Ηταν 14 Ιουνίου όταν η Πρέμιερ Λιγκ ανακοίνωσε το πρόγραμμα της περιόδου 2018-2019. Εξυπακούεται ότι δεν υπήρχε τότε καμία εκκρεμότητα για τους κανόνες του παιχνιδιού. Αυτό το θέμα ήταν προ πολλού λυμένο για τους Αγγλους.

Η Ελλάδα όμως δυσκολεύεται να θέσει ακόμη και τις βασικές προϋποθέσεις. Δεν ζήτησε κανένας να παρουσιάσει προϊόν αντίστοιχο της λαμπερής Πρέμιερ Λιγκ, όμως δεν νοείται ένα θέμα εκ των ων ουκ άνευ να σέρνεται επί μακρόν σαν δυσεπίλυτος γρίφος. Λες και καλείται να τετραγωνίσει τον κύκλο.

Εβδομάδα πρωταθλήματος διανύουμε πλέον. Το προσεχές Σάββατο θα ηχήσει το εναρκτήριο σφύριγμα στη Σούπερ Λίγκα 2018-2019 και ακόμη οι μετέχουσες ομάδες αγνοούν τους κανόνες του παιχνιδιού. Ο Παναθηναϊκός επί παραδείγματι – που θα εκκινήσει το πρωτάθλημα με -6 βαθμούς – δεν ξέρει επί του παρόντος αν θα υποβιβαστούν τέσσερις ή τρεις ομάδες. Δεν έχει δεήσει, βλέπετε, να αποφασίσει ακόμη η ΕΠΟ. Αφήνει να εκτυλίσσονται οι αντιπαραθέσεις της Σούπερ Λίγκας με τη Φούτμπολ Λιγκ. Παρακολουθεί την πολιτεία (εδώ κολλάει το «ζήτω το αυτοδιοίκητο») να εμφανίζεται και να μοιράζει οικονομική σανίδα σωτηρίας στις ΠΑΕ με ποσά (από δημόσιο χρήμα) που προκαλούν το κοινό αίσθημα.

Αρκείται να διοργανώνει σεμινάρια, φέρνει εισαγόμενους σωτήρες για τη διαιτησία, αλλά ξεχνάει τα αυτονόητα. Τέλη Αυγούστου και, άκουσον άκουσον, ακόμη αγνοείται η προκήρυξη του πρωταθλήματος. «Τρεις υποβιβάζονται, ένας προβιβάζεται» όπως υπέγραψαν οι εταίροι της Σούπερ Λίγκας ή «τέσσερις πέφτουν, δύο ανεβαίνουν» όπως αντιτείνουν οι μετέχοντες στη Φούτμπολ Λιγκ; Ιδού η απορία; Πού θα κάτσει η μπίλια τώρα που προέκυψε η αναδιάρθρωση; Θα μας διαφωτίσει η ΕΠΟ ή θεωρεί το θέμα ήσσονος σημασίας;

Ο κανόνας της ανοργανωσιάς σε ουσιώδη ζητήματα επιβεβαιώνεται για πολλοστή φορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Σαν ανίατη ασθένεια. Γιατί απλούστατα δεν έχουν βρεθεί ο κατάλληλοι θεράποντες ιατροί. Και η Ελλάδα δεν χρειάζεται πλαστικούς χειρουργούς που θα επιχειρήσουν αισθητικές επεμβάσεις για να διορθώσουν ατέλειες. Πάσχει διαχρονικά από παθολογικά προβλήματα…