Παρά την περί του αντιθέτου πρόβλεψη του Συντάγματος, όπου αναφέρονται ξεκάθαρα οι προϋποθέσεις της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, η ημερομηνία των εκλογών έχει γίνει μέρος του πολιτικού παιχνιδιού. Ετσι, τα κόμματα της αντιπολίτευσης πιέζουν συνήθως για πρόωρες εκλογές, ενώ οι κυβερνήσεις αναλώνονται σε εκλογικούς σχεδιασμούς με την προσδοκία του μέγιστου πολιτικού οφέλους.

Η σημερινή κυβέρνηση δεν ξεφεύγει από αυτόν τον κανόνα. Θα ήταν άλλωστε ξένο προς τη φύση της εάν το έκανε, δεδομένου ότι τα κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού χρησιμοποίησαν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας πριν από τρία χρόνια προκειμένου να προκαλέσουν πρόωρες εκλογές. Με την ίδια ακριβώς λογική κινούνται και τώρα. Και σε αυτή τη λογική έχουν καθυποτάξει τα πάντα. Από την οικονομική έως την εξωτερική πολιτική, από το μέρισμα έως τη συμφωνία των Πρεσπών, η κυβέρνηση σκέπτεται και λειτουργεί πλέον μόνο εκλογικά. Το μόνο που την απασχολεί είναι πώς θα κεφαλαιοποιήσει κέρδη και πώς θα περιορίσει απώλειες.

Ασφαλώς ο εκλογικός σχεδιασμός είναι μέρος του πολιτικού παιχνιδιού. Οχι όμως όταν θυσιάζονται τα πάντα στη λογική της κάλπης. Οχι όταν η κυβέρνηση δεν αναλογίζεται το δημόσιο συμφέρον, αλλά μετρά ψήφους. Οχι όταν χρησιμοποιεί την εξουσία της για να διευρύνει την εκλογική της πελατεία. Και όχι όταν επιστρατεύει κάθε μέσον που έχει στη διάθεσή της χωρίς αίσθημα ευθύνης και για έναν και μόνο σκοπό: τις εκλογές που ποτέ δεν γίνονται στην ώρα τους, όπως διατείνεται ο Πρωθυπουργός, αλλά όποτε βολεύει.