Μπορεί η ζωή μου να εξαρτάται από την ινσουλίνη, η ποιότητά της όμως εξαρτάται από το τρέξιμο. Οσο περισσότερο τρέχω, τόσο μεγαλύτερη ψυχική ευεξία έχω και τόσο καλύτερα ρυθμίζω τον διαβήτη μου.
Από μικρός έπαιζα μπάσκετ. Στα 26 όμως διαγνώστηκα με διαβήτη τύπου 1. Από τότε κάνω υποχρεωτικά τέσσερις ενέσεις ινσουλίνης κάθε ημέρα. Το μπάσκετ μού ανέβαζε το ζάχαρο. Σταμάτησα τις προπονήσεις και δεν ασκούμουν καθόλου. Αποτέλεσμα: πήρα 25 κιλά και έφτασα τα 99. Οχι μόνο επειδή δεν αθλούμουν, αλλά επειδή έτρωγα πολύ. Δεν ήθελα να συνειδητοποιήσω την κατάστασή μου. Επιπλέον, η ινσουλίνη ανοίγει σε υπερβολικό βαθμό την όρεξη. Ετσι, το φαγητό ήταν κάτι που με βοηθούσε σε εκείνη τη φάση να αισθανθώ λίγο καλύτερα.
Οι γιατροί με είχαν προειδοποιήσει ότι τα κιλά θα επιβάρυναν την κατάσταση της υγείας μου. Αλλά ήμουν ψυχολογικά πολύ ντάουν και δεν μπορούσα να το διαχειριστώ. Η λύση ήρθε μέσα από το σπίτι, από το υποστηρικτικό περιβάλλον μου.
Ο αδελφός μου Θανάσης εκτός από το ότι έτρεχε και τρέχει Μαραθώνιο είναι και οδοντίατρος με αρκετές γνώσεις στην ιατρική. Μου πρότεινε να αρχίσω να τρέχω. Ξεκίνησα δειλά δειλά. Στην αρχή έκανα 2 χιλιόμετρα και μου κοβόταν η ανάσα. Δεν είχα ούτε ενέργεια λόγω του διαβήτη, ούτε διάθεση, αλλά ούτε και αντοχές αφού είχα πάρει τόσα κιλά. Ηταν εξαιρετικά δύσκολο να μπω σε αυτήν τη διαδικασία.
Επρεπε εκτός από ό,τι έχει να κάνει ένας υπέρβαρος, να εκπαιδεύσω και τον οργανισμό μου ώστε να μην ξεμείνω από ζάχαρο (ενέργεια) και καταρρεύσω. Το αντιμετώπισα κάνοντας τους πρώτους μήνες συχνές μετρήσεις. Επιπλέον, είχα γραπτό πρόγραμμα. Σημείωνα τι έχω φάει, πόσο έχω τρέξει και έμαθα ποια τρόφιμα με βοηθούν να κρατήσω ενέργεια για να μπορώ να κάνω πολλά χιλιόμετρα. Αργότερα, με την εμπειρία που είχα αποκτήσει, κατάφερα να διαχειριστώ αυτό που στην αρχή μού φαινόταν βουνό.
Στα τέσσερα χρόνια που τρέχω τα οφέλη που έχω αποκομίσει είναι τεράστια. Εκτός του ότι έχασα τα 25 κιλά, ρυθμίζω πλέον τον διαβήτη μου. Κάνω τέσσερις με πέντε προπονήσεις την εβδομάδα, συνολικού μήκους 60 χιλιομέτρων. Οταν έχω προετοιμασία για Μαραθώνιο, τα χιλιόμετρα είναι σίγουρα περισσότερα.
Σήμερα η ζωή μου έχει αλλάξει τελείως. Κάνω 3 χιλιόμετρα μόνο για ζέσταμα. Την προηγούμενη εβδομάδα συμμετείχα στον Μαραθώνιο «Μέγας Αλέξανδρος» και ήταν ο τέταρτος Μαραθώνιος που έτρεχα τους τελευταίους δώδεκα μήνες. Εχω χρόνο 3 ώρες και 33 λεπτά στα 42,195 χλμ.
Συμμετέχω στην παγκόσμια καμπάνια Run to change Diabetes, της Novorodisk και έχω σκοπό να επικοινωνήσω το μήνυμα ότι «ο διαβήτης δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην ενασχόλησή μας με τον αθλητισμό, αλλά βοηθάει να έχουμε μία καλύτερη ποιότητα ζωής, ειδικότερα εμείς οι διαβητικοί».

Σήμερα, 25 Απριλίου θα είμαι στην Καλαμάτα για να τρέξω στον αγώνα που συνδιοργανώνουν ο Σύλλογος Διαβητικών Μεσσηνίας και ο Σύλλογος Δρομέων Υγείας Μεσσηνίας. Και φυσικά στις 3 Μαΐου θα είμαι στην Αθήνα για τον Ημιμαραθώνιο.

Ο Νίκος Λαμπρούλης (www.facebook.com/nicklabr) είναι 34 ετών, ζει στη Θεσσαλονίκη και τρέχει για να αλλάξει την αντίληψη για τον διαβήτη