Οι περισσότερες ομάδες του κόσμου θα έστηναν πάρτι αν έκοβαν 48.466 εισιτήρια στα μέσα Αυγούστου, για έναν αγώνα που ξεκίνησε στις 10.15 το βράδυ της Κυριακής με αντίπαλο χαμηλής ισχύος (Χετάφε). Για τη Ρεάλ Μαδρίτης ωστόσο το συγκεκριμένο νούμερο αποτελεί αρνητικό ρεκόρ των τελευταίων εννέα χρόνων.

Η προηγούμενη φορά που είχε κόψει λιγότερα εισιτήρια ήταν στις 24 Μαΐου 2009 στα παιχνίδι με τη Μαγιόρκα – 44.270. Πριν από εκείνη τη συνάντηση η Ρεάλ είχε ηττηθεί σε τρία συνεχόμενα παιχνίδια, ο Ρονάλντο δεν είχε αφιχθεί ακόμα στη Μαδρίτη και οι διακρίσεις στο Τσάμπιονς Λιγκ περιορίζονταν σε συμμετοχές μέχρι τη φάση των 16.

Φταίει η φυγή του Κριστιάνο Ρονάλντο, η ώρα που ενόχλησε ακόμα και τον Τόνι Κρος – «κοιμάμαι συνήθως τέτοια ώρα» – ή η βαριά ήττα με 4-2 από την Ατλέτικο στο ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ;

Είναι γεγονός πως η Ρεάλ Μαδρίτης ζει το ξημέρωμα μιας νέας εποχής. Η αποροναλντοποίηση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και βασικοί πρωταγωνιστές αυτής της νέας συνθήκης είναι ο Γκάρεθ Μπέιλ και ο Γιουλέν Λοπετέγκι.

Η αποχώρηση του CR7 από το Σαντιάγο Μπερναμπέου απελευθέρωσε τον Ουαλό από την υποχρέωση να ψάχνει μόνιμα τον Πορτογάλο στον αγωνιστικό χώρο. Οπως φυσικά και τους υπόλοιπους Μερένχες.

Η ώρα του Μπέιλ;

Στη μαρκίζα του μυθικού σταδίου της Ρεάλ, το όνομα «Μπέιλ» είναι γραμμένο με μεγάλα γράμματα. Πόσο συγκινεί τους φιλάθλους; Ολα θα εξαρτηθούν από τα προσεχή αποτελέσματα.

Στο παιχνίδι με τη Χετάφε (επικράτησαν οι Μερένχες με 2-0) ήταν ίσως η πρώτη φορά που ο Μπέιλ έδειχνε χαρούμενος, απελευθερωμένος στον αγωνιστικό χώρο. Ο Λοπετέγκι του έχει δώσει το ελεύθερο να κινείται όπου θέλει. «Δεν σε θέλω ως αντικαταστάτη του Ρονάλντο. Είσαι σπουδαίος παίκτης και πρέπει να το αποδείξεις», είπε στον Ουαλό ο διάδοχος του Ζιντάν την πρώτη ημέρα που συγκεντρώθηκαν οι παίκτες μετά τη θερινή ανάπαυλα.

Ο Μπέιλ κινείται δεξιά και συγκλίνει προς το κέντρο σουτάροντας με το αριστερό. Πηγαίνει δεξιά και βγάζει σέντρες όπως αυτή από την οποία προήλθε το πρώτο γκολ της ομάδας του. Δεν απαιτεί την μπάλα όπως ο Ρονάλντο και σίγουρα δεν διαθέτει τα ηγετικά προσόντα του Πορτογάλου, προς το παρόν τουλάχιστον.

Η νέα αποροναλντοποιημένη Ρεάλ του Γιουλέν Λοπετέγκι προσπαθεί να αντιγράψει το παιχνίδι της Μπαρτσελόνα που έπαιζε επί ημερών του Πεπ Γκουαρντιόλα.

Κατοχή μπάλας, μαρκαρίσματα ψηλά στην αντίπαλη άμυνα, ομαδικό πνεύμα, κινητικότητα και έλλειψη καθαρόαιμου σέντερ φορ.

Στο παιχνίδι με τη Χετάφε οι παίκτες της Ρεάλ είχαν 78,02% κατοχή μπάλας και 91% επιτυχία στις 793 πάσες που προσπάθησαν να ανταλλάξουν. Επιδόσεις που πρέπει να γυρίσεις έξι χρόνια τον χρόνο πίσω, για να βρεις αντίστοιχες.

Ομάδα

Είναι φανερό πως ο Λοπετέγκι πιστεύει στην ομάδα περισσότερο απ’ ό,τι στο ατομικό ταλέντο. Οταν ρωτήθηκε για την εμφάνιση του Μπέιλ, ο οποίος έδωσε ασίστ και πέτυχε γκολ, ξεκίνησε την απάντησή του ως εξής: «Μου άρεσε η απόδοση της ομάδας γενικότερα και ο Μπέιλ είχε ένα καλό παιχνίδι». Και συνέχισε: «Πρέπει να συνεχίσουμε να δουλεύουμε, η ομάδα είναι πάντα πάνω από το ατομικό ταλέντο και αυτό ισχύει και για τον Μπέιλ».

Στις αλλαγές που επέφερε ο Λοπετέγκι συμπεριλαμβάνεται η εμπιστοσύνη που δείχνει στον 22χρονο μέσο Ντάνι Θεμπάλος, τον οποίον ουσιαστικά είχε παροπλίσει πέρυσι ο Ζινεντίν Ζιντάν, καθώς τον είχε ξεκινήσει μόλις σε τέσσερα ματς.

Διπλωμάτης ο Θεμπάλος, αφού ποτέ δεν ξέρεις αν ο Ζιζού θα επιστρέψει κάποια στιγμή στη Ρεάλ, είπε πως δεν κρατά κακία στον Γάλλο. Το αντίθετο, τον ευχαρίστησε γιατί τον βοήθησε να ωριμάσει.

Παρά την άφιξη του Τιμπό Κουρτουά ο Λοπετέγκι διατήρησε κάτω από τα δοκάρια τον Κέιλορ Νάβας, αλλά έχει στείλει μήνυμα πως δεν θα υπάρχει βασικός στη θέση αυτή.

Παραφωνία αποτελεί η απουσία ποδοσφαιριστή στη μεγάλη περιοχή, που θα αξιοποιήσει τις προσπάθειες των παικτών της Ρεάλ. Τον ρόλο αυτόν είχε εδώ και εννέα χρόνια ο Ρονάλντο και σ’ αυτό το σημείο εντοπίζεται μία μεγάλη τρύπα που καλείται ο Λοπετέγκι να βρει τρόπους να την κλείσει.