Σήμερα είπα να βάλω κλασικό κι αγαπημένο Rory. Σαφώς και δεν υπάρχει άλλος λόγος πέρα από το ότι είναι ο Rory. Επίσης, είπα να βάζω πλέον τα ονόματα στα λατινικά, στην αρχική τους μορφή. Κι έχω να το αιτιολογήσω: κάθε φορά που ξαναδιάβαζα το κείμενο πριν το ανεβάσω, πονούσαν τα μάτια μου…

Στο θέμα μας τώρα: Rory Gallagher. Ιρλανδός, αυτοδίδακτος, πολυοργανοπαίχτης (κιθάρα, μπάσο, μαντολίνο, σαξόφωνο, μπάντζο, σιτάρ, φυσαρμόνικα και δεν ξέρω τι άλλο – και φυσικά τραγουδούσε). Μεγάλος μουσικός που ενέπνευσε γενιές, χωρίς καμία υπερβολή. Μπορεί να πούλησε περισσότερα από 30 εκατ. δίσκους διεθνώς, αλλά αυτό που τον έκανε δημοφιλή ήταν οι μαραθώνιες ζωντανές εμφανίσεις του. Και δυστυχώς μας άφησε σε ηλικία 47 ετών (άτιμο αλκοόλ)…

Μιας και είμαι της σχολής «όχι άλλο «Moonchild»», είπα να βάλω το «Shadow play» (λες και δεν έχει ακουστεί άλλες τόσες φορές) – απλά μ’ αρέσει λίιιιιγο περισσότερο. Για πάμε…