Η Οpel ανανέωσε και αναβάθμισε το δημοφιλές πολυμορφικό Ζafira, που έγραψε ιστορία με το πρωτοποριακό σύστημα αναδίπλωσης της τρίτης σειράς των καθισμάτων του. Είναι όμως ικανό να νικήσει τους τέσσερις ανταγωνιστές του που προέρχονται από τη Γερμανία και τη Γαλλία; Πρόκειται για το ανανεωμένο Ford C-Μax, το κομψό Citroen C4 Ρicasso, τον επίγονο του ιδρυτή της κατηγορίας Renault Scenic και το VW Τouran, που είναι και το μόνο με υπε ρτροφοδοτούμενο κινητήρα
Τα κόμπακτ πολυχρηστικά γνωρίζουν ολοένα και μεγαλύτερη ζήτηση, κυρίως εις βάρος κλασικότερων μοντέλων όπως τα σεντάν και τα στέισον βάγκον. Την αρχή είχε κάνει το Renault Scenic και η επιτυχία του είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας κατηγορίας ταχύτατα αναπτυσσόμενης, στην οποία εκπροσωπούνται όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές αυτοκινήτων. Και βεβαίως δεν λείπουν οι επεμβάσεις ύστερα από κάποιο διάστημα, ώστε να ανανεώνονται τα μοντέλα και να γίνονται ανταγωνιστικότερα πριν ολοκληρώσουν τον κύκλο τους και παρουσιαστεί ο διάδοχός τους.

Παράδειγμα, που επιβεβαιώνει αυτόν τον κανόνα, αποτελεί το Οpel Ζafira. Το γερμανικό πολυμορφικό έκανε μια μικρή επανάσταση όταν λανσάρισε πρώτο το σύστημα αναδίπλωσης της τρίτης σειράς καθισμάτων στο πάτωμα, κάνοντας έτσι περιττή την αφαίρεσή τους! Το Ζafira κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό ανανεωμένο και το δοκιμάζουμε στην έκδοση με τον κινητήρα των 1,8 λίτρων, που αποδίδει 140 ίππους, απαραίτητους κατά τη γνώμη μας για ένα τέτοιο αμάξωμα.

Δυνατά ονόματα της κατηγορίας θεωρούνται και οι τέσσερις αντίπαλοί του. Πρόκειται για το Citroen C4 Ρicasso στην έκδοση με τον βασικό κινητήρα των 1,8 λίτρων, που αποδίδει 127 ίππους. Το C4 Ρicasso δεν διατίθεται με μικρότερο βενζινοκινητήρα και όποιος επιθυμεί κάτι οικονομικότερο μπορεί να παραγγείλει το Citroen Χsara Ρicasso, το οποίο εξακολουθεί να πωλείται και μάλιστα με επιτυχία. Στη συγκριτική δοκιμή μας μετέχει άλλο ένα γαλλικό πολυμορφικό, το Renault Scenic δεύτερης γενιάς. Εδώ επιλέξαμε την έκδοση των 1,6 λίτρων με 110 ίππους, επειδή δεν υπάρχει ενδιάμεση 1,8 λίτρων και η επόμενη δίλιτρη αφορά μόνον το Grand Scenic με τιμές από 28.950 ευρώ.

Την πεντάδα συμπληρώνουν άλλα δύο γερμανικά μοντέλα. Το VW Τouran με κινητήρα 1,4 λίτρων και τεχνολογία ΤSΙ, δηλαδή με τούρμπο και σύστημα άμεσου ψεκασμού, χάρη στην οποία αποδίδει… χαλαρά 140 ίππους, ενώ μπορεί να παραγγελθεί είτε πενταθέσιο είτε επταθέσιο. Αυστηρώς πενταθέσιο είναι πάντως το Ford C-Μax που ανανεώθηκε επίσης πρόσφατα και συμμετέχει στη συγκριτική μας παρουσίαση με τον κινητήρα των 1,8 λίτρων, ο οποίος αποδίδει 125 ίππους.

ΑΜΑΞΩΜΑ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ

Η αλήθεια είναι ότι οι οπτικές διαφοροποιήσεις του ανανεωμένου Ζafira σε σύγκριση με το προηγούμενο είναι δυσδιάκριτες. Εντοπίζονται ουσιαστικά στη μάσκα, όπου πλέον υπάρχει περισσότερο χρώμιο, και στα πίσω φωτιστικά σώματα με τον νέο σχεδιασμό. Προφανώς οι άνθρωποι της Οpel έκριναν ότι δεν υπήρχε λόγος για μεγαλύτερες αλλαγές και μάλλον έχουν δίκιο, καθώς το Ζafira παραμένει μοντέρνο εμφανισιακά αλλά και εξαιρετικά δημοφιλές χάρη στα- στάνταρ- επτά καθίσματά του. Στην τρίτη σειρά προβλέπονται δύο καθίσματα χωριστά που διπλώνουν και ενσωματώνονται στο πάτωμα, αλλά κατά τα άλλα το Ζafira δεν διαθέτει τη μεταβλητότητα των αντιπάλων του, αφού η μεσαία σειρά καθισμάτων αναδιπλώνεται μόνο χωριστά (αποτελείται από τρία τμήματα) και όχι ενιαία και δεν αφαιρείται, απλώς ανασηκώνεται και τραβιέται προς τα εμπρός.

Το VW Τouran δείχνει καλύτερο «πρόσωπο» σε αυτό τον τομέα, όπου κερδίζει τις εντυπώσεις με την πρακτικότητά του. Για παράδειγμα στη δεύτερη σειρά διαθέτει τρία χωριστά καθίσματα, τα οποία αναδιπλώνονται, ανασηκώνονται και αφαιρούνται. Επίσης, όποιος θέλει μπορεί να αφαιρέσει το μεσαίο κάθισμα και να μετακινήσει τα δύο ακραία προς το κέντρο, οπότε δημιουργούνται δύο άνετες θέσεις. Υπάρχει επίσης δυνατότητα παραγγελίας και δύο επιπρόσθετων καθισμάτων σε τρίτη σειρά, τα οποία βυθίζονται στο πάτωμα, αναδιπλώνονται και αφαιρούνται. Τόσο το Ζafira όσο και το Τouran περιλαμβάνουν στον εξοπλισμό τους (προαιρετικά το Ζafira, στις ακριβότερες εκδόσεις το Τouran) κάθισμα συνοδηγού με αναδιπλούμενη πλάτη.

Το Renault Scenic διαθέτει στάνταρ αναδιπλούμενο κάθισμα συνοδηγού και τρία χωριστά καθίσματα πίσω με παρόμοιες δυνατότητες μεταβλητότητας, όπως στο Τouran. Πάντως οι επιφάνειες των καθισμάτων αποδεικνύονται μάλλον μικρές, ενώ για ό

TOP

Το Οpel Ζafira είναι το μόνο με στάνταρ 7 θέσεις

σους ψάχνουν στην κατηγορία των επταθέσιων βαν η λύση ακούει στο όνομα Grand Scenic και όχι στο αυστηρά πενταθέσιο- και κοντύτεροScenic. Κάτι ανάλογο ισχύει και για το άλλο γαλλικό πολυμορφικό της συγκριτικής δοκιμής μας, το Citroen C4 Ρicasso, που φιλοξενεί έως πέντε επιβάτες, υπάρχει όμως και η έκδοση Grand για δύο επιπλέον. Πάντως τα πίσω καθίσματα του C4 δεν αφαιρούνται και όταν διπλώσουν, σχηματίζουν σκαλοπάτι με το πάτωμα. Στις ιδιαιτερότητες του μοντέλου περιλαμβάνεται και ένα πτυσσόμενο καροτσάκι για τα ψώνια, που τοποθετείται στον χώρο αποσκευών του και υποδηλώνει τον πρακτικό χαρακτήρα του.

Το Ford C-ΜΑΧ ανήκει επίσης στην κατηγορία των πενταθέσιων κόμπακτ πολυχρηστικών μοντέλων και διαθέτει πίσω τρία χωριστά καθίσματα, τα οποία αφαιρούνται και αναδιπλώνονται, ενώ είναι κυλιόμενα κατά μήκος και- τα δύο ακραία- διαγώνια. Αν και διακρίνεται για τις συγκρατημένες εξωτερικές διαστάσεις του, προσφέρει τη μικρότερη ορατότητα μεταξύ των πέντε μοντέλων της παρουσίασής μας, καθώς το χαμήλωμα της οροφής και τα φαρδιά πίσω κολονάκια δυσκολεύουν τη ζωή του οδηγού κατά το παρκάρισμα.

Και τα υπόλοιπα μοντέλα της παρουσίασής μας απαιτούν προσοχή στους επιτόπιους ελιγμούς, στο παρκάρισμα και όταν παίρνουν στροφή. Στα κοινά χαρακτηριστικά τους αναφέρουμε τη μετάθεση της θέσης του οδηγού και του συνοδηγού αρκετά πίσω, κάτι που απαιτεί προσαρμογή, επίσης τα μπροστινά καπό παραμένουν αθέατα και τα κολονάκια διαθέτουν μεγάλο πλάτος, κάτι που δεν αντισταθμίζεται από τα μικρά τριγωνικά παράθυρα του αμαξώματος.

Εύλογη και δικαιολογημένη λοιπόν η πρότασή μας να παραγγείλετε το πολυμορφικό σας με ηλεκτρονικούς αισθητήρες παρκαρίσματος, που θα σας γλιτώσουν από αρκετές δυσκολίες. Ιδιαίτερα το σύστημα ΡarkΑssist στο VW Τouran διευκολύνει πάρα πολύ, καθώς παρκάρει ουσιαστικά μόνο του το αυτοκίνητο. Ο οδηγός ενεργοποιεί το σύστημα με ένα μπουτόν και η μανούβρα γίνεται μόνη της, καθώς οι αισθητήρες σημαδεύουν τον ελεύθερο χώρο στάθμευσης και ένας εγκέφαλος κατευθύνει το τιμόνι. Απλώς ο οδηγός πατά φρένο και γκάζι όσο χρειάζεται και όλα εντάξει.

Ανάλογης φιλοσοφίας είναι και το σύστημα παρκαρίσματος του Citroen C4 Ρicasso. Στο γαλλικό πολυμορφικό ξεγελά λίγο το τεράστιο μπροστινό παρμπρίζ, που δίνει αίσθηση αυξημένης ορατότητας, κάτι που δεν συμβαίνει. Επίσης οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειες μαζεύουν ζέστη, καθώς περνά ηλιακή ακτινοβολία στο εσωτερικό. Εξαιρετικά ευχάριστες είναι πάντως οι μετακινήσεις με το C4 Ρicasso, όταν το αμάξωμά του διαθέτει την πανοραμική ηλιοροφή που καλύπτει σχεδόν όλο τον θάλαμο επιβατών. Παρόμοιας έμπνευσης τεράστιες ηλιοροφές περιλαμβάνονται στον προαιρετικό εξοπλισμό και των Ford C-ΜΑΧ, Οpel Ζafira και Renault Scenic.

ΑΝΕΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ

Οι δοκιμές που αφορούν την άνεση οδήγησης των πέντε μοντέλων μας, έγιναν από τους συναδέλφους του γερμανικού περιοδικού «Αuto Ζeitung» σε ειδικά διαμορφωμένη πίστα με λακκούβες, μπαλώματα, σαμαράκια και άλλες κακοτεχνίες, οι οποίες ταλαιπωρούν αφάνταστα κάθε αυτοκίνητο. Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα, από τη συγκεκριμένη δοκιμασία βγαίνει νικητής το VW Τouran, που εμφανίζεται και εξαιρετικά ισορροπημένο. Το μοντέλο από το Βόλφσμπουργκ αντιμετωπίζει αποτελεσματικά εγκάρσιες αυλακώσεις, φρεάτια που προεξέχουν και μπαλωμένους ασφαλτοτάπητες, ενώ δεν τα βρίσκει σκούρα ακόμη και στα χειρότερης ποιότητας οδοστρώματα. Ταυτόχρονα δεν δείχνει νευρικότητα στις λακκούβες ή στα σαμαράκια. Ακόμη πάντως και στην περίπτωση που περάσει ένα μέρος των κραδασμών στο εσωτερικό του, φροντίζουν να τους φιλτράρουν τα άνετα και καλοφτιαγμένα καθίσματα.

Σχεδόν εξίσου καλή δουλειά κάνουν και τα σπορ καθίσματα στο Ford C-ΜΑΧ, που ανήκουν πάντως στον προαιρετικό εξοπλισμό του. Το CΜΑΧ δεν μπορεί να κρύψει εντελώς την σπορτίβ ρύθμιση των αναρτήσεών του, αν και η τελευταία επηρεάζει ελάχιστα την άνεση οδήγησης του αυτοκινήτου. Το Οpel Ζafira αποσβένει ένα κλικ χειρότερα από το Ford τους κραδασμούς σε κακοφτιαγμένα οδοστρώματα, αλλά και περνώντας σε δρόμους με εγκάρσιες αυλακώσεις. Επίσης τα καθίσματά του διαθέτουν σφιχτή γέμιση και δεν συγκρατούν αποτελεσματικά τα σώματα των επιβατών. Ακόμη λιγότερο συγκρατούνται τα σώματα στα καθίσματα του Renault Scenic, που θα όφειλαν να είχαν μεγαλύτερες διαστάσεις εμπρός αλλά και πίσω. Αν εξαιρέσουμε τις συγκεκριμένες αδυναμίες, δεν υπάρχει κανένας άλλος λόγος κριτικής για τα επίπεδα άνεσης του γαλλικού πολυμορφικού.

