Παχυσαρκία: η νόσος του αύριο

Η παχυσαρκία θα είναι η πιο διαδεδομένη μη μεταδοτική νόσος του 21ου αιώνα,

με μεγάλο μερτικό στους εφήβους, σύμφωνα με τη γνώμη των ειδικών.

Παρ’ ότι οι παράγοντες που επηρεάζουν το σωματικό βάρος είναι γενετικοί και

περιβαλλοντικοί, οι ειδικοί τονίζουν επίσης ότι 95% των παχύσαρκων

παρουσιάζουν εξωγενή ή απλή παχυσαρκία και μόνο 5% από τους παχύσαρκους

αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα λόγω παθολογικών αιτίων όπως, π.χ.,

ενδοκρινολογικά προβλήματα.

Το κακό είναι ότι το πρόβλημα της παχυσαρκίας δεν σταματά στην εποχή που

συμβαίνει, αλλά επηρεάζει και το μέλλον των παχύσαρκων. Έτσι, έχει βρεθεί ότι

ένα παχύσαρκο παιδί έχει 50% πιθανότητες να παραμείνει παχύσαρκος έφηβος και

αυτός 80% πιθανότητες να παραμείνει παχύσαρκος ενήλικος. Και παρά τους μύθους,

το ύψος δεν εξαφανίζει το λίπος…

Πάντως, η αντιμετώπιση του παχύσαρκου παιδιού και του εφήβου δεν μπορεί να

γίνει με χρήση ανορεκτικών φαρμάκων. Η προσπάθεια των γονιών πρέπει να

επικεντρώνεται στη μείωση των προσλαμβανομένων θερμίδων και στην αύξηση της

μυϊκής δραστηριότητας με σωματική αύξηση.

Το θέμα της παχυσαρκίας θα συζητηθεί στο συνέδριο με θέμα «Εφηβεία: Η μεγάλη

πρόκληση» που διοργανώνεται το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στο αμφιθέατρο του

Πολεμικού Μουσείου.

Ένα άλλο από τα θέματα που θα συζητηθούν στο συνέδριο, όπως ανέφεραν σε

συνέντευξη Τύπου η καθηγήτρια Παιδιατρικής Ενδοκρινολογίας Αικ.

Δάκου-Βουτετάκη, ο παιδίατρος-ενδοκρινολόγος Δ. Χιώτης και η πρόεδρος του

Συλλόγου Φίλων του Παιδιού και Εφήβου με Ενδοκρινολογικό Πρόβλημα «Γαληνός»,

είναι η καθυστέρηση της εφηβείας που παρατηρείται στο 3% των παιδιών, κυρίως

στα αγόρια. Τα κορίτσια από την άλλη πλευρά παρουσιάζουν σε ποσοστό ένα στα

2.500 το σύνδρομο Τέρνερ, που οφείλεται σε μερική ή πλήρη έλλειψη του ενός

χρωμοσώματος Χ. Τα κορίτσια με το σύνδρομο αυτό παρουσιάζουν κοντό ανάστημα,

καθυστέρηση ή απουσία εφηβείας, διαταραχές γονιμότητας και ιδιαίτερα

μορφολογικά χαρακτηριστικά. Πάντως, για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος

των κοριτσιών υπάρχει διέξοδος, όπως λέει η διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Βέρνης

παιδίατρος-παιδοενδοκρινολόγος Χρ. Κανακά. Για παράδειγμα, μπορεί να χορηγηθεί

αυξητική ορμόνη για βελτίωση του αναστήματος, χορήγηση οιστρογόνων και

προγεστερόνης για εμφάνιση των χαρακτηριστικών της ήβης και έμμηνη ρύση. Ακόμη

και παιδιά μπορούν να κάνουν σήμερα, αν το θελήσουν, χάρη στις μεθόδους

υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Ένα άλλο πρόβλημα της εφηβείας, ο νεανικός διαβήτης ελπίζεται ότι στο μέλλον

θα αντιμετωπιστεί καλύτερα, αλλάζοντας τη ζωή των εφήβων χάρη στα επιτεύγματα

της επιστήμης ­ όπως είναι η εισπνεόμενη ινσουλίνη, η μεταμόσχευση νησιδίου

του παγκρέατος ή το τεχνητό πάγκρεας. Πάντως και σήμερα, όπως ανέφεραν οι

ομιλητές, οι καθημερινές μετρήσεις σακχάρου του αίματος που γίνονται στο

σπίτι, η ανθρώπινη ινσουλίνη και τα ανάλογά της, η σωστή διατροφή, η άσκηση

και η ψυχολογική υποστήριξη βοηθούν τα άτομα με νεανικό διαβήτη να

αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους ως τρόπο ζωής και όχι ως ασθένεια.