Αναζήτηση
|
|
Η ΠΡΩΤΗ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ: Να αγωνίζεται και να πετυχαίνει.
ΕΥΧΕΤΑΙ ΓΙΑ Τ’ ΑΔΕΛΦΙΑ ΤΗΣ: Να έχουν τη δύναμη να διαβάσουν και να
πετύχουν στις σχολές που θέλουν, να έχουν υγεία και να προσπαθούν για το
καλύτερο.
ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ: Τον Αϊνστάιν και τον Παπανικολάου.
ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΠΑΕΙ: Στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Εσπασε τα ρεκόρ στις εξετάσεις για τα ΑΕΙ και εισάγεται ως πρώτη των πρώτων
στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας η 18χρονη Μαρία Καραφλού από τα Σαβάλια Ηλείας.
Την πρώτη θέση μοιράζεται με τη Μαρία Κανάρη, η οποία συγκέντρωσε την ίδια
ακριβώς βαθμολογία και εισάγεται στην Ιατρική Ιωαννίνων, την πρώτη επιλογή
της. Πρώτο παιδί της οικογένειάς της, η Μαρία Καραφλού είναι βέβαιη πως του
χρόνου τέτοιο καιρό η αδελφή της Κατερίνα θα πάρει τη σκυτάλη της πρωτιάς από
την ίδια. Διάβαζε κατά μέσον όρο δέκα ώρες την ημέρα και αποφάσισε να γίνει
γιατρός ήδη από τα πέντε της χρόνια. Το γεγονός ότι ζει στην περιφέρεια
πιστεύει πως της εξασφάλισε εκτός από πιο ήσυχο περιβάλλον και τη δυνατότητα
να ονειρεύεται περισσότερο.
ΕΡ.: Κοστίζει η επιτυχία;
ΑΠ.: Σίγουρα. Κάθε επιτυχία έχει το τίμημά της.
ΕΡ.: Πόσες ώρες διάβαζες καθημερινά;
ΑΠ.: Τον τελευταίο χρόνο δέκα ώρες κατά μέσον όρο.
ΕΡ.: Πότε ξεκίνησε η προσπάθεια;
ΑΠ.: Από την Α’ Δημοτικού και η εντατική προετοιμασία από την Α’ Λυκείου.
ΕΡ.: Πότε αποφάσισες να γίνεις γιατρός;
ΑΠ.: Στα πέντε μου χρόνια. Τότε απάντησα για πρώτη φορά συνειδητά «γιατρός»
στη γνωστή ερώτηση που υποβάλλεται στα παιδιά.
ΕΡ.: Αισθάνεσαι πως στερήθηκες κάποια πράγματα;
ΑΠ.: Δεν στερήθηκα, απλώς ελαχιστοποίησα τον χρόνο που αφιέρωνα σε αυτά.
ΕΡ.: Πώς ένιωσες όταν είδες τη βαθμολογία σου;
ΑΠ.: Απερίγραπτη χαρά και συγκίνηση.
ΕΡ.: Ανήκεις στην πρώτη γενιά των παιδιών που δίνουν εξετάσεις με το νέο
σύστημα. Σε φόβισε αυτό;
ΑΠ.: Όχι, δεν φοβήθηκα το σύστημα. Έχω την πεποίθηση ότι το μοναδικό σύστημα
που μπορεί να αποφέρει καρπούς είναι η πίστη και το διάβασμα. Δεν μπαίνω στη
διαδικασία της κριτικής και της σύγκρισης συστημάτων εξετάσεων.
ΕΡ.: Από τα τέσσερα μαθήματα της Δέσμης στα δεκατέσσερα της μεταρρύθμισης. Πώς
σου φάνηκε;
ΑΠ.: Απλώς παρατηρήθηκε μια αύξηση του χρόνου διάρκειας των εξετάσεων,
περισσότερες οι δοκιμασίες.
ΕΡ.: Εκτιμάς ότι το νέο σύστημα βοηθά στην απόκτηση περισσότερων εφοδίων;
ΑΠ.: Παρέχει περισσότερα ερεθίσματα για τον σχηματισμό πολύπλευρης
προσωπικότητας.
ΕΡ.: Έχεις μπροστά σου σπουδές χρόνων. Σε φοβίζει η κούραση;
ΑΠ.: Όχι, είμαι αποφασισμένη να κουραστώ για να πετύχω τους επόμενους στόχους.
ΕΡ.: Η ανεργία;
ΑΠ.: Όχι. Νομίζω πως όσοι αξίζουν, τελικά βρίσκουν τη θέση τους.
ΕΡ.: Ποια ειδικότητα θα ήθελες να ακολουθήσεις;
ΑΠ.: Αυτή της γυναικολόγου. Όμως, αν βρω κάτι πιο προκλητικό θα το ακολουθήσω.
ΕΡ.: Ο κανόνας θέλει τα κορίτσια από την περιφέρεια να παίρνουν τις πρωτιές.
Τι λες εσύ;
ΑΠ.: Τον επιβεβαιώνω.
ΕΡ.: Θεωρείς πως το ότι δεν ζεις στην Αθήνα βοήθησε ή δυσκόλεψε την προσπάθειά
σου;
ΑΠ.: Βοήθησε, γιατί ζω σ’ ένα περιβάλλον ήσυχο που μου έδωσε την ευκαιρία να
ονειρευτώ περισσότερο.
ΕΡ.: Νιώθεις ότι χρωστάς κάπου ιδιαίτερα «ευχαριστώ»;
ΑΠ.: Χρωστώ πολύ μεγάλο ευχαριστώ στη νηπιαγωγό μου, στους δασκάλους μου στο
Δημοτικό Σχολείο Σαβαλίων, τους καθηγητές μου στο Γυμνάσιο Σαβαλίων και το Α’
Ενιαίο Λύκειο Αμαλιάδας, τους φροντιστές μου, τους συγγενείς και τους φίλους
μου. Αφιερώνω την επιτυχία μου στους γονείς μου.
ΕΡ.: Κουράστηκες ποτέ τόσο ώστε να σκεφθείς να τα παρατήσεις;
ΑΠ.: Κουράστηκα υπερβολικά, χωρίς ποτέ να σκεφθώ να κάνω πίσω.
ΕΡ.: Κάνατε καταλήψεις στο σχολείο σου;
ΑΠ.: Ναι, στη Β’ Λυκείου.
ΕΡ.: Έπαιρνες μέρος;
ΑΠ.: Όχι, δεν συμμετείχα και προσπαθούσα να πείσω τους συμμαθητές μου να
ακολουθήσουν άλλους τρόπους αντίδρασης και διαμαρτυρίας.
ΕΡ.: Έκανες φροντιστήριο;
ΑΠ.: Ναι.
ΕΡ.: Το θεωρείς απαραίτητο για να εισαχθεί κάποιος στην Τριτοβάθμια
Εκπαίδευση;
ΑΠ.: Το θεωρώ έναν από τους παράγοντες της επιτυχίας, όχι όμως τον
σημαντικότερο.
ΕΡ.: Τι θα έλεγες σε έναν φίλο σου που δεν πέρασε;
ΑΠ.: Θα του έλεγα να σκεφθεί ψύχραιμα για το μέλλον του και να ξαναδώσει
εξετάσεις.
ΕΡ.: Ποιο ήταν το ωραιότερο σχόλιο που άκουσες για την επιτυχία σου;
ΑΠ.: Το ωραιότερο σχόλιο ήταν τα δάκρυα χαράς των γονιών μου.
ΕΡ.: Ποιος είναι ο επόμενος στόχος σου;
ΑΠ.: Μια καλή φοιτητική ζωή και η συνέχεια της πορείας μου.
ΕΡ.: Πόση σημασία έχει για σένα η πρωτιά;
ΑΠ.: Δεν την επεδίωξα, την άξιζα και γι’ αυτό είναι ευπρόσδεκτη.
ΕΡ.: Μα, καλά, τι βαθμούς πήρες;
ΑΠ.: 19,9 απολυτήριο, 20 στη Βιολογία, 20 στη Χημεία, 199,2 μόρια με άριστα το
200.
ΕΡ.: Ποια είναι τα χόμπι σου;
ΑΠ.: Να ακούω μουσική και να διαβάζω λογοτεχνία.
ΕΡ.: Λογοτεχνία ή Χημεία;
ΑΠ.: Ελύτης.
ΕΡ.: Ποια είναι η τελευταία ταινία που είδες στο σινεμά;
ΑΠ.: Το «Πέπερμιντ».
ΕΡ.: Πήγες διακοπές;
ΑΠ.: Ναι, στο Τόκιο, ως αντιπρόσωπος του πατέρα μου με αφορμή ένα συνέδριο,
στη Ζάκυνθο και την Κρήτη.
ΕΡ.: Μια ευχή για τη Μαρία…
ΑΠ.: Υγεία και αγάπη.
