Η «γύμνια» του κρατικού μηχανισμού στις 23 Ιουλίου έχει δώσει τη θέση της στην παντελή έλλειψη οργάνωσης και στήριξης στους πυρόπληκτους σχεδόν έναν μήνα μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, που άφησε πίσω της 96 νεκρούς και τεράστιες καταστροφές. Ενα πανό στην παραλία της Αργυράς Ακτής στο Μάτι περιγράφει με τον πιο δραματικό τρόπο την αναλγησία του κράτους απέναντι στην εθνική τραγωδία. «Ούτε συγγνώμη, ούτε ντροπή. Στις στάχτες φωνάζουν οι νεκροί» γράφει χαρακτηριστικά το πανό που ανήρτησαν στο συγκεκριμένο σημείο κάτοικοι της περιοχής.

Είναι οι ίδιοι κάτοικοι που χθες το απόγευμα συγκεντρώθηκαν έξω από τη Βουλή, προκειμένου να τονίσουν στην κυβέρνηση αλλά και στους αρμόδιους φορείς ότι τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί – και προχωρούν με αργούς ρυθμούς – δεν είναι αρκετά. Αλλωστε στην ανακοίνωσή της η Επιτροπή Πυροπλήκτων Ραφήνας – Μαραθώνα σημείωνε πως «οι κάτοικοι πρέπει να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας, να διεκδικήσουμε τις ζωές μας πίσω, να μην παραπλανηθούμε από έωλες υποσχέσεις που ξεχνιούνται την επόμενη μέρα. Τα μέτρα που εξήγγειλε και υλοποιεί η κυβέρνηση για τη στήριξή μας δεν επαρκούν ούτε στο ελάχιστο για την κάλυψη των αναγκών που δημιούργησαν οι εγκληματικοί χειρισμοί των κυβερνώντων, οι οποίοι προκάλεσαν την ανείπωτη τραγωδία της 23ης Ιουλίου».  Στη συγκέντρωση παραβρέθηκε και η πρώην γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα που κατοικεί μόνