Οι μεγάλοι σύλλογοι της Πρέμιερ Λιγκ τρέμουν το Brexit. Η ιδέα να μειώσουν τον αριθμό των ξένων παικτών κατά πέντε, όπως προτείνει η αγγλική ομοσπονδία, δεν ενθουσιάζει, καθώς φοβούνται πως δεν θα είναι σε θέση να κινούνται ανάλογα με τις ανάγκες του ρόστερ.

Από την άλλη πλευρά, μπορεί να υπάρξουν συνέπειες. Η πιθανότητα να μη συμφωνήσουν με την ομοσπονδία θα σημαίνει πως πλέον ο κάθε παίκτης που θα προέρχεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να πληροί τις ίδιες προϋποθέσεις με αυτούς που είναι από χώρες οι οποίες δεν είναι μέλη. Και οι νόμοι για κάρτα εργασίας στο Νησί δεν εξαιρούν τους ποδοσφαιριστές.

Επιπρόσθετα, η ομοσπονδία έχει ένα δίκιο να επιδιώκει την παρουσία περισσότερων γηγενών παικτών στην Πρέμιερ Λιγκ. Οι μικρές εθνικές ομάδες της Αγγλίας έχουν φέρει τίτλους τα τελευταία δύο χρόνια, ωστόσο ελάχιστοι  από αυτούς που συμμετείχαν σε αυτές τις διοργανώσεις έχουν πάρει  ευκαιρίες από τους συλλόγους τους. Πόσω μάλλον όταν η Εθνική Αγγλίας παραμένει η… γνωστή ομάδα, ικανή για το καλύτερο, αλλά και πολλές φορές  για το χειρότερο. Επίσης, οι σύλλογοι γνωρίζουν ότι με το Brexit δεν θα είναι σε θέση να φέρνουν στις ακαδημίες τους ποδοσφαιριστές κάτω από 18 χρονών. Ετσι, όλο αυτό το τεράστιο δίκτυο σκάουτινγκ που έχουν οι περισσότεροι σε όλο τον πλανήτη χάνει την αξία του.

Το όπλο της Λίγκας σε αυτήν τη συζήτηση είναι πως οι ξένοι ποδοσφαιριστές είναι αυτοί που βοήθησαν να υπάρξει μεγαλύτερος ανταγωνισμός στο πρωτάθλημα.

Παράλληλα, όλοι γνωρίζουν πως η αγγλική Λίγκα είναι η πλουσιότερη στον χώρο του ποδοσφαίρου, καθώς η διαπραγμάτευση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων έχει αποφέρει τεράστια έσοδα, όπως και η γενικότερη εκμετάλλευση της διοργάνωσης σε μάρκετινγκ και χορηγίες. Και η ανησυχία πως μπορεί να χαθεί ένα μέρος απ’ όλη αυτήν τη χλιδή γίνεται όλο και πιο έντονη, όσο προχωρούν οι διαπραγματεύσεις με την Ευρωπαϊκή Ενωση.