Ο πορτ παρόλ της ελληνικής κυβερνώσας Αριστεράς εκλήθη στο ετήσιο συνέδριο των Βρετανών Εργατικών, στο Λίβερπουλ, να τους μεταλαμπαδεύσει τη συριζαϊκή εμπειρία από τη διακυβέρνηση. Στην τζανακοπουλική ανάγνωση, λοιπόν, «Εργατικοί και ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τις βασικές δυνάμεις που έχουν μέτωπο απέναντι στη λιτότητα της Ευρώπης και έχουν πολλά κοινά σημεία». Α, τους ενώνει και κάτι ακόμη: «Δεν είναι κόμματα που έχουν τη στήριξη της οικονομικής ελίτ». Και φυσικά τα πολεμούν αμφότερα τα ΜΜΕ γιατί «δεν έχουν συμμαχίες με την οικονομική ελίτ». Προς αποφυγή παρεξηγήσεων το Εργατικό Κόμμα του Κόρμπιν που ζητεί know-how από τον ΣΥΡΙΖΑ ουδεμία σχέση έχει με εκείνο του Τρίτου Δρόμου. Είναι ένα κόμμα οι σύνεδροι του οποίου υποδέχονται ωσάν ροκ σταρ τον Ζαν Λικ Μελανσόν. Αφήνοντας στην άκρη πως στη Γηραιά Αλβιώνα συζητούν περί Brexit, οπότε μάλλον απίθανο να φτιάξουν μέτωπο με τον ΣΥΡΙΖΑ κατά της ευρωπαϊκής λιτότητας οι Εργατικοί αν εκλεγούν. Μια παραδοσιακά κεντροαριστερή εφημερίδα, η «Guardian», είδε διαφορετικά από τον Τζανακόπουλο το συνέδριο των κορμπινίστας.

Αυταπάτες

Αλλά και το νέο συριζαϊκό είδωλο, τον Κόρμπιν. «Παρότι οι Τόρις δεν έχουν πετύχει τίποτα σημαντικό και βρίσκονται σε εμφύλιο για το Brexit», γράφει, «οι Εργατικοί απέτυχαν να σημειώσουν οποιαδήποτε πρόοδο στις δημοσκοπήσεις. Σε μια κούρσα για δύο, την καταλληλότητα για πρωθυπουργία, ο Κόρμπιν συνεχίζει να έρχεται τρίτος. Ακριβώς πίσω από την Τερίζα Μέι και πολύ πίσω από το «δεν ξέρω»». Και για όποιον δεν κατάλαβε, «οι σύνεδροι αντιλαμβάνονται ότι είναι προ των πυλών μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση και θέλουν να γνωρίζουν γιατί δεν είναι τα αδιαφιλονίκητα φαβορί για να την κερδίσουν. Απλά φανταστείτε την ντροπή να εκλαμβάνεστε ως πιο απελπισμένοι κι από τους Τόρις». Ο μόνος δε κοινός εχθρός όλων των Εργατικών, που εντόπισε μέσα στον συνεδριακό χώρο ο συντάκτης του ρεπορτάζ, «είναι τα συστημικά μίντια». Αν έχει μια αξία η οπτική γωνία της «Guardian» είναι πως επιβεβαιώνει ότι οι ευρωπαϊκές αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζονται. Κι αυτές, ως φαίνεται, δύσκολα θα τις παραδεχθούν Τσίπρας ή Τζανακόπουλος. Πόση πραγματικότητα να αντέξουν πια;