Ποτέ χωρίς την κόρη μου

Αν με ρωτούσες το 2012 «πάμε για τρέξιμο;» θα σου έλεγα «δεν αντέχω να τρέξω ούτε έναν γύρο στίβου!». Δύο χρόνια μετά, το 2014, έφτασα να έχω τρία μετάλλια από Μαραθωνίους. Μαραθωνίους-μαραθωνίους, των 42 χιλιομέτρων. Ξεκίνησα από αγώνα 5.000 μ. στο πλαίσιο της διοργάνωσης του Μαραθωνίου της Θεσσαλονίκης την Πρωταπριλιά του 2012 μαζί με τη WIND Running Team. Ακόμα σαν ψέμα μου φαίνεται. Από τότε κόλλησα το «μικρόβιο του δρομέα» και συνεχώς έβαζα μεγαλύτερους στόχους.

Γιατί ξεκίνησα όμως το τρέξιμο; Είχα δει τυχαία ένα βίντεο από την Team Hoyt όπου ένας πατέρας σπρώχνει, ποδηλατεί και κολυμπάει μαζί με τον παραπληγικό γιο του συμμετέχοντας σε τρίαθλα και Ironman. Είμαι σίγουρος ότι όποιος δει το βίντεο αυτό θα συγκινηθεί. Εγώ είχα έναν λόγω παραπάνω: η πρώτη κόρη μου, η Μαριλένα, έχει ένα πολύ σπάνιο σύνδρομο, το σύνδρομο Οκαμότο. Είναι η τέταρτη περίπτωση παγκοσμίως. Τα βασικά χαρακτηριστικά του είναι τετραπληγία, βαριά νοητική υστέρηση και προβλήματα σε βασικά όργανα. Τον Ιούνιο θα γίνει 11 ετών και έχει κάνει 10 επεμβάσεις. Οταν είδα το βίντεο είπα μέσα μου: «Ωραία θα ήταν να μπορούσα να τρέξω με την κόρη μου μία ημέρα». Ξεκίνησα με το πρόγραμμα C25K (από τον καναπέ στα 5 χλμ.) όπου συνδυάζοντας τρέξιμο και περπάτημα φτάνεις να τρέχεις 5 χλμ. συνεχόμενα σε 9 εβδομάδες.

Αυτή η ημέρα έφτασε στις 6 Απριλίου 2014, στον 9ο Διεθνή Μαραθώνιο «Μέγας Αλέξανδρος» στη Θεσσαλονίκη. Σημαντικό ρόλο έπαιξε η συνάντηση με τον Αχιλλέα και τον Γιαννάκη λίγους μήνες νωρίτερα στον Κλασικό Μαραθώνιο το 2013. Είχα διαβάσει ένα άρθρο για τη συμμετοχή τους λίγες ημέρες πριν από τον αγώνα. Δώσαμε υπόσχεση ότι στον επόμενο αγώνα θα τρέχαμε μαζί και με την κόρη μου τη Μαριλένα.

Ομως δεν είχαμε καρότσι για να συμμετάσχουμε στον Μαραθώνιο. Ηρθα σε επαφή και με την Team Hoyt Running Chairs στην Αμερική. Το κόστος όμως ήταν σημαντικό. Ωσπου μια Κυριακή είδα τυχαία σε μια εκπομπή τον Δημήτρη Κορρέ να παρουσιάζει το αυτοκίνητο που έχει κατασκευάσει, το Project 4. Στο τέλος της εκπομπής παρουσίασε και ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για κινητικά ανάπηρους στο οποίο μπαίνει το αμαξίδιο και οδηγεί. Με τη βοήθεια του κουμπάρου μου και ένα ποστ σε κοινωνικά δίκτυα, βρέθηκαν δύο φίλοι που τον γνώριζαν και μας έφεραν σε επαφή. Στην πρώτη συνάντηση που είχαμε, δέχθηκε να σχεδιάσει και να κατασκευάσει ένα καρότσι αφιλοκερδώς! Μέσα σε λίγα λεπτά είχε κάνει και ένα προσχέδιο ώσπου δύο ημέρες πριν από τον αγώνα του 9ου Διεθνούς Μαραθωνίου «Μέγας Αλέξανδρος» ολοκληρώθηκε η συναρμολόγηση του καροτσιού.

Από τότε έχουμε λάβει μέρος σε αρκετούς αγώνες παίρνοντας δύναμη, αλλά και δίνοντας έμπνευση στον κόσμο που μας βλέπει, μεταδίδοντας το μήνυμα «Μπορείς και εσύ!». Ο επόμενος στόχος είναι να κατασκευάσουμε και άλλα καρότσια για να δώσουμε χαρά και σε άλλα παιδιά και να εμπνευστούν ακόμα περισσότεροι.