Αναζήτηση
Ήταν μια άνιση μάχη. Λίγος χρόνος, ακατανόητο ερώτημα, στημένο διλημματικο σκηνικό.Με τους «καλούς» η με τους «κακούς»…
Προφανώς το ΝΑΙ το υπονόμευε η παρέλαση του παλαιού πολιτικού κατεστημένου. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Προφανώς στο ΟΧΙ βρεθήκαν τα πληβειακα κοινωνικά στρώματα που έχουν δικαιολογημένη οργή, μηδενισμό και ριζική άρνηση της σημερινής κατάστασης.
Ούτε η εικόνα της Ευρώπης είναι σήμερα ελκυστική. Και μάλιστα σε μια χώρα που η νεωτερικότητα και ο διαφωτισμός δίνουν μάχες με την καθημερινότητα του νέο-ελληνα.
Δεν ήταν μόνο η προνομιακή θέση του ΟΧΙ στοψηφοδελτιο. Ήταν κατά βάση η επικράτηση ενός ισχυρού εθνο-λαϊκίστικου ρεύματος στην ελληνική κοινωνία που χτίστηκε στις πλατείες των αγανακτισμένων και έχει πάρει και την σφραγίδα ενός τμήματος της Αριστεράς, του ΣΥΡΙΖΑ.Όχι πάντως όλης της Αριστερας.
Ούτε αυτής που κινείται στην Ανανεωτική αριστερά, ούτε αυτής του ΚΚΕ. Το κοινό στοιχειό και των δυο αυτών αντιδράσεων είναι ο διεθνισμός. Είναι η σταθερή αμφισβήτηση του εθνικιστικού αφηγήματος. Δεν είναι τυχαίο που αυτές οι διαφορετικές τάσεις της Αριστερας βρέθηκαν από την ιδία όχθη το 1991 απέναντι στο «Η Μακεδονία είναι η ψυχή μας»..
Το ΟΧΙ ήταν εύκολο λοιπόν στην Ελλάδα. Προκαλεί τους απλουστευτικούς συναισθηματικούς συνειρμούς της ιστορικής λέξης της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Κινείται στο στερεότυπο του κυρίαρχου καταγγελτικου λόγου στην μεταπολίτευση με τα ΟΧΙ,ΚΑΤΩ,ΕΞΩ. Δεν έχει το κόστος των δύσκολων θετικών επιλογών. Αυτών που έχουν κάποιες συνέπειες! Δεν δεσμεύεται!
Κινείται πάνω στην εύκολη φιλολογία του ανάδελφου έθνους. Αυτού που εποφθαλμιούν κατά καιρούς οι Αμερικανοί,οι Τούρκοι,οι Εβραίοι,οι Αλβανοί,οι γυφτο-Σκοπιανοί, και τώρα οι Γερμανοί και οι κουτο- φραγκοι.
Είναι δίπλα στα συμφραζομενα του αδικημένου έθνους που καλλιέργησαν κομμάτια της αριστεράς και της δεξιάς μετά την κατάπτωση του καταναλωτικού μοντέλου της ελληνικής κοινωνίας και την έλευση των μνημονίων.
Πολύ φοβάμαι ότι το ΟΧΙ κολυμπά λιγότερο μέσα στην εύλογη και αναγκαία κριτική του νεοφιλελεύθερου σχεδίου για την Ευρώπη και περισσότερο σε ένα εθνο-λαϊκίστικο χυλό που μπορεί να οδηγήσει αυτή την χώρα για μια ακόμη φορά στην ιστορία σε εθνικές περιπέτειες και εθνικό απομονωτισμό. Μακάρι να διαψευστώ!
O Θοδωρος Μαργαριτης μελος Εκτ.Επιτροπης της ΔΗΜΑΡ
