30 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΟΡΙΝΑ ΣΤΕΡΓΙΑΔΟΥ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 3.1.78.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΠΟΛΗ: Αθήνα.

ΘΥΜΩΝΕΙ: Όταν μου λένε ψέματα.

ΤΡΑΓΟΥΔΑΕΙ: Τα πάντα.

ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ: Συχνά.

ΠΙΣΤΕΥΕΙ: Στον Θεό.

ΕΛΠΙΖΕΙ: Να πάνε όλα καλά στο μέλλον.

ΘΑ ΚΑΛΟΥΣΕ ΣΕ ΔΕΙΠΝΟ: Τον Μίκι Ρουρκ.

ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ: Σπαγγέτι.

Η Κορίνα Στεργιάδου κέρδισε στον διαγωνισμό Playmate και είναι πολύ

χαρούμενη. Πιστεύει στο τυχαίο αλλά και στο «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Δεν

θα πουλούσε την ψυχή της στον διάβολο για κανένα λόγο. Προς το παρόν, πάντως,

το μόνο που σκέφτεται είναι ο διεθνής διαγωνισμός στον οποίο θα πάρει μέρος.

ΕΡ.: «Playmate ’98» τι αισθάνεσαι για αυτό;

ΑΠ.: Είμαι πολύ χαρούμενη που κέρδισα τον τίτλο.

ΕΡ.: Γιατί έλαβες μέρος σε αυτό τον διαγωνισμό;

ΑΠ.: Είναι ο μόνος διαγωνισμός που έχει πραγματικά ενδιαφέρον και είναι δίκαιος.

ΕΡ.: Πόσο πιστεύεις ότι αυτός ο τίτλος θα βοηθήσει την καριέρα σου;

ΑΠ.: Για την καριέρα μου ως μοντέλο πιστεύω πως θα βοηθήσει αρκετά.

ΕΡ.: Τι άλλαξε στη ζωή σου μετά τη βράβευση;

ΑΠ.: Είναι νωρίς. Δεν έχω προσέξει κάποια αλλαγή.

ΕΡ.: Οι σπουδές σου έχουν σχέση με τα αεροπλάνα, πόσο κοντά είναι το

μόντελινγκ με τα επαγγέλματα του αέρα;

ΑΠ.: Δεν είναι καθόλου κοντά, είναι τελείως διαφορετικά επαγγέλματα.

ΕΡ.: Υπήρχαν άνθρωποι που να σε βοήθησαν να πάρεις την απόφαση να συμμετάσχεις;

ΑΠ.: Το πρακτορείο μου (Models One) ήταν που με παρότρυνε.

ΕΡ.: Ποιοι ήταν αυτοί που αντέδρασαν;

ΑΠ.: Γιατί θα πρέπει οι αποφάσεις μου να εμποδίζονται από τις αντιδράσεις των άλλων;

ΕΡ.: Ποια σκέψη έκανες τη στιγμή που περνούσες μπροστά από την κριτική επιτροπή;

ΑΠ.: Ότι πρέπει να δώσω τον καλύτερο εαυτό μου: think possitive.

ΕΡ.: Άκουσες κακίες για την εκλογή σου;

ΑΠ.: Όχι, δεν έχω ακούσει κάτι μέχρι στιγμής.

ΕΡ.: Πόσο δύσκολο είναι για μια όμορφη κοπέλα να πείσει ότι δεν είναι μονάχα όμορφη;

ΑΠ.: Αν δεν είναι η ομορφιά το μοναδικό της προσόν, δεν είναι δύσκολο.

ΕΡ.: Το μεγαλύτερο μειονέκτημά σου;

ΑΠ.: Ο εγωισμός μου.

ΕΡ.: Έχεις κάνει λάθος επιλογές;

ΑΠ.: Προς το παρόν όχι. Ίσως να έχω κάνει στο παρελθόν και να μην το κατάλαβα.

ΕΡ.: Έχεις μετανιώσει για κάτι;

ΑΠ.: Ίσως για το μπαλέτο που έκανα 6 χρόνια και δεν το συνέχισα.

ΕΡ.: Τι θεωρείς τολμηρό;

ΑΠ.: Το να μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα, χωρίς τον φόβο της παρεξήγησης.

ΕΡ.: Με τι θα άλλαζες τον τίτλο σου;

ΑΠ.: Δεν υπάρχει λόγος να τον αλλάξω.

ΕΡ.: Τι φοβάσαι περισσότερο;

ΑΠ.: Τα «μικρόβια».

ΕΡ.: Έχεις ώρες μοναξιάς;

ΑΠ.: Και ποιος δεν έχει.

ΕΡ.: Μια αξέχαστη ημέρα;

ΑΠ.: 6 Ιουλίου 1998.

ΕΡ.: Πιστεύεις στο τυχαίο;

ΑΠ.: Ναι, αλλά και στο «συν Αθηνά και χείρα κίνει».

ΕΡ.: Θα χάριζες την ψυχή σου… στον διάβολο και γιατί;

ΑΠ.: Όχι. Για κανένα λόγο.

ΕΡ.: Τι είναι για σένα η αμαρτία;

ΑΠ.: Η επέμβαση του διαβόλου στην ψυχή μου.

ΕΡ.: Τι διαβάζεις στις εφημερίδες;

ΑΠ.: Τα πρωτοσέλιδα

ΕΡ.: Παιδιά χρήστες ναρκωτικών;

ΑΠ.: Άρρωστοι άνθρωποι που έχουν ανάγκη τη βοήθειά μας.

ΕΡ.: Η γνώμη σου για την πολιτική;

ΑΠ.: Δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα.

ΕΡ.: Για τους πολιτικούς;

ΑΠ.: Η ίδια γνώμη.

ΕΡ.: Οικολόγος;

ΑΠ.: Ναι, βεβαίως.

ΕΡ.: Χορτοφάγος;

ΑΠ.: Και χορτοφάγος.

ΕΡ.: Μια ευχή;

ΑΠ.: Να εκπληρώσω όλους μου τους στόχους.

ΕΡ.: Τα σχέδιά σου για το μέλλον;

ΑΠ.: Προς το παρόν έχω να σκεφτώ τον διεθνή διαγωνισμό.

ΕΡ.: Οι φετινές διακοπές σου;

ΑΠ.: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα.