Η πόλη που όλοι λατρεύουν να… μισούν, λόγω της πυκνής και άναρχης δόμησης, έχει πάρα πολλές ομορφιές, αρκεί να τη δει κανείς
με άλλο μάτι. Μόνο έτσι θα ανακαλύψει βενετσιάνικα κτίρια, μουσεία- θησαυροφυλάκια γνώσεων, σπουδαίους
αρχαιολογικούς χώρους, πεντακάθαρες παραλίες και, πάνω απ΄ όλα, φιλόξενους κατοίκους.
O καλύτερος τρόπος για να γνωρίσετε το Ηράκλειο είναι περπατώντας (το αυτοκίνητο καλύτερα να το ξεχάσετε αν δεν θέλετε να πληρώνετε συνέχεια πάρκινγκ ή… κλήσεις). Αγαπημένος περίπατος ντόπιων αλλά και επισκεπτών είναι αυτός από το φρούριο Κούλε μέχρι τον φάρο στην άκρη του λιμανιού. Η λέξη Κούλες είναι τουρκική και σημαίνει «φρούριο στη θάλασσα». Έργο των Βενετών το Rocca a Μare, όπως ονομαζόταν τότε, πήρε την τελική μορφή του ανάμεσα στα 1523 και 1540. Σε περίοπτες θέσεις, θα δείτε τα εντοιχισμένα μαρμάρινα λιοντάρια του Αγίου Μάρκου, σύμβολα των Βενετών.

Απέναντι από τον Κούλε, τα κτίρια που μοιάζουν με τούνελ είναι ό,τι απέμεινε από ένα μεγάλο συγκρότημα Νεωρίων. Το μεγαλύτερο μέρος τους κατεδαφίστηκε προκειμένου να περάσει ο δρόμος! «Είναι γεγονός πως οι μεγαλύτερες καταστροφές έγιναν από τους δικούς μας ανθρώπους», λέει αρχαιολόγος η κ. Χρυσούλα Τζομπανάκη.

Μπροστά από την είσοδο του Μουσείου Ιστορίας θα δείτε τη Μονή Αγίου Πέτρου Δομινικανών . Κτίστηκε από τάγματα των Δομινικανών τον 13ο αι., περίοδο που ήταν μέσα από τα Τείχη. Μάλιστα, σύμφωνα με την κ. Τζομπανάκη, οι μοναχοί άνοιγαν τρύπες στα Τείχη προκειμένου να ψαρεύουν στη θάλασσα. Αν έχετε χρόνια να επισκεφθείτε το Ηράκλειο θα τρίβετε τα μάτια σας με την αναστήλωσή της. Μοναδικό αισθητικό πρόβλημα, οι τεράστιες πέτρινες αντηρίδες που στηρίζουν το κτίριο αλλοιώνοντας την αυθεντική εικόνα.