Μέσα σε όλες τις μεγάλες δυσκολίες που προέκυψαν για την οικονομία και τους πολίτες με το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή του ελέγχου κεφαλαίων, προέκυψε και ένα συγκριτικά μικρό, θα έλεγε κανείς, αλλά μεγάλο για εμάς τους πανεπιστημιακούς θέμα.

Εδώ και πολύ καιρό δεν έχουμε πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων και σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά διότι δεν υπάρχουν χρήματα για να πληρωθούν οι συνδρομές (χωρίς να παραβλέπω τις αβελτηρίες ορισμένων).

Καταφεύγουμε σε ό,τι διατίθεται παρανόμως στο Διαδίκτυο ή στην καλοσύνη ξένων συναδέλφων και παλαιών φοιτητών που βρίσκονται στο εξωτερικό.

Με τον έλεγχο κεφαλαίων δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις δικές μας πιστωτικές κάρτες για να κάνουμε από εδώ ηλεκτρονικές αγορές βιβλίων, καινούργιων και παλαιών, και να έχουμε πρόσβαση με αυτόν τον τρόπο στη διεθνή βιβλιογραφία, πράγμα ζωτικό για μας.

Οι τελευταίες ρυθμίσεις δεν καλύπτουν αυτή τη χρήση ενώ είναι αμφίβολο πώς πρακτικά θα διεκπεραιώνονται χρήσεις των πιστωτικών καρτών που επετράπησαν για συνδρομές σε επιστημονικές εταιρείες και προσωπικές συνδρομές σε περιοδικά.

Εξακολουθούμε να μην μπορούμε να πληρώσουμε την εγγραφή μας σε συνέδρια όπου είμαστε ομιλητές και χρειάζεται να παρακαλάμε για την ανοχή, βοήθεια ή οίκτο των διοργανωτών ώστε να μας διευκολύνουν προσωπικά επιτρέποντας να πληρώσουμε καθυστερημένα με μετρητά.

Δεν μπορούμε ούτε να κλείσουμε ξενοδοχεία για τη διαμονή μας (το ημερήσιο όριο των 60 ευρώ που μόλις επετράπη προφανώς δεν αρκεί).

Για μας το Grexit από την παγκόσμια ακαδημαϊκή κοινότητα έχει ήδη συντελεστεί. Ακόμη κι αν αγνοήσουμε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα στη χώρα που μας περισπά και δεν μας αφήνει με όσα τρελά συμβαίνουν να συγκεντρωθούμε στο ακαδημαϊκό έργο μας, έχουμε να υπερπηδήσουμε πάρα πολλά εμπόδια σε σχέση με τους συναδέλφους μας στο εξωτερικό για να μπορούμε στοιχειωδώς να συνομιλούμε μαζί τους και να παρακολουθούμε τις διεθνείς εξελίξεις.

Είμαστε ήδη παρίες. Δεν θα μπορούσε η κυβέρνηση, οι τράπεζες και η ΤτΕ να φροντίσουν ώστε να δίνεται η δυνατότητα χρήσης των πιστωτικών καρτών για ένα ελάχιστο ποσό ανά μήνα (π.χ., 200 ευρώ) για να καλύπτονται τέτοια έξοδα; Τα βιβλία, κατά κανόνα, δεν είναι ακριβά και είναι εντελώς απαραίτητα στη δουλειά μας.