Τα ελαστικά τύπου all weather, δηλαδή παντός καιρού για όλες τις εποχές, εξελίχθηκαν με στόχο να καλύπτουν τις ανάγκες για ασφαλείς μετακινήσεις χειμώνα και καλοκαίρι, κάτι σαν πασπαρτού δηλαδή. Το περιοδικό «Αuto Ζeitung», με το οποίο συνεργάζεται το «ΑutoΝΕΑ», αξιολόγησε πέντε ελαστικά τέτοιων προδιαγραφών και τα συμπεράσματά του είναι άκρως ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά
Ας ξεκινήσουμε λίγο… ανάποδα. Τα ελαστικά παντός καιρού (all weather) αποτελούν μία συμβιβαστική λύση. Τους κρύους χειμωνιάτικους μήνες δεν μπορούν να αποδώσουν όπως ένα καλό χειμερινό ελαστικό και τους πιο ζεστούς δεν είναι σε θέση να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις τα καλοκαιρινά λάστιχα. Από την άλλη πλευρά τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα από τα τελευταία σε συνθήκες χειμώνα, άρα ενδιαφέρουν όσους θέλουν να κινηθούν απροβλημάτιστα και τους δώδεκα μήνες του χρόνου, αρκεί να μην προβάλλουν υψηλές απαιτήσεις. Με άλλα λόγια θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θα μπορέσουν να κινηθούν με σχετική ασφάλεια σε έναν χιονισμένο δρόμο, ενώ στη ζεστή άσφαλτο ενδείκνυνται για οδηγούς που παραμένουν αρκετά κάτω από τα όρια και χαρακτηρίζονται από ένα συγκρατημένο και συντηρητικό στυλ, ενώ το όχημά τους δεν διαθέτει ιδιαίτερα υψηλή ιπποδύναμη.

Βεβαίως και εδώ υπάρχουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των ελαστικών παντός καιρού, τις οποίες οφείλει να γνωρίζει ο υποψήφιος αγοραστής προκειμένου να κάνει τη σωστή επιλογή. Το γερμανικό περιοδικό Αuto Ζeitung, με το οποίο συνεργάζεται το ένθετο ΑutoΝΕΑ, δοκίμασε πέντε ελαστικά all weather και τα σύγκρινε μεταξύ τους, για να διαχωριστεί η ήρα από το σιτάρι. Ανάμεσά τους περιλαμβάνονται δύο ελαστικά από παραδοσιακές εταιρείες, όπως είναι η Goodyear και η Vredestein, που καλούνται να αντιμετωπίσουν μοντέλα της Ηankook και της Τoyo, αλλά και της λιγότερο γνωστής Μatador. Η τελευταία κατασκευάζει ελαστικά στη Σλοβακία και ανήκει στον όμιλο εταιρειών της Continental.

ΑΣΦΑΛΕΙΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ

Οι δοκιμές των ελαστικών πραγματοποιήθηκαν σε χιονισμένες πίστες της Βόρειας Σουηδίας και τα πέντε ελαστικά αποδείχθηκε ότι μπορούν να αντεπεξέλθουν σε τέτοιες συνθήκες. Ιδιαίτερα το Goodyear και το Vredestein εντυπωσίασαν με τη σταθερότητα και την προβλεψιμότητά τους. Ουσιαστικά κινούνται στα ίδια επίπεδα με ένα μέσο χειμερινό ελαστικό, που θεωρείται εξειδικευμένη πρόταση για το χιόνι, υστερούν όμως σε πρόσφυση συγκριτικά με ένα χειμερινό ελαστικό κορυφαίων προδιαγραφών. Εδώ επιβεβαιώνεται επίσης ότι ο καλαίσθητος σχεδιασμός του πέλματος και οι χαράξεις του δεν αναβαθμίζουν απλά την εικόνα του ελαστικού, αλλά του επιτρέπουν να πιάνει καλύτερα στο ολισθηρό οδόστρωμα. Πάντα με τη διευκρίνιση ότι ένα πολύ καλό χειμωνιάτικο λάστιχο παραμένει σε αυτόν τον τομέα ασυναγώνιστο.

Πραγματικά ευχάριστο είναι το γεγονός ότι και τα πέντε ελαστικά παντός καιρού φρενάρουν σχεδόν εξίσου αποτελεσματικά, αν και χρειάζονται περίπου δύο μέτρα περισσότερα σε σύγκριση με ένα πολύ καλό χειμερινό λάστιχο. Όποιος λοιπόν κινείται σχετικά σπάνια σε χιονισμένους δρόμους, θα ικανοποιηθεί σίγουρα από τα ελαστικά των Goodyear, Ηankook και Vredestein. Αντίθετα οι αποδόσεις των Μatador και Τoyo δεν βρίσκονται σε ανάλογα επίπεδα με εκείνες των τριών ανταγωνιστών τους.

ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΣΕ ΣΤΕΓΝΟ

Μία ικανοποιητικότατη «παράσταση» δίνουν και τα πέντε ελαστικά της δοκιμής μας σε στεγνό οδόστρωμα. Γι΄ αυτό και οι βαθμολογίες τους δεν απέχουν σημαντικά η μία από την άλλη. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι η αξιολόγηση των ελαστικών Ηankook, Μatador και Τoyo διαφοροποιούνται κατά μόλις μία μονάδα. Το Ηankook δεν διαθέτει τόση πλευρική σταθερότητα, φρενάρει όμως καλύτερα. Το Μatador ξεχωρίζει με τις ασφαλείς ιδιότητές του, υστερεί όμως σε άνεση κύλισης. Το Τoyo είναι θορυβώδες και φρενάρει χειρότερα, εντυπωσιάζει όμως με τις σπορτίβ ικανότητές του. Τo Vredestein και το Goodyear καταφέρνουν και παίρνουν εδώ ένα ελαφρύ προβάδισμα, ιδιαίτερα μάλιστα το Εagle Vector+ με τις ισορροπημένες του επιδόσεις. Το Quatrac από την πλευρά του φρενάρει καλύτερα από τους αντιπάλους του.

ΤΕΣΤ ΣΕ ΒΡΕΓΜΕΝΟ

Σαφώς μεγαλύτερες διαφοροποιήσεις παρατηρούνται κατά τις δοκιμές σε βρεγμένο οδόστρωμα. Εδώ παρατηρούμε ότι στις δοκιμασίες υδρολίσθησης (ακουαπλάνινγκ) κυριαρχεί το Goodyear. Επίσης εμφανίζει τον υψηλότερο δείκτη ασφάλειας και έτσι συγκεντρώνει τους περισσότερους βαθμούς στη δοκιμασία σε βρεγμένη άσφαλτο. Μία παρόμοια εικόνα σχηματίζεται και από τα αποτελέσματα του Ηankook, με τη διαφορά ότι το συγκεκριμένο ελαστικό δεν διώχνει τόσο αποτελεσματικά το νερό στις βαθιές λακκούβες, όσο το Goodyear. Επίσης δεν μας άρεσαν η μέτρια «πληροφόρηση» του οδηγού, η οποία έχει ως συνέπεια χαμηλότερη ακρίβεια στους χειρισμούς του τιμονιού και δυσκολεύει τη σωστή δοσολογία των φρένων. Το Vredestein κερδίζει συνολικά πέντε βαθμούς περισσότερους από το Ηankook, αν και εμφανίζει τα χειρότερα αποτελέσματα στην υδρολίσθηση. Οι ικανότητές του στο φρενάρισμα και η ασφαλής και σπορτίβ συμπεριφορά του καταφέρνουν και αντισταθμίζουν όμως αυτή την αδυναμία. Σε βρεγμένη άσφαλτο συμπεριφέρεται εξάλλου το συγκεκριμένο λάστιχο εξίσου σωστά, όπως ένα ποιοτικό καλοκαιρινό ελαστικό. Το Τoyo χάνει επίσης πολύτιμους βαθμούς στο βρεγμένο οδόστρωμα, όπου τα πηγαίνει ελαφρά καλύτερα από το Vredestein. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, χρειάζεται και τα περισσότερα μέτρα για να φρενάρει στη βροχή (+3,6 μ. περισσότερα από το καλύτερο ελαστικό της δοκιμής μας).

Τελευταίο προσγειώνεται στη βαθμολογία το Μatador, το οποίο δεν πετυχαίνει κάτι σπουδαιότερο στην υδρολίσθηση συγκριτικά με το Τoyo και το Vredestein. Το Μatador, που είναι και το φτηνότερο ελαστικό της δοκιμής μας, δεν πείθει ούτε στο φρενάρισμα, ενώ απογοητεύει και στην πρόσφυση σε βρεγμένο οδόστρωμα. Γι΄ αυτό και υστερεί απέναντι στον ανταγωνισμό όχι μόνον σε χρόνους γύρου και στην κυκλική πορεία, αλλά και δυσκολεύει τον οδηγό του φτάνοντας στο όριο, όπου εμφανίζει έντονες τάσεις υποστροφής. Αν μάλιστα δεν διαθέτει το αυτοκίνητο σύστημα ευστάθειας, τότε πρέπει να είναι ιδιαίτερα έμπειρος και επιδέξιος αυτός που κάθεται στο τιμόνι, για να μαζέψει την ουρά του οχήματος και να διατηρήσει τον έλεγχό του.