Δυστυχώς δεν μπορούμε να ισχυριστούμε τα ίδια και για το άλλο γαλλικό μοντέλο, το Citroen C4 Ρicasso, που επιβεβαιώνει ότι μαλακές αναρτήσεις δεν σημαίνουν οπωσδήποτε και άνε ση οδήγησης. Να διευκρινίσουμε ότι στον δρόμο το Ρicasso πείθει με υψηλή ποιότητα κύλισης και χαμηλές μετρήσεις θορύβου στο εσωτερικό του, όπως συμβαίνει και με το αθόρυβο Ford C-ΜΑΧ. Στην πίστα δοκιμών όμως, οι αναρτήσεις φτάνουν γρήγορα στα όριά τους, έχουν την τάση να χτυπούν και μάλιστα οι κραδασμοί μεταδίδονται έως το τιμόνι. Γι΄ αυτό αναλαμβάνουν να φιλτράρουν τους κραδασμούς τα μαλακά καθίσματα με τις μεγάλες κάθετες επιφάνειες, αλλά και τη μέτρια πλευρική στήριξη και τις σχετικά μικρές έδρες. Κρίμα, γιατί η άνεση οδήγησης αποτελούσε ανέκαθεν «σήμα κατατεθέν» των Citroen κατ΄ επέκταση και των λοιπών γαλλικών αυτοκινήτων. Εξυπακούεται ότι και τα πέντε αυτοκίνητα της συγκριτικής παρουσίασής μας διαθέτουν πολλές θήκες, ντουλάπια και άλλους αποθηκευτικούς χώρους για μικροαντικείμενα, αν και τα δύο γαλλικά μοντέλα υπερέχουν ελαφρώς σε αυτό τον τομέα.

ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ, ΣΑΖΜΑΝ

Όπως προαναφέρθηκε, επιλέξαμε- όπου ήταν δυνατόν- εκδόσεις με κινητήρες αρκούντως δυνατούς, αλλά και με χωρητικότητες που δεν εξακοντίζουν τις τιμές αγοράς των μοντέλων σε δυσθεώρητα ύψη. Παρατηρούνται πάντως κάποιες διαφοροποιήσεις αφού το Renault Scenic 1.6 διαθέτει τη χαμηλότερη ισχύ με 110 ίππους, ενώ το Οpel Ζafira 1.8 και το VW Τouran 1.4 ΤSΙ την υψηλότερη με 140 ίππους. Σχεδόν ταυτόσημη απόδοση διαθέτουν το Ford C-ΜΑΧ 1.8 (125 ίπποι) και το Citroen C4 Ρicasso 1.8 (127 ίπποι). Αυτά βέβαια στα χαρτιά, γιατί στην πράξη συχνά παρατηρούνται διαφοροποιήσεις. Στην περίπτωση πάντως του VW Τouran 1.4

ΤSΙ, τα χαρτιά λένε την αλήθεια. Το γερμανικό μοντέλο αναδεικνύεται σε γρηγορότερο σπρίντερ της συγκριτικής παρουσίασης, καθώς απαιτούνται 9,8” για τα 0-100 χλμ./ώρα και ο κινητήρας του βγάζει έναν χαρακτηριστικό τραχύ ήχο. Ο τετρακύλινδρος, υπερτροφοδοτούμενος κινητήρας συνεργάζεται θαυμάσια με το εξατάχυτο χειροκίνητο σαζμάν, ενώ η κατανάλωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις διαθέσεις του οδηγού. Με συγκρατημένο στυλ θα κάνετε θαύματα και θα περιοριστείτε γύρω στα 7 λίτρα ανά 100 χλμ., αν είστε όμως νευρικός οδηγός θα δείτε την κατανάλωση να υπερβαίνει το όριο των 10 λίτρων ανά 100 χλμ.

Το Οpel Ζafira 1.8 αποδίδει μεν 140 ίππους, αλλά οι επιδόσεις του κινητήρα είναι αισθητά πιο αργές από εκείνες του αντίστοιχου VW Τouran. Το Ζafira επιταχύνει από στάση έως 100 χλμ./ώρα σε αποδεκτό χρόνο (11,5”), αν και η μακριά κλιμάκωση της πέμπτης και της έκτης σχέσης στο σαζμάν ευνουχίζουν το ταμπεραμέντο του στις προσπεράσεις, συγκρατούν όμως την κατανάλωση σε χαμηλά επίπεδα της τάξης των 7,7 λίτρων ανά 100 χλμ.

Ούτε το Citroen C4 Ρicasso μπορεί να θεωρηθεί εκρηκτικό και ιδιαίτερα σβέλτο. Πάντως οι επιδόσεις του κρίνονται αξιοπρεπείς και οι αλλαγές της ταχύτητας στο σαζμάν γίνονται χωρίς πρόβλημα, εκτός αν θελήσει να τις βάλει ο οδηγός «καρφωτές». Οι θόρυβοι του κινητήρα παραμένουν σε αρκετά χαμηλά επίπεδα, ενώ η κατανάλωση κυμαίνεται λίγο πιο πάνω από τα μέσα επίπεδα της κατηγορίας.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι 110 ίπποι αποτελούν χάντικαπ για Renault Scenic, όταν κληθεί να αντιμετωπίσει μοντέλα μεγαλύτερου κυβισμού. Ο τετρακύλινδρος κινητήρας λειτουργεί αθόρυβα και ανεβάζει γραμμικά στροφές, αλλά οι επιταχύνσεις του (0-100 χλμ./ώρα σε 12,5”) και οι ρεπρίζ του είναι οι χειρότερες μεταξύ των μοντέλων της πεντάδας μας, αποζημιώνει όμως με τη χαμηλή κατανάλωση καυσίμου (7,2 λίτρα στα 100 χλμ.). Σχετικά ασαφής παραμένει η αίσθηση του επιλογέα του σαζμάν.

Το Ford C-ΜΑΧ αποδεικνύει ότι αν και υστερεί λίγο σε ισχύ, παραμένει ένα σβέλτο και άκρως ευχάριστο στην οδήγηση αυτοκίνητο. Στις επιταχύνσεις από στάση έως 100 χλμ./ώρα απαιτούνται μόνο 10,8”, ενώ και η τελική ταχύτητα αγγίζει τα 193 χλμ./ώρα. Στα «υπέρ» του κατα λογίζεται η εξαιρετική αίσθηση του σαζμάν με τις σωστές κλιμακώσεις ταχυτήτων και βέβαια η κατανάλωση καυσίμου, που μόλις και ξεπερνά τα 7 λίτρα ανά 100 χλμ.

ΑΙΣΘΗΣΗ ΟΔΗΓΗΣΗΣ

Και τα πέντε μοντέλα μας διακρίνονται για την αίσθηση ασφάλειας που προσφέρουν, μόνον όμως δύο διασκεδάζουν και οδηγικά. Το ένα από αυτά είναι το Ford C-ΜΑΧ. Το άμεσο και ακριβές τιμόνι του επιτρέπει πανεύκολους ελιγμούς, ο οδηγός γνωρίζει ανά πάσα στιγμή τι θα συμβεί και έχει όλο τον χρόνο να αντιδράσει έγκαιρα. Ο προβλέψιμος χαρακτήρας του C-ΜΑΧ αλλάζει αν απενεργοποιηθεί το σύστημα ευστάθειας που περιλαμβάνεται στον στάνταρ εξοπλισμό του, οπότε εμφανίζονται τάσεις υπερστροφής. Σε κάθε περίπτωση, το C-ΜΑΧ μπορεί να αναπτύξει στις στροφές αισθητά υψηλότερες ταχύτητες σε σύγκριση με το Citroen, το Οpel και το Renault. Ουσιαστικά μόνο το Τouran μπορεί να κοιτάξει το C-ΜΑΧ στα… μάτια σε αυτό το κεφάλαιο της συγκριτικής παρουσίασής μας. Το μοντέλο της Volkswagen εμφανίζεται εξίσου ευέλικτο και προβλέψιμο, πείθει σε όλα τα επίπεδα και τις κρίσιμες στιγμές επεμβαίνει σαν φύλακας-άγγελος στο σύστημα ευστάθειας, που ανήκει στον βασικό εξοπλισμό του αυτοκινήτου.

Το Οpel Ζafira υστερεί σε αίσθηση και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο όχι ιδιαίτερα άμεσο και ακριβές τιμόνι του. Επίσης το- στάνταρ- σύστημα ευστάθειας επεμβαίνει νωρίτερα και βιαιότερα από ό,τι στο Τouran και στο CΜΑΧ, ευνουχίζοντας έτσι την όποια σπορτίβ αίσθηση. Από την άλλη, το Οpel πείθει με τα δυνατότερα φρένα της δοκιμής μας και αυτό αποτελεί σίγουρα σοβαρότατο επιχείρημα για κάθε σώφρονα οικογενειάρχη.

Το Citroen C4 Ρicasso συμπεριφέρεται προβλέψιμα, αν και πρέπει να τονίσουμε ότι το σύστημα ευστάθειας δεν περιλαμβάνεται στάνταρ στον εξοπλισμό του. Το τιμόνι υστερεί σε αίσθηση, ενώ και τα φρένα του πιάνουν πολύ απότομα και απαιτείται εξοικείωση από τον οδηγό, που θα ενοχληθεί κυρίως στην κυκλοφορία στην πόλη. Και στο Renault Scenic μετριάζονται οι εντυπώσεις από το μέτριας αίσθησης τιμόνι, ενώ δεν προβλέπεται στάνταρ το σύστημα ευστάθειας. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με προβλέψιμο αυτοκίνητο, αν και οι έντονες κλίσεις του αμαξώματος στις στροφές θαμπώνουν την οδηγική ευχαρίστηση.

ΤΙΜΕΣ, ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΙ

Το Renault Scenic κοστολογείται 18.950 ευρώ στην έκδοση 1.6 Confort και είναι το προσιτότερο μοντέλο της πεντάδας. Πάντως, στον εξοπλισμό ασφάλειας δεν περιλαμβάνεται το σύστημα ευστάθειας και η εγγύηση περιορίζεται στην ελάχιστη προβλεπόμενη από τον νόμο διετία. Το Citroen C4 Ρicasso ξεκινά στην έκδοση 1.8

Τrend από 19.990 ευρώ. Και εδώ οι παρατηρήσεις είναι πανομοιότυπες, δηλαδή λείπει το σύστημα ευστάθειας και προβλέπονται μόνο δύο έτη εγγύησης. Οι τιμές για το Ford C-ΜΑΧ 1.8 αρχίζουν από 20.475 ευρώ στην έκδοση Αmbiente, αλλά ο εξοπλισμός ασφάλειας είναι πληρέστερος αφού περιλαμβάνει το ΕSΡ (δεν προβλέπεται πάντως στάνταρ το ηχοσύστημα) και η ελληνική αντιπροσωπεία προσφέρει πέντε χρόνια εγγύηση (δύο εργοστασιακή και τρία προνομιακή).

Το Οpel Ζafira στην έκδοση 1.8 Εssentia κοστίζει 21.090 ευρώ και διατίθεται με έξι χρόνια εγγύηση (δύο εργοστασιακή και τέσσερα της ελληνικής αντιπροσωπείας). Ο εξοπλισμός ασφάλειας και άνεσης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πλήρης, αν διέθετε στάνταρ και αερόσακους κεφαλής και όχι μόνο θώρακα και πλευρικούς. Ελαφρά ακριβότερο από το Οpel Ζafira είναι το VW Τouran με τιμή εκκίνησης 21.450 ευρώ για την έκδοση 1.4 ΤSΙ Conceptline. Εδώ μπορούμε να μιλήσουμε για πλήρη εξοπλισμό άνεσης και ασφάλειας, η εγγύηση είναι διετής και μπορεί να επεκταθεί για άλλα δύο χρόνια με επιπρόσθετη επιβάρυνση.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΕΣΤ

Αν και ακριβότερο, νικά στο τέλος το VW Τiguan χάρη στον εξαιρετικό κινητήρα του, τους χώρους του και την ισορροπημένη οδική συμπεριφορά. Δεύτερο το Ford C-ΜΑΧ, ένα ολοκληρωμένο πολυχρηστικό και εξαιρετική περίπτωση αυτή την εποχή, επειδή διατίθεται με σημαντικότατες εκπτώσεις. Τρίτο το ευρύχωρο και πρακτικότατο Οpel Ζafira, κυρίως λόγω του ράθυμου χαρακτήρα του. Τέταρτο το Renault Scenic με τη χαμηλότερη τιμή, αλλά και υστέρηση σε επιδόσεις και σε χώρους. Πέμπτο το κομψότατο και ευρύχωρο Citroen C4 Ρicasso, που εμφανίζεται αδιάφορο οδηγικά.