Το ότι το τρέξιμο κάνει καλό σε όλες τις ηλικίες είναι μάλλον κάτι γνωστό. Τώρα, ωστόσο, έρχεται και να μπει μια επισήμανση στη συγκεκριμένη παραδοχή. Αυτή πως το έχουν ανάγκη όσοι βαδίζουν στην τέταρτη δεκαετία της ζωής τους, αν δεν θέλουν κάποια στιγμή στο μέλλον να παρουσιάσουν άνοια. Και ειδικά αν πρόκειται για γυναίκες. Σύμφωνα με μια μακροχρόνια έρευνα που δημοσιεύτηκε την περασμένη εβδομάδα στην αμερικανική Ιατρική Επιθεώρηση Νευρολογίας, όσες μεσήλικες κυρίες έχουν υψηλό βαθμό φυσικής κατάστασης έχουν λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν σε κάποια φάση της ζωής τους αργότερα άνοια απ’ ό,τι εκείνες που έχουν παραμελήσει την άσκηση.

Η έρευνα εξέτασε τα δεδομένα από 191 Σουηδές, ηλικίας μεταξύ 38 και 60 ετών. Τα πρώτα στοιχεία άρχισαν να συγκεντρώνονται το 1968 όταν όλες οι γυναίκες πήραν μέρος σε κάποια τεστ φυσικής κατάστασης που επιστράτευσαν ένα στατικό ποδήλατο, στο οποίο έπρεπε να κάνουν πετάλι μέχρι να νιώσουν εξαντλημένες. Με βάση την επίδοσή τους εκεί, οι συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε τρεις διαφορετικές ομάδες για τη συνέχιση της παρατήρησης. Αυτές που είχαν χαμηλό δείκτη φυσικής άσκησης, άλλες που είχαν μεσαίο και τέλος εκείνες με την εξαιρετική κατάσταση. Περισσότερο από τέσσερις δεκαετίες αργότερα, οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι αυτοί οι έλεγχοι μπορούσαν να τους βοηθήσουν να προβλέψουν αν οι γυναίκες θα διαγνωστούν με άνοια αργότερα στην πορεία της ζωής τους.

Ο υψηλότερος δείκτης άνοιας παρατηρήθηκε ανάμεσα σε γυναίκες που αρχικά δεν είχαν βγάλει εις πέρας την άσκηση του ποδηλάτου. Το 45% αυτών των γυναικών παρουσίασε κάποια στιγμή συμπτώματα άνοιας. Στην ομάδα των γυναικών που ασκούνταν τακτικά μόνο το 5% νόσησε. Η ίδια έρευνα επίσης ανακάλυψε πως η ομάδα εκείνων των γυναικών που ήταν πιο «φιτ» παρουσίασε δείγματα άνοιας με καθυστέρηση 9 1/2 χρόνων σε σχέση με τα 5 χρόνια που ήταν ο μέσος χρόνος νόσησης των γυναικών με μέτρια φυσική κατάσταση.

Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα της έρευνας, ο δρ Τιμ Σέξπιρ, κορυφαίος βρετανός ερευνητής με ειδικότητα την Ανοια και τη νόσο του Αλτσχάιμερ, ανέφερε στο περιοδικό «Runner’s World» πως η έρευνα δεν αποδεικνύει πως αν κάποιος ξεκινήσει να αθλείται θα εμποδίσει την εκδήλωση της άνοιας «προσθέτει όμως ένα στοιχείο στην υπόθεση πως η άσκηση μπορεί να μειώσει το ρίσκο». «Η μείωση στον βαθμό του ρίσκου που είδαν οι ερευνητές», συνεχίζει ο δρ Σέξπιρ, «είναι μεγαλύτερη σε σχέση με προηγούμενες έρευνες που εξέτασαν τη σχέση της άνοιας και της άσκησης. Ισως γιατί δοκίμασαν διαφορετική προσέγγιση, εξετάζοντας το πόσο σε καλή κατάσταση είναι οι άνθρωποι αντί για το πόσο ζυγίζουν ή πόσο φυσική δραστηριότητα δηλώνουν ότι κάνουν. Ενώ τα αποτελέσματα είναι ελπιδοφόρα και δίνουν περισσότερα κίνητρα ώστε κάποιος να πηδήξει στο ποδήλατο της άσκησης και να κάνει πετάλι, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νουν ότι ο αριθμός των ανθρώπων που συμμετείχαν στην έρευνα είναι μικρός και αφορούσε μόνο γυναίκες. Επομένως δεν είναι ξεκάθαρο αν θα είχαμε τα ίδια αποτελέσματα σε άνδρες».