Ποτέ έως τώρα οι Σέρβοι δεν είχαν τόσο μεγάλη λαχτάρα για αλλαγή. Ποτέ έως

τώρα οι Σέρβοι δεν διακατέχονταν από τόσο μεγάλο φόβο.

Μετεκλογική περισυλλογή. Οι δύο κοπέλες (και ο σκύλος) αναρωτιούνται τι τους περιμένει

Τα ανέχθηκαν όλα. Την ήττα στην Κροατία, τις σφαγές στη Βοσνία, τις κυρώσεις,

την πείνα, τη φτώχεια, την κρατική προπαγάνδα, τις πολιτικές δολοφονίες και

«εξαφανίσεις». Τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ δεν τους ανέχθηκαν. Κι αντί να

συσπειρωθούν γύρω από την ηγεσία τους, όπως εκτιμούσαν οι περισσότεροι

αναλυτές, αποφάσισαν ότι ήλθε η ώρα να απαλλαγούν απ’ αυτήν. Την απόφασή τους

αυτή, οι σέρβοι πολίτες την κατέστησαν γνωστή στα ινστιτούτα δημοσκοπήσεων. Τη

διατράνωσαν την Κυριακή στις κάλπες. Την τραγούδησαν στη συνέχεια στο κέντρο

του Βελιγραδίου. Είναι η πρώτη φορά τα 13 τελευταία χρόνια που οι Σέρβοι

σηκώνουν το κεφάλι και λένε πως δεν θέλουν να τους κυβερνά πια ένας

τυχοδιώκτης που τους υπόσχεται τον Παράδεισο και τους οδηγεί στην Κόλαση. Αλλά

ένας άνθρωπος που ντύνεται σαν κι αυτούς, μιλάει σαν κι αυτούς, δεν οδηγεί

BMW, δεν πήγε διακοπές όταν βομβαρδιζόταν η χώρα (όπως ο Τζίντζιτς), δεν

φίλησε το χέρι της Ολμπράιτ (όπως ο Ντράσκοβιτς) και παρέχει κάποιες εγγυήσεις

ότι θα εντάξει τη Σερβία στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Κι ας μην είναι

χαρισματικός.

Τι κρίμα που η επιθυμία τους είναι τόσο δύσκολο να εκπληρωθεί! Ο τύραννος

κατασκευάζει τα δικά του αποτελέσματα. Έχει, άλλωστε, προειδοποιήσει ότι θα

παραμείνει για καιρό ακόμη στη θέση του, έστω και γυμνός, έστω και

αποδυναμωμένος, επιβάλλοντας μια «συγκατοίκηση» αδύνατη, επικίνδυνη,

εκρηκτική. Όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά: αποσταθεροποίηση, πραξικόπημα,

κατάσταση έκτακτης ανάγκης, προβοκάτσιες, πόλεμος. Η δημοκρατία είναι μια

έννοια που η Σερβία θα αργήσει να γνωρίσει.

Τι κρίμα που το ανατρεπτικό κλίμα αυτών των ημερών δεν μπορεί να το καταγράψει

ένας από τους πιο γενναίους δημοσιογράφους της χώρας επειδή σαπίζει στη

φυλακή! Εδώ κι ενάμιση μήνα, ο Μίροσλαβ Φιλίπποβιτς, από το Κράλιεβο,

βρίσκεται στις φυλακές της Νις έχοντας καταδικαστεί σε κάθειρξη 15 ετών επειδή

έγραψε για τις ωμότητες του σερβικού στρατού στο Κόσοβο. Την περασμένη

εβδομάδα μεταφέρθηκε στη Στρατιωτική Ιατρική Ακαδημία του Βελιγραδίου, όπου

διαπιστώθηκε ότι η καρδιά του είναι σε πολύ σοβαρή κατάσταση, έχει χάσει 20

κιλά και η ψυχολογική του κατάσταση είναι άθλια. Ο γιος του αποφεύγει τις

επισκέψεις γιατί δεν μπορεί να τον βλέπει σ’ αυτή την κατάσταση. Η κόρη του

προσπαθεί να πείσει τον εαυτό της ότι ο πατέρας της «λείπει σε ταξίδι για

δουλειές». Η γυναίκα του φοβάται και εκφράζει κάποια πίκρα για τη συμπεριφορά

πολλών συναδέλφων του. «Ένας δημοσιογράφος από την επαρχία!», λένε. «Γιατί δεν

ομολογεί ότι τα έβγαλε όλα από το μυαλό του αντί να προσπαθεί να κάνει τον

ήρωα;».

Η φωνή του λαού δεν είναι εκείνη του Σλόμπο, αλλά του Θεού, δήλωσε προχθές το

βράδυ ο πατριάρχης Παύλος. Τι κρίμα που η σερβική εκκλησία αρνείται, έστω και

για μία φορά, να υποκλιθεί στη λαϊκή βούληση!