Τα 5.000 μ. και τα 10.000 μ. για τους έμπειρους δρομείς θεωρητικά είναι εύκολη υπόθεση. Οι αποστάσεις είναι σαφώς μικρότερες σε σχέση με τον Ημιμαραθώνιο και τον Μαραθώνιο, αλλά και πάλι κρύβουν τις δικές τους δυσκολίες και γι’ αυτόν τον λόγο δεν θα πρέπει να τις υποτιμά κανείς. Βασική αιτία της συνθήκης αυτής είναι το γεγονός πως εξαιτίας του πιο γρήγορου ρυθμού που απαιτούν κατά μήκος της διαδρομής, αναγκάζουν τον οργανισμό των αθλουμένων να λειτουργεί στο κόκκινο για μεγαλύτερο διάστημα. Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι για να προλάβουν οι δρομείς τα χειρότερα.

Το ξεκίνημα είναι σημαντικό

Η πρώτη και η πιο βασική συμβουλή: ποτέ μην ξεκινάτε πολύ γρήγορα. Αν δείξετε αυτοσυγκράτηση από την αρχή, έχετε μεγαλύτερες πιθανότητες να κάνετε αρνητικό σπλιτ (να τρέξετε δηλαδή γρηγορότερα το δεύτερο μισό του αγώνα) και να τερματίσετε σε καλύτερο χρόνο. Η αίσθηση της προσπάθειας που καταβάλλετε στην αρχή δεν πρέπει να διαφέρει πολύ από αυτήν ενός tempo run, λέει στο περιοδικό «Runner’s World» ο αμερικανός προπονητής Μπεν Ροζάριο. Να είστε ρεαλιστές: σταθείτε σε σωστό σημείο στην εκκίνηση (π.χ. όχι με τους… ελίτ, εκτός κι αν είστε ελίτ) ώστε να μπορείτε να διατηρήσετε σωστό ρυθμό και να αυξομειώνετε σωστά στις ανηφοροκατηφόρες.

Εξασκηθείτε στον πόνο

Ακόμα και να ξεκινήσει κάποιος συγκρατημένα τον αγώνα, στα μεσαία χιλιόμετρα θα αρχίσει να αντιμετωπίζει δυσφορία. Αν θέλει να βγει στο τέλος νικητής στην αναμέτρηση με τον εαυτό του είναι υποχρεωμένος να αντέξει τον πόνο και να μη χαλάσει τον ρυθμό του, αναγκάζοντας τόσο το μυαλό όσο και το σώμα του να συντονιστούν στις ανάγκες της κίνησής του. Η προπόνηση σ’ αυτή τη διαδικασία ίσως φανεί χρήσιμη: δοκιμάστε να βάλετε στην προετοιμασία σας προπονήσεις που έχουν απαιτήσεις παρόμοιες με εκείνες του αγώνα, τόσο χιλιομετρικές όσο και από άποψη ρυθμού. Ακόμα κι αν «κλέψετε» λίγο, αλλά διατηρήσετε τον έντονο ρυθμό χωρίς διακοπές, το τεστ για το σώμα σας θα είναι σημαντικό.

Δουλέψτε την ψυχολογία σας

Σημαντικό ρόλο στην προσπάθεια που καταβάλλετε έρχεται να παίξει φυσικά και η ψυχολογία σας· ο αγώνας είναι μια δύσκολη εμπειρία και από αυτήν την άποψη. Οταν ο ρυθμός αρχίζει να πέφτει στα μέσα της διαδρομής, είναι περισσότερο θέμα ψυχολογικό, λένε έμπειροι δρομείς. Γιατί άλλωστε προς το τέλος όλοι επιταχύνουν; Ενα καλό τρικ: όταν αρχίσετε να δυσφορείτε, σκεφτείτε αμέσως τον τερματισμό. Αλλοι πάλι προτιμούν να εστιάσουν την προσοχή τους στην προσπάθειά τους, ώστε να γεμίζουν με θετική ενέργεια και να έρχονται βήμα βήμα πιο κοντά στο τέλος της κούρσας. Αν μπορέσετε να ξεπεράσετε το βουνό που υψώνεται μπροστά σας λίγο μετά τα μέσα της διαδρομής, τότε νοητικά θα είστε έτοιμοι να τερματίσετε ακμαίοι.