Στο 2ο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Τυφλών στην Ισπανία (ολοκληρώθηκε

τέλη Σεπτεμβρίου), αναφέρεται επιστολή τής κ. Βίκυς Γκιούγκη-James.

«»Το ποδόσφαιρο είναι το πάθος μου και λατρεύω την Αργεντινή και τα χρώματά

της, γαλάζιο – άσπρο». Silvio Belo, ποδοσφαιριστής της εθνικής ομάδας

ποδοσφαίρου Τυφλών Αργεντινής. Τι είναι «γαλάζιο» για έναν άνθρωπο που

γεννήθηκε τυφλός, πώς είναι δυνατόν να παίζει ποδόσφαιρο; Κλείνω τα μάτια μου

να νιώσω για μια στιγμή πώς είναι να βυθίζεσαι σε έναν άλλο κόσμο, όπου όλα τα

αισθάνεσαι από τις περιγραφές των άλλων και από τις υπεροξυμμένες αισθήσεις

σου. Για δευτερόλεπτα πανικοβάλλομαι και επανέρχομαι. Παρακουλουθώ τώρα τον

Silvio να παίζει μπάλα. Αν συγκεντρωθείς στα πόδια του, δεν καταλαβαίνεις πώς

παίζει ένας τυφλός. Μπήκα σε όλες αυτές τις εκπλήξεις και σε αυτή τη

διαφορετική διάσταση κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Τυφλών

στην Ισπανία, όπου μετείχε και η Ελλάδα. Είναι ένα άθλημα που ευελπιστεί να

εισαχθεί στην Παραολυμπιάδα του 2004 στην Αθήνα. Τυγχάνει μεγάλης απήχησης και

υποστήριξης στην Ισπανία, κάτι που δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Εδώ οι

αντιδράσεις των περισσοτέρων, στους οποίους μίλησα γι’ αυτό, ήταν είτε να

ακούσουν με δυσπιστία είτε να γελάσουν. Δεν τους αδικώ, αφού υπάρχει άγνοια

περί του θέματος. Ποιος ξέρει ότι η ελληνική ομάδα πήρε την 4η θέση, αλλά και

ότι χρειάζεται υποστήριξη για να επιβιώσει; Ποιος γνωρίζει ότι σε αυτό το

παιχνίδι η μπάλα περιέχει μικρά κουδουνάκια στο εσωτερικό της για τον

προσανατολισμό των παικτών; Ή ότι πίσω από κάθε εστία υπάρχει ένας «οδηγός», ο

οποίος δίνει βοήθεια μιλώντας, και στην περίπτωση penalty, καθοδηγεί τον

παίκτη προσδιορίζοντάς του ηχητικά τα όρια της εστίας (χτυπώντας τα δοκάρια)».

Τελευταία Νέα