Σχεδόν τρεις δεκαετίες έχουν περάσει από την ημέρα που η Fiat θέλησε να απαντήσει στο ερώτημα αν ένα αυτοκίνητο πόλης μπορεί να ενσωματώσει τα εκτός δρόμου χαρακτηριστικά ενός αυθεντικού «off roader».

Σήμερα, το Panda 4×4 μετρά ήδη τρεις γενιές, παραμένοντας η μοναδική πρόταση της κατηγορίας που κινείται χάρη στην πολύτιμη συμβολή και των τεσσάρων τροχών του. Με αυξημένη απόσταση από το έδαφος, που φτάνει έως και τα 16 εκατοστά, και τα απαραίτητα πλαστικά προστατευτικά να καλύπτουν τις πιο ευάλωτες επιφάνειες του αμαξώματος, το νέο τετρακίνητο Panda δηλώνει εξαρχής την ιδιαιτερότητά του. Μικρότερης έκτασης είναι οι παρεμβάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο εσωτερικό.  

Δικαίως, λοιπόν, το ενδιαφέρον στέφεται στα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου και ειδικότερα στους ιδιαίτερα αποδοτικούς κινητήρες βενζίνης και ντίζελ χαμηλού κυβισμού. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τον δικύλινδρο βενζινοκινητήρα των 875 κ. εκ. που με τη βοήθεια ενός υπερσυμπιεστή αποδίδει 85 ίππους και 145 Nm ροπής. Τους 75 ίππους και τα 190 Nm ροπής φτάνει η απόδοση του τετρακύλινδρου πετρελαιοκινητήρα των 1.248 κ. εκ., ο οποίος κερδίζει τις εντυπώσεις χάρη στις περιορισμένες ενεργειακές απαιτήσεις του. Από εκεί και πέρα τον πρώτο λόγο έχει το σύστημα μετάδοσης ή, αν προτιμάτε, ο συνδυασμός ενός μηχανικού κιβωτίου πέντε ή έξι σχέσεων – ανάλογα με την έκδοση – με ένα ηλεκτρονικά ελεγχόμενο κεντρικό διαφορικό. Το τελευταίο μεταφέρει ένα μέρος της παραγόμενης ροπής στον πίσω άξονα, από τη στιγμή που οι μπροστινοί τροχοί εμφανίσουν απώλεια πρόσφυσης.