Για τους πολίτες τους προοδευτικούς και φιλοευρωπαϊστές τρεις είναι οι επιθυμητοί στόχοι στις εκλογές, τρεις ευχές διατυπώνουν. Την ιεράρχηση θα την κάνει ο καθένας και η καθεμία, δεν προτείνεται αναγκαστικά στη σειρά που αποτυπώνεται παρακάτω:

1) Να πέσει χαμηλά η Χρυσή Αυγή, και πάντως να μην είναι τρίτο κόμμα. Η διωκόμενη δικαστικά ως εγκληματική οργάνωση ποντάρει στη διόγκωση του μεταναστευτικού και προσφυγικού προβλήματος -χάρις και στη θλιβερή “αντιμετώπισή” του από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ποντάρει ακόμη στο, ξεθωριασμένο, αντιμνημονιακό μένος των εκ δεξιών πρώην ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ: και των ΑΝΕΛ.

Είναι ντροπή για τη χώρα με τα τόσα θύματα του ναζισμού να βγάλει τρίτο κόμμα το νεοναζιστικό. Και θα ‘ναι όνειδος, αν χρειαστεί τρίτη διερευνητική εντολή μετά τις εκλογές, αυτή να τη λάβει ο υπόδικος κ. Μιχαλολιάκος.

2) Να ανέβει στην τρίτη θέση το σχήμα ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Συμπαράταξη. Όχι ως νοσταλγική αναβίωση του παλιού ΠΑΣΟΚ ούτε ως επιβράβευση του υπολοίπου της πάλαι ποτέ ΔΗΜΑΡ. Αλλά ως ένα θετικό σήμα για την ανάγκη ίδρυσης ενός μεταρρυθμιστικού, ευρωπαϊστικού, κεντροαριστερού κόμματος. Σήμα που αφορά όλους τους προοδευτικούς ευρωπαϊστές και απευθύνεται και στις ηγεσίες κομμάτων και κινήσεων συμπεριλαμβανομένου του Ποταμιού που διεκδικεί, ως αγαθή επιλογή, την παρθενία. Συμπεριλαμβανομένης και της σημερινής ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ που χρειάζεται να πείσει περαιτέρω για τις προθέσεις της.

3) Να φύγει αυτό το συνονθύλευμα ασχέτων, ανικάνων, φιγουρατζήδων και ιδεοληπτικών που παρίσταναν την κυβέρνηση (και δη της Αριστεράς) τους τελευταίους οχτώ μήνες. Που με το χαρούμενο νεανικό πρόσωπο ως μάσκα γερασμένων ιδεών, ανεφάρμοστων προτάσεων, τζογαδόρικων διακινδυνεύσεων επιχειρούν ξανά να βρεθούν στην εξουσία (και για την εξουσία) βαφτίζοντας το κρέας ψάρι, το συμβιβασμό άκαμπτη στάση, την κωλοτούμπα αξιοπρέπεια, το ψεύδος αλήθεια. Το οικονομικό πλήγμα που κατέφεραν στη χώρα συνδυάζεται με το πλήγμα στην πολιτική, στους θεσμούς, στην κοινωνία, στις προοδευτικές ιδέες. Ο μικροαστικός ψευδο-προοδευτισμός τους ταίριαξε γάντι με τον εθνικολαϊκισμό του εταίρου τους στη χειρότερη κυβέρνηση που είχε ο τόπος. Πρέπει να φύγουν.

Το ποια ιεράρχηση κάνει ο προοδευτικός πολίτης αυτών των ευχών είναι ανοιχτό σε εσωτερικούς (του καθενός) και εξωτερικούς παράγοντες. Εσωτερικά στη διαπάλη της λογικής με το συναίσθημα, στην ατομική πρόσληψη της ιστορίας και των βιωμάτων. Εξωτερικά εξαρτάται από την αντίληψη του που πάνε τα πράγματα, κυρίως μέσω δημοσκοπήσεων. Μπορεί κάποιες ευχές να τείνουν να πραγματοποιηθούν χωρίς την αίσθηση της ανάγκης του μεμονωμένου προοδευτικού ψηφοφόρου να αποφασίσει την ιεράρχησή τους.

Καλό βόλι.