Εάν εξαιρείτε με μελετημένο τρόπο ψωμί, ζυμαρικά και άλλους υδατάνθρακες από το δείπνο σας, μπορεί να βελτιωθεί η αθλητική σας απόδοση –υπό τον όρο αυτά τα γεύματα να συνδυάζονται με τον σωστό τρόπο άθλησης, σύμφωνα με μια νέα μελέτη. Τα ευρήματά της συγκρούονται με κάποιες καθιερωμένες απόψεις για το πώς θα πρέπει να τρέφονται οι αθλητές που προετοιμάζονται για ανοιξιάτικους Μαραθωνίους και άλλους αγώνες μεγάλων αποστάσεων.
Πολλοί διατροφολόγοι και προπονητές υποστηρίζουν την κατανάλωση μεγάλης ποσότητας υδατανθράκων, καθώς αποτελούν την πρώτη επιλογή του σώματος ως καύσιμο στη διάρκεια της προπόνησης. Ομως η αποθήκη υδατανθράκων στο σώμα είναι μικρή, ακόμα και εάν οι αθλητές την ανανεώνουν συνεχώς στη διάρκεια της προπόνησης με ζαχαρώδη ποτά ή τροφή, καθώς η μεγάλης διάρκειας ή έντονη άσκηση γενικά καταναλώνει το μεγαλύτερο μέρος των υδατανθράκων που διαθέτει το σώμα.
Ως συνέπεια, κάποιοι ειδικοί θεωρούν ότι οι αθλητικές επιτυχίες μπορεί να συνδέονται εν μέρει με τη δυνατότητα του σώματος να χρησιμοποιήσει καλύτερα το λίπος ως καύσιμο. Δίαιτες χαμηλές σε υδατάνθρακες θα αναγκάσουν το κορμί να στραφεί προς το λίπος. Ομως οι μύες πρέπει να συνηθίσουν να καίνε λίπος, μια διαδικασία που μπορεί να κάνει την προπόνηση δύσκολη βραχυπρόθεσμα.

Ετσι ερευνητές από το Γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Αθλημάτων στο Παρίσι και από άλλα ιδρύματα αναρωτήθηκαν για τις πιθανότητες διαφορετικών τύπων διατροφών χαμηλών σε υδατάνθρακες, που συνήθως ονομάζονται «sleep-low». Με μια τέτοια δίαιτα οι αθλητές δεν λαμβάνουν υδατάνθρακες στο βραδινό γεύμα. Το πρωί, το σώμα τους διαθέτει μικρή ποσότητα αυτής της μακροθρεπτικής ουσίας και όταν πάνε για προπόνηση το σώμα τους αναγκάζεται να το μετατρέψει σε λίπος. Σε προηγουμένες μελέτες, πάντως, αυτή η τεχνική είχε παραγάγει ανάμεικτα αποτελέσματα όσον αφορά τη βελτίωση της απόδοσής τους.

Η έρευνα. Οι δημιουργοί της νέας έρευνας, που δημοσιεύθηκε τον Ιανουάριο στην επιθεώρηση «Ιατρική και Επιστήμη στον Αθλητισμό και στην Ασκηση», ζήτησαν τη βοήθεια 21 έμπειρων τριαθλητών. Οι επιστήμονες κατέγραψαν τις επιδόσεις τους σε έναν αγώνα τριάθλου και άλλα τεστ για να διαπιστώσουν τη φυσική τους κατάσταση. Κατόπιν, οι μισοί εξ αυτών τυχαία επιλέχθηκαν για να κάνουν μια συνήθη αθλητική διατροφή με μεγάλες ποσότητες υδατανθράκων σε κάθε γεύμα και μετά τις προπονήσεις. Οι άλλοι ακολούθησαν διατροφή χαμηλή σε υδατάνθρακες. Με αυτό το πρόγραμμα κατανάλωναν ίδιες ποσότητες υδατανθράκων στη διάρκεια της ημέρας όπως η πρώτη ομάδα, όμως μόνο στο πρωινό και στο γεύμα. Καθόλου στο δείπνο.
Την ίδια στιγμή, όλοι οι αθλητές άρχισαν να προπονούνται. Το απόγευμα και οι δύο ομάδες ολοκλήρωναν μια πολύ σκληρή προπόνηση που είχε στόχο να βελτιώσει τη φυσική τους κατάσταση και να κάψει όλους τους υδατάνθρακες. Μετά, η πρώτη ομάδα αναπλήρωνε τους υδατάνθρακες στο δείπνο. Η δεύτερη όχι.

Το επόμενο πρωί, όλοι οι εθελοντές αθλούνταν επί μία ώρα σε μέτριο ρυθμό σε στατικά ποδήλατα. Επειτα έπαιρναν ένα μεγάλο πρωινό και ένα μεγάλο γεύμα πλούσιο σε υδατάνθρακες. Αυτό το πρόγραμμα συνεχίστηκε για τέσσερις ημέρες την εβδομάδα επί τρεις εβδομάδες. Τις υπόλοιπες ημέρες οι αθλητές έτρεχαν, έκαναν ποδήλατο ή κολυμπούσαν χαλαρά και έτρωγαν ό,τι ήθελαν. Επειτα από τρεις εβδομάδες οι αθλητές της δεύτερης ομάδας παραπονέθηκαν ότι πεινούσαν το απόγευμα. Ομως οι επιδόσεις τους είχαν βελτιωθεί εντυπωσιακά. Στα 10 χλμ. ήταν ταχύτεροι κατά 75 δευτερόλεπτα (3%) σε σύγκριση με την αρχή της έρευνας. Η πρώτη ομάδα δεν είχε βελτιωθεί καθόλου. Επίσης οι αθλητές της δεύτερης ομάδας είχαν χάσει λίπος. Της πρώτης ομάδας, όχι. Σύμφωνα με τη Λόρι-Αν Μαρκέτ, επικεφαλής της έρευνας, τα ευρήματα δείχνουν ότι η έντονη άσκηση το απόγευμα σε συνδυασμό με την αποχή από υδατάνθρακες το βράδυ και ελαφριά άσκηση το επόμενο πρωί που θα ακολουθείται από κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων υδατανθράκων μπορεί να αποτελεί έναν χρήσιμο τρόπο βελτίωσης της φυσικής κατάστασης και των επιδόσεων.