Αναζήτηση
Οργανωμένες φαμίλιες, πολυμελείς οικογένειες νονών. Μαφιόζικες εκτελέσεις,
συμβόλαια θανάτου, άγριες βεντέτες. Απαγωγές, οργανωμένες ένοπλες ληστείες και
έλεγχος της νυχτερινής ζωής της Αθήνας.
|
|
Ελληνικές οικογένειες με «συγγένειες» και ισχυρούς δεσμούς «φιλίας» με
εγκληματικές ομάδες του εξωτερικού στην προμήθεια, εισαγωγή και διακίνηση
ναρκωτικών τόσο στην ελληνική όσο και στην ευρωπαϊκή αγορά. Οργανωμένα
κυκλώματα που επενδύουν στη σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών, στη
«στρατολόγησή» τους μέσω συνδέσμων στο εξωτερικό, στην εισαγωγή και
εγκατάστασή τους στη χώρα μας και στη συνέχεια στη διοχέτευσή τους στις
πιάτσες.
Στις λίστες της Ιντερπόλ
Ρώσοι αρχιμαφιόζοι, διεθνώς καταζητούμενοι και καταχωρημένοι στις κατακόκκινες
λίστες της Ιντερπόλ, «μπίζνεσμεν» εκτελεστές εγκληματικών συμβολαίων έρχονται
με τις «οικογένειές» τους στη χώρα μας για να ξεκουραστούν στα διαλείμματα των
«επιχειρήσεών» τους και για να απολαύσουν τον ήλιο και τη θάλασσα σε
πολυτελείς βίλες. Μικρές ομάδες των τριών έως το πολύ δέκα ατόμων Ελλήνων και
αλλοδαπών, με ασαφή ιεραρχία κάτω από τον υποτιθέμενο «αρχηγό», που συνδέονται
ευκαιριακά για τη διάπραξη κάποιων παρανόμων πράξεων. Το οργανωμένο έγκλημα
χρόνο με τον χρόνο κάνει εντονότερη την εμφάνισή του στη χώρα μας και
αναπτύσσεται σε επιλεγμένες και συγκεκριμένες μορφές εγκληματικής
δραστηριότητας. Βασικοί τομείς του είναι η προστασία-εκβιασμοί, η εισαγωγή και
διακίνηση ναρκωτικών και η πορνεία. Ιδιαίτερη απειλή, σύμφωνα με τις
εκτιμήσεις ειδικών, αποτελεί η σύσταση εταιρειών δολοφόνων, επαγγελματιών
εκτελεστών Ελλήνων και αλλοδαπών κακοποιών που αναλαμβάνουν έναντι αδράς
αμοιβής ξεκαθαρίσματα διαφορών για λογαριασμό τρίτων εντολέων.
Μιλούν για συμμορίες
Στο ερώτημα, αν υπάρχει μαφία στην Ελλάδα με την αυστηρή και τυπική έννοια του
όρου και σύμφωνα με τις διεθνείς προδιαγραφές, αξιωματoύχοι της ΕΛ.ΑΣ. και
εγκληματολόγοι απαντούν αρνητικά. Μαφιόζικες οργανώσεις με συγκεκριμένο
σύστημα αξιών, σταθερή σύνθεση, αυστηρή ιεραρχία των μελών, συγκροτημένη
δράση, επιλογή και σχεδιασμό στόχων, μεγάλη χρονική διάρκεια, «στρατηγικές»
για την επένδυση των κερδών με ξέπλυμα μαύρου χρήματος δεν έχουν αναπτυχθεί
στη χώρα μας. Οι βασικοί κανόνες που προσδιορίζουν επίσημα τον ορισμό της
μαφίας δεν καλύπτουν πλήρως τις ελληνικές εγκληματικές οργανώσεις.
Εγκληματολόγοι και αξιωματούχοι της ΕΛ.ΑΣ., όταν αναφέρονται στο οργανωμένο
έγκλημα στη χώρα μας, μιλούν ακόμα για συμμορίες.
Για την εγκληματολόγο κ. Βάσω Αρτινοπούλου, συμμορίες που δρουν στη χώρα μας
αποτελούν τον σκληρό πυρήνα για την εξέλιξή τους σε μαφιόζικες οργανώσεις.
Κάποια βασικά στοιχεία υπάρχουν ήδη, σύμφωνα με την εγκληματολόγο, που τις
κάνει να αποτελούν υπό διαμόρφωση εγκληματικές οργανώσεις, με ιεραρχία και
δομή ανάλογη με αυτές που δρουν στο εξωτερικό. Η εγκληματικότητα εξελίσσεται
στον χώρο και στον χρόνο και είναι η πρόκληση της πολιτείας να πάρει μέτρα και
να σπάσει τους θυλάκους για να ανακόψει την εξέλιξή τους.
Οι πιο οργανωμένες και πολυμελείς φαμίλιες ειδικεύονται στην «προστασία» των
νυχτερινών κέντρων. Άλλωστε, αυτή ήταν και η πρώτη μορφή οργανωμένης
εγκληματικότητας που αναπτύχθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 στη χώρα
μας.
Η ογκωδέστερη δικογραφία που έχουν σχηματίσει οι αρχές ασφαλείας είχε αρκετά
κοινά σημεία με το σενάριο της κινηματογραφικής ταινίας «Ο Νονός» σε τέσσερις
συνέχειες. Στα αστυνομικά χρονικά η πλέον δολοφονική συμμορία που έχει δράσει
στη χώρα μας χαρακτηρίστηκε με τον κωδικό «Συνδικάτο Εγκλήματος». Δέκα χρόνια
δράσης, από τέσσερις γενιές μαφιόζων, που ο ένας έπαιρνε τη σκυτάλη από τον
άλλο. Συμβόλαια θανάτου που εκτελούσαν οι πιστολέρο της «εταιρείας», αιματηρές
ένοπλες ληστείες και άγριες βεντέτες με αλληλοεξόντωση των μελών της και
αρκετών που ήρθαν σε επαφή και συνεργάστηκαν με το «Συνδικάτο».
Συγκοινωνούντα δοχεία με τις συμμορίες της νύχτας κάποιες εντολές στα
συμβόλαια θανάτου φέρεται ότι δόθηκαν από αρχινονούς. Ξεκίνησε ως ληστρική
οργάνωση, απέκτησε εξειδίκευση στις εκτελέσεις και στα ξεκαθαρίσματα
λογαριασμών και οι επαγγελματίες πιστολέρο της, πληρωμένοι φονιάδες,
συγκρότησαν μια «εταιρεία δολοφόνων» στα πρότυπα της Μαφίας.
Σκορπούσαν τον τρόμο
Ιδρυτής – «πατριάρχης» της εγκληματικής φαμίλιας ο Αντώνης Δίπλας.
Πρωτοπαλίκαρα ο Βασίλης Καλτσάς, ο Θεόδωρος Κατηφίδης και ο επικεφαλής του
εκτελεστικού αποσπάσματος της συμμορίας, Βασίλης Σούφλας. Στα δύο χρόνια
δράσης του σκληρού πυρήνα, τα μέλη της οικογένειας «όργωσαν» περιοχές της
χώρας και σκόρπισαν τον τρόμο. Φονικές ληστρικές επιθέσεις με δύο νεκρούς
υπαλλήλους χρηματαποστολής και έναν στρατιώτη. Πιστολάδες, ληστές, φονιάδες,
απέκτησαν «καλό όνομα» στην πιάτσα του υποκόσμου και άρχισαν οι παραγγελίες
θανάτου. Νονοί και άλλοι με επαφές στον υπόκοσμο τούς χρησιμοποίησαν για να
ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους. Στα συμβόλαια θανάτου που υπέγραψαν και
εκτέλεσαν οι φονιάδες περιλαμβάνονται τέσσερις δολοφονίες.
Ο πρώτος κύκλος αίματος έκλεισε με τη σύλληψη του Αντώνη Δίπλα και του Βασίλη
Καλτσά, έπειτα από μάχη που έδωσαν με αστυνομικούς επιστρέφοντας από τη
«δουλειά» την ένοπλη ληστεία στην Εμπορική Τράπεζα Ραφήνας. Μετά το πλήγμα,
τα μέλη της συμμορίας που απέμειναν ξεκουράστηκαν για λίγο μέχρι να
ανασυγκροτηθούν και να επανέλθουν στην ενεργό δράση. Τον ρόλο του Δον Κορλεόνε
πήρε ο Βασίλης Σούφλας, ο οποίος στρατολόγησε «φιντάνια» του υποκόσμου και
συνέχισε την εγκληματική παράδοση της οικογένειας. Οι νέοι που πλαισίωσαν τη
συμμορία του ήταν ο Σωτήρης Κούσης, ο Κώστας Ανδρεάδης, ο θείος του Βασίλης
Ανδρεάδης και ο Αναστάσιος Χατζόπουλος. Η συμμορία έκανε «χρυσές δουλειές» με
τα συμβόλαια θανάτου, που συνεχίστηκαν με άλλες δύο εκτελέσεις. Το εννιάρι του
Σούφλα «μίλησε» και στην ένοπλη ληστεία με θύμα ιδιοκτήτη πρατηρίου τσιγάρων,
ενώ στο αίμα πνίγηκε και η ληστρική επιδρομή της συμμορίας στο υποκατάστημα
της Εθνικής Τράπεζας Νιγρίτας, όπου δολοφόνησαν τον ταμία και τον υποδιευθυντή
του υποκαταστήματος Παναγιώτη Ζαρίμπα.
Σκοποβολή σε ανθρώπους!
Άσος στη σκοποβολή ο Σούφλας, συνήθιζε να κάνει πρακτική εξάσκηση σε
ανθρώπινους στόχους. Το «χόμπι» του είχε αρχίσει να γίνεται επικίνδυνο για τα
μέλη της συμμορίας και αποφάσισαν να τον ξεφορτωθούν. Ο Σωτήρης Κιούσης τού
επιφύλαξε ένα τέλος όμοιο με αυτό των θυμάτων του. Την άνοιξη του 1994 τον
παρέσυρε σε ερημική περιοχή στην θέση Αγριλέζα Ωρωπού, τον εκτέλεσε και
«τσιμέντωσε» το πτώμα του. Με αρχηγό τον Κιούση, η συμμορία συνέχισε για λίγο
τη δράση της με ένα ακόμα συμβόλαιο θανάτου, με θύμα τον σεσημασμένο για
ναρκωτικά Ηλία Ορφανό και μια ληστεία στην Εγνατία Τράπεζα στη Θεσσαλονίκη. Οι
τριγμοί είχαν ήδη αρχίσει και η συμμορία δεν άργησε να διαλυθεί. Μέλη της
αναγκάστηκαν να διαφύγουν στο εξωτερικό, όπου τον Απρίλιο του 1996
συνελήφθησαν.
Μια γνωριμία στις φυλακές και μια ομαδική απόδραση από τις φυλακές της
Κέρκυρας ήταν η αρχή για το τέταρτο σενάριο της ταινίας. «Νονός» νούμερο 4 ο
Κώστας Χιρβαντίδης, πρωταγωνιστής στο άγριο ξεκαθάρισμα με πιθανό κίνητρο την
τεράστια περιουσία του «Συνδικάτου». Κρατούμενος στις φυλακές για παλιότερα
«γραμμάτια» στην παρανομία, έκανε γνωριμίες με τα ηγετικά στελέχη του
«Συνδικάτου» Αντώνη Δίπλα και Βασίλη Καλτσά, καθώς και με τον Μιχάλη
Αδαμαντίδη, μέλος άλλης συμμορίας. Μαζί σχεδίασαν την απόδραση που
πραγματοποιήθηκε στον Αύγουστο του 1997. Ο μόνος που δεν κατάφερε να αποδράσει
ήταν ο Αντώνης Δίπλας.
Τους μήνες που ακολούθησαν, οι αστυνομικοί βρήκαν γαζωμένα από σφαίρες τέσσερα
πτώματα. Μοναδικός επιζών της απόδρασης, ο Κώστα Χιρβαντίδης, συνέχισε τη
ληστρική δραστηριότητά του με τη νέα συμμορία μέχρι τον Ιανουάριο του 1999 που
συνελήφθη.
Οι αδελφοί Παλαιοκώστα
Δεσμοί αίματος συνέδεαν μια άλλη «οικογένεια» που έδρασε στη χώρα μας. Οι
αδελφοί Βασίλης και Νίκος Παλαιοκώστας, οι σύγχρονοι νταβέληδες. Κορυφαία
στιγμή στην εγκληματική τους καριέρα, η απαγωγή του μεγαλοεπιχειρηματία της
Θεσσαλονίκης Αλέκου Χαΐτογλου. Η οικογενειακή ιστορία άρχισε από το 1998.
Πρώτος πέρασε στην παρανομία ο μεγάλος αδελφός Νίκος Παλιοκώστας. Άρχισε την
καριέρα του με κλοπές και διαρρήξεις. Συνέταιρος στην επιχείρηση μπήκε και ο
διαρρήκτης Κώστας Σαμαράς ή Ζαρανίκας. Αχτύπητο δίδυμο, που δεν άφησε σπίτι
για σπίτι σε πολλές περιοχές της χώρας. Ο Νίκος πέρασε για πρώτη φορά την
πόρτα της φυλακής τον Ιανουάριο του 1998 και πριν συμπληρώσει έναν χρόνο,
έφυγε. Συνελήφθη πάλι δύο χρόνια αργότερα και έπειτα από «διάλειμμα» ολίγων
μηνών ξανααπέδρασε.
Στο μεταξύ είχε μεγαλώσει και ο άλλος αδελφός, Βασίλης, ο οποίος ακολούθησε
τον ίδιο δρόμο. Τα αδέλφια έκαναν άνοιγμα στις «επιχειρήσεις» τους και
συνεργάστηκαν με γνωστούς κακοποιούς, όπως τον Παύλο Κερμίδη και τον αρχηγό
άλλης «οικογένειας» τον Μιχάλη Μακρυγιάννη. Μαζί διέπραξαν πολλές ληστρικές
επιδρομές σε υποκαταστήματα τραπεζών και οργανισμών σε όλη την χώρα. Ώριμοι
και επαγγελματίες πια, τα δύο αδέλφια έκαναν τον Δεκέμβριο του 1995 το μεγάλο
βήμα με την απαγωγή του μεγαλοβιομήχανου Αλέξανδρου Χαΐτογλου. Επικηρυγμένοι
από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης, δεν είχαν περιθώρια για πολυτέλειες. Λημέρι
τους το βουνό Κόζιακας, δεύτερο σπίτι τους, το οποίο γνώριζαν σπιθαμή προς
σπιθαμή. Στα μπλόκα ειδικά εκπαιδευμένων αστυνομικών των ΕΚΑΜ κατάφερναν να
ξεφεύγουν και οι διαβόητοι κακοποιοί πέρασαν στους θρύλους των κατοίκων της
Θεσσαλίας. Στην πολύχρονη δράση τους πολλοί αστυνομικοί έχασαν τον ύπνο τους
από τις απειλές και κάποιες πληροφορίες αναφέρουν ότι μερικοί από αυτούς
αναγκάστηκαν να αλλάξουν υπηρεσία. Μια στραβοτιμονιά που έκανε o Βασίλης
Παπακώστας και λίγο έλειψε να προκαλέσει τροχαίο δυστύχημα με το αυτοκίνητό
του, τον οδήγησε στα χέρια της Αστυνομίας πέρσι τον Δεκέμβριο, ενώ ο αδελφός
του αγνοείται.
Τον έφαγαν τα γλέντια
Τα τσιγάρα, τα ποτά και τα ξενύχτια έκλεισαν πριν την ώρα τους το σπίτι και τη
«φαμίλια» του επικίνδυνου κακοποιού Μιχάλη Μακρυγιάννη. Είχε όλα τα «προσόντα»
για «νονός». Πιστολάς, ληστής και φονιάς. Το «κουμπί» που καθόρισε την
εγκληματική του καριέρα, ήταν τα γλέντια. Του άρεσε η διασκέδαση και όταν
μεθούσε δεν ήξερε τι έκανε και λίγο έλειψε να εξολοθρέψει την «οικογένειά»
του. Σε ένα γλέντι στο κέντρο διασκέδασης «Χρυσή Νύχτα» τον Οκτώβριο του 1993,
για μία παραγγελία πυροβόλησε και σκότωσε τον αδελφό του συνεργού του Αντώνη
Δημητρόπουλο και τον ταμία Στέλιο Χριστοδουλάκη. Λίγους μήνες αργότερα, θύμα
του κακοποιού έπεσε και μια γυναίκα, επειδή φοβήθηκε ότι θα τον καρφώσει. Η
εγκληματική του δραστηριότητα με ένοπλες ληστείες και τέσσερις δολοφονίες πήρε
τέλος τον Δεκέμβριο του 1994, όταν συνελήφθη.
Η ρωσική μαφία
Οι ονομασίες «Ismailovskaya», «Solntsevskaya», «Kourganskaya» και
«Orekhoyskaya Borisovsaya», εγκληματικών μαφιόζικων ρωσικών οικογενειών, έχουν
μπει μέσω Ιντερπόλ στα αρχεία της Ελληνικής Αστυνομίας. Η επαφή τους με τον
ελληνικό χώρο, σύμφωνα με πληροφορίες της Αστυνομίας, είναι δεδομένη.
Αρχιμαφιόζοι εκτελεστές, αρχηγοί εν ενεργεία μαφιόζικων οικογενειών, έχουν
βρει καταφύγιο στη χώρα μας και εγκαθίστανται με τις «φαμίλιες» τους σε
πολυτελείς βίλες. Προς τον παρόν τη χώρα μας χρησιμοποιούν ως τουριστικό
θέρετρο, για να περάσουν χλιδάτες διακοπές, στα διαλείμματα των εγκληματικών
επιχειρήσεών τους. Εκτελεστές μεγάλων συμβολαίων θανάτου στην Ευρώπη, δεν
έχουν δείξει προς το παρόν ενδιαφέρον για την ελληνική αγορά. Έρχονται για να
ξεκουραστούν και όχι για να αναπτύξουν εγκληματική δραστηριότητα, ή για να
διεισδύσουν στην οικονομία με το ξέπλυμα χρήματος. Η εγκατάστασή τους, έστω
και αν προς το παρόν δεν έχουν αναπτύξει δράση, αποτελεί μια μεγάλη απειλή,
καθώς οι Αρχές δεν μπορούν να είναι σίγουρες για τις εξελίξεις.
Εκτός από τον ήλιο και τη θάλασσα, ένας άλλος λόγος που οι Ρώσοι μαφιόζοι
προτιμούν τη χώρα μας είναι τα ελληνικά διαβατήρια, «κλειδιά» στις
μετακινήσεις τους στην Ευρώπη. Κυκλώματα παράνομων ελληνοποιήσεων,
αναλαμβάνουν να τους «υιοθετήσουν» εν αγνοία τους οικογένειες ομογενών, τους
βαφτίζουν Έλληνες και στη συνέχεια τούς προμηθεύουν με διαβατήρια ακόμα και
εκλογικά βιβλιάρια. Χαρακτηριστική ήταν περίπτωση του Ρώσου αρχιμαφιόζου
εκτελεστή διεθνών συμβολαίων Αλεξάντερ Σολόνικ. Η υπόθεση του καταζητούμενου
διεθνώς μαφιόζου γνωστού ως Αλέξανδρος ο Μέγας, επειδή ήταν σπεσιαλίστας στις
εκτελέσεις, είχε μια γεύση από «Χόλιγουντ» αλλά είχε τραγικό τέλος για τον
ίδιο. Είχε εγκατασταθεί με μέλη της συμμορίας του σε δύο πολυτελείς βίλες στο
Λαγονήσι. Τις περισσότερες ώρες του τις περνούσε στην ολυμπιακών διαστάσεων
πισίνα μαζί με μια Ρωσίδα καλλονή που είχε εκλέγει Μις σε διαγωνισμό ομορφιάς.
Πάρτι, διασκεδάσεις σε νυχτερινά κέντρα και εξάσκηση στη σκοποβολή για να μην
παραμελεί και την τέχνη του. Το μαύρο κουτί με ένα σημείωμα στα ρωσικά και ένα
σχεδιάγραμμα, οδήγησε τις Αστυνομικές Αρχές καθώς και μέλη κλιμακίου Ρώσων
αξιωματούχων στον επίλογο της ιστορίας. Το σχεδιάγραμμα έδειχνε το σημείο όπου
είχε ταφεί το πτώμα του. Μέλη αντίπαλων συμμοριών έκλεισαν για πάντα τους
λογαριασμούς που είχαν μαζί του. Τον στραγγάλισαν και έθαψαν το πτώμα του στην
Βαρυμπόμπη. Δεν άφησαν καμία εκκρεμότητα και δολοφόνησαν και τη Ρωσίδα φίλη
του, της οποίας το πτώμα βρέθηκε λίγο αργότερα.
Η συμμορία της κοκαΐνης
Το δωράκι του αρχηγού της «οικογένειας» μεγαλεμπόρων ναρκωτικών στο
πρωτοπαλίκαρό του, ήταν μια μεζονέτα στη Βούλα. Δεξί του χέρι στις οργανώσεις
μεταφοράς φορτίων κοκαΐνης, ήθελε να τον ευχαριστήσει για τις υπηρεσίες του
και του δώρισε μια βίλα δίπλα στη δική του. Η μεζονέτα έμεινε τελικά γιαπί,
γιατί η πολυμελής συμμορία εξαρθρώθηκε από την Αστυνομία. Είκοσι μέλη,
Έλληνες, Ιταλοί και Κολομβιανοί αποτελούσαν την «οικογένεια» του
Ελληνοαιγύπτιου Μικαέλ Αντόνιος. Οργανωμένη συμμορία, με καθορισμένους τους
ρόλους των μελών της, είχε ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας. Με επαφές με
βαρόνους της κοκαΐνης στη Λατινική Αμερική, η συμμορία προμηθευόταν και
οργάνωνε μεταφορές φορτίων κοκαΐνης από την Κολομβία και το Εκουαντόρ.
Κρυμμένες σε ηλεκτρικές συσκευές, ψυγεία, πλυντήρια, στερεοφωνικά και
ηλεκτρικές σκούπες, μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης μεταφέρονταν ως οικοσκευές στη
χώρα μας. Παραλήπτης ο Αντόνιο, ο οποίος αναλάμβανε τον εκτελωνισμό της
οικοσκευής. Τα ναρκωτικά κρύβονταν σε καβάτζες της συμμορίας στην Αθήνα και
στη συνέχεια διοχετεύονταν στην ελληνική και την ευρωπαϊκή αγορά, κυρίως στην
Ιταλία. Στην Ελλάδα πωλητές της κοκαΐνης ήταν ο Αλέξανδρος Ζεκερίδης και ο
Ηλίας Ορφανός, ο οποίος δολοφονήθηκε αργότερα από μελή του συνδικάτου των
δολοφόνων.
