Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται πολιτικο-ποδοσφαιρικό θρίλερ με πρωταγωνιστές τη Γερμανία και την Τουρκία, οι οποίες θα διεκδικήσουν την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου το δικαίωμα διοργάνωσης του Euro 2024.

Είναι ίσως η πρώτη φορά που στο ζατρίκιο της διεκδίκησης του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος η πολιτική και τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν τους αξιωματικούς σε αυτό το ιδιότυπο παιχνίδι εξουσίας.

Η υπόθεση Οζίλ

Στο επίκεντρο της διελκυστίνδας βρίσκεται η υπόθεση Μεσούτ Οζίλ, από την οποία βγήκε κερδισμένος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πιάνοντας τους Γερμανούς με τα παντελόνια κάτω.

Ο άσος της Αρσεναλ με τις τουρκικές ρίζες αποτελούσε για τη γερμανική πολιτική το σύμβολο της ενσωμάτωσης των μεταναστών στη χώρα του Γκαίτε. Ηταν επί εννέα χρόνια ένας από τους καλύτερους διεθνείς ποδοσφαιριστές και αποτέλεσε βασικό πυλώνα της Μάνσαφτ στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014 στη Βραζιλία.

Η συνάντηση του Οζίλ και του επίσης διεθνούς γερμανού άσου με τουρκικές ρίζες Ιλκάι Γκουντογάν με τον Ερντογάν τον Μάιο στο Λονδίνο και οι φωτογραφίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα προκάλεσαν σάλο στη Γερμανία. Ιδιαιτέρως η αφιέρωση που έγραψε ο Γκουντογάν στη φανέλα της ομάδας του Μάντσεστερ Σίτι που χάρισε στον τούρκο πρόεδρο: «Στον πρόεδρο μου με σεβασμό».

Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Η πολιτική διάσταση που πήρε η υπόθεση μετατράπηκε σε χιονοστιβάδα που καταπλάκωσε τη γερμανική ομάδα στα ρωσικά γήπεδα.

Ο Οζίλ αποτέλεσε τον αποδιοπομπαίο τράγο και αυτός με τη σειρά του με τρία μηνύματα στο Twitter και στο Instagram για τον ρατσισμό και τις διακρίσεις γκρέμισε τον μύθο των ενταγμένων μεταναστών στη γερμανική κοινωνία, δηλώνοντας ταυτόχρονα πως αποσύρεται από τη Μάνσαφτ.

Στην Τουρκία άνοιγαν την ίδια στιγμή σαμπάνιες καθώς βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να κατηγορήσουν τη Γερμανία για διακρίσεις και ρατσιστικές συμπεριφορές, ακολουθώντας τον δρόμο που τους άνοιξε ο Οζίλ.

Αργά

Οταν οι Γερμανοί κατάλαβαν το λάθος τους, ήταν πια αργά. Οι απολογίες του επικεφαλής της ομοσπονδίας Ράινχαρντ Γκρίντελ, ο οποίος δεν στήριξε όσο έπρεπε στην κρίσιμη στιγμή τον Οζίλ, δεν ήταν αρκετές για να σβήσουν τη φωτιά. Ο Γκρίντελ είναι πρόεδρος υπό προθεσμία και το γνωρίζει και ο ίδιος. Υπό άλλες συνθήκες θα ήταν ήδη παρελθόν, αλλά αυτή τη στιγμή κανείς δεν δέχεται να τον αντικαταστήσει και να πάρει την καυτή πατάτα της διεκδίκησης του Euro 2024. Οι Γερμανοί φοβούνται πλέον πως η ήττα από την Τουρκία είναι πολύ πιθανή.

Δείγμα πως έχει χάσει την ψυχραιμία του ο Γκρίντελ ήταν το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Σπίγκελ» την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με το οποίο ο επικεφαλής της γερμανικής ομοσπονδίας έστειλε επιστολή στον πρόεδρο της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο επιπλήττοντάς τον για την πρόσφατη συνάντηση που είχε με τον Ερντογάν και τη στάση του που ευνοεί την τουρκική υποψηφιότητα.

Ο Ινφαντίνο απάντησε με τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιώντας εκφράσεις που ακουμπούσαν στα σύνορα της αστικής ευγένειας, απορρίπτοντας φυσικά τις κατηγορίες πως ευνοεί τους Τούρκους, αν και θεσμικά δεν έχει ρόλο στη διαδικασία.

Στη φαρέτρα των Γερμανών που προσπαθούν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους βρίσκεται φυσικά η οικονομική κρίση που μαστίζει την Τουρκία, με την τουρκική λίρα να έχει χάσει το 40% της ισοτιμίας της με το δολάριο.

Το σύνθημα των Γερμανών είναι «Ασφάλεια, σταθερότητα, διαφάνεια». Για το τελευταίο υπάρχουν πολλές ενστάσεις καθώς εκκρεμούν ακόμα οι δίκες πρώην παραγόντων του γερμανικού ποδοσφαίρου, μεταξύ των οποίων του Φραντς Μπεκενμπάουερ, οι οποίοι κατηγορούνται ότι δωροδόκησαν προκειμένου η Γερμανία να εξασφαλίσει τη διοργάνωση του Μουντιάλ 2006.

Η τέταρτη απόπειρα των γειτόνων

Η Τουρκία δεν έχει διοργανώσει ποτέ το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Στο παρελθόν προσπάθησε τρεις φορές να αναλάβει τη διοργάνωση. Η πρώτη ήταν το 2008 ως υποψήφια συνδιοργανώτρια με την Ελλάδα. Ακολούθησαν οι επίσης αποτυχημένες προσπάθειες του 2012 και 2016.

Η μοναδική φορά που οι Γερμανοί φιλοξένησαν το τουρνουά ήταν το 1988, το οποίο κατέκτησε η Ολλανδία.

Η διαδικασία για την ανάδειξη της διοργανώτριας του 2024 θα ξεκινήσει το πρωί της Πέμπτης με τη συνεδρίαση της εκτελεστικής επιτροπής της UEFA στη Νιόν. Το μεσημέρι θα ξεκινήσουν οι παρουσιάσεις των δύο υποψήφιων χωρών και στη συνέχεια τα 16 μέλη της εκτελεστικής επιτροπής θα ψηφίσουν. Νικήτρια θα είναι η χώρα που θα συγκεντρώσει έστω και μία ψήφο παραπάνω. Σε περίπτωση ισοπαλίας θα ψηφίσει ο πρόεδρος Αλεξάντερ Τσέφεριν, τον οποίον παρεμπιπτόντως είχε υποστηρίξει η Γερμανία στη μάχη που έδωσε για τον προεδρικό θώκο.