Στο ντέρμπι του «καλσόν» αποδείχθηκε για πολλοστή φορά πως η αφέλεια σκοτώνει.

Ενα παιδικό λάθος του Λαμπρόπουλου άνοιξε την πόρτα της νίκης για τον ΠΑΟΚ βάζοντας από πολύ νωρίς την ΑΕΚ σε έναν κύκλο εσωστρέφειας.

Στο ντέρμπι, το οποίο μας έδινε την εντύπωση πως το παρακολουθούσαμε μέσα από διχτυωτό καλσόν, λόγω του τεράστιου διχτυού που είχε τοποθετηθεί στην πλάτη του πάγκου της ΑΕΚ, οι πρωταθλητές πάσχισαν να εκπορθήσουν τα παλιά τους ερείσματα. Εις μάτην. Η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη δεν διέθετε τη νομοτελειακή βαρύτητα ενός σημαντικού ποδοσφαιρικού γεγονότος όπως ήταν το ντέρμπι.

Η ΑΕΚ έπεσε θύμα της ψυχολογικής κατολίσθησης που προκάλεσε το ηφαίστειο της Τούμπας σε συνδυασμό με τις κανονιές του σερβικού θωρηκτού Πρίγιοβιτς, αλλά και της ατυχίας της που είχε χαραχτεί πάνω στα δοκάρια.

Τα μισογκρεμισμένα τείχη της ΑΕΚ δεν κατάφεραν να κρατήσουν μακριά τους πολιορκητές και όλοι οι νουν έχοντες φίλαθλοι μπορούν να αντιληφθούν πως η κρίση βρίσκεται στο κατώφλι των πρωταθλητών.

Αν ο ΠΑΟΚ αποφύγει το ποδοσφαιρικό ύφος της φραπεδιάς και δεν παρασυρθεί σε οιηματικές συμπεριφορές μπορεί να χτίσει πάνω στη νίκη ένα μομέντουμ πρωταθλητισμού.

Αλλωστε υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία που στοιχειοθετούν αυτή την τάση. Για πρώτη φορά έπειτα από επτά χρόνια ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πετύχει γκολ εις βάρος της ΑΕΚ στο πρώτο ημίχρονο, ενώ για πρώτη φορά την τελευταία διετία η ομάδα του Λουτσέσκου καταφέρνει να παραβιάσει την εστία του Δικεφάλου στο πρωτάθλημα.

Ισως να είναι η παραζάλη της συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ, ίσως να έχει ξεθυμάνει η δίψα της Επιστροφής, ίσως πάλι να έτυχε στα μαύρα φεγγάρια της. Το γεγονός ωστόσο παραμένει το ίδιο: η ΑΕΚ έχει πρόβλημα. Και θα ενταθεί αν τα αποτελέσματα από το ευρωπαϊκό μέτωπο δεν είναι θετικά. Βαριές ήττες τύπου Αγιαξ ξεθωριάζουν τη φανέλα της, δημιουργούν εσωτερικές ανισορροπίες και προκαλούν αμφισβήτηση που είναι ίσως η χειρότερη εξέλιξη.