«Υπήρξα ελαφρόμυαλος σαν παιδάκι, πέρασα τα ώριμά μου χρόνια με παιδιάστικα παιχνίδια, ακόμα και η σκέψη των κινδύνων δεν ήταν παρά ένα παιχνίδισμα, τους πραγματικούς κινδύνους αμέλησα να τους σκεφτώ σοβαρά. Και δεν είναι ότι λείψανε οι προειδοποιήσεις. Κάτι όμως σαν το τωρινό δεν συνέβη ποτέ, αν και βέβαια έτυχε κάτι μάλλον παρόμοιο στην πρώιμη φάση του κτίσματος. Αυτή ήταν και η μεγάλη διαφορά, ότι ήταν η πρώιμη φάση του κτίσματος. Δούλευα τότε, στην κυριολεξία ως μικρός μαθητευόμενος, την πρώτη στοά ακόμα, ο λαβύρινθος είχε σχεδιαστεί στις βασικές του μονάχα γραμμές, είχα ήδη ανοίξει μια μικρή πλατεία αλλά ήταν ως προς τις διαστάσεις και την επεξεργασία των τοιχωμάτων εντελώς αποτυχημένη, με λίγα λόγια όλα ήσαν ακόμη τόσο στην αρχή τους, που το όλο πράγμα δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί παρά ένα πείραμα…».

(Το ζώο – αφηγητής στο «Κτίσμα» του Φραντς Κάφκα, εκδόσεις Αγρα, 2018, μετάφραση – επίμετρο Αλεξάνδρα Ρασιδάκη)