιγάρο. Παράλληλα με το ποδόσφαιρο ο

Γιάννης Νεμπίδης εργαζόταν στο γνωστό ζαχαροπλαστείο (ως υπάλληλος) της οδού

Πανεπιστημίου «Τσίτα-Γεράκη». Σε ηλικία 28 ετών προσελήφθη στη ΔΕΗ. Στον

Παναθηναϊκό μεταγράφηκε στα τέλη του 1949 από τον Α.Ο. Παγκρατίου και

αγωνίστηκε ως σέντερ φορ ενώ δύο χρόνια αργότερα (1951) σταθεροποιήθηκε στη

θέση τού δεξιού χαφ, όπου αγωνίστηκε χωρίς διακοπή επί 11 χρόνια, δηλαδή ως το

1962 που κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Ένα από τα τελευταία παιχνίδια

της καριέρας του όπου έπαιξε με πάθος και ανεδείχθη ως ο καλύτερος παίκτης του

γηπέδου ήταν το 1961, στο Τουρίνο, στον αγώνα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών

Ευρώπης Γιουβέντους-Παναθηναϊκός 2-1.

Ο Γιάννης Νεμπίδης, έξω από τα γήπεδα, ήταν βαθιά κοινωνικός και οργάνωνε τις

συντροφιές των παικτών και παραγόντων του Παναθηναϊκού, την παλιά καλή εποχή.

Πάντως ο Κώστας Λινοξυλάκης και η αξέχαστη Μάγια Καλλιγά μαζί με τον Νεμπίδη

είχαν αποτελέσει ένα τρίο που το ζήλευαν οι αντίπαλοι του Παναθηναϊκού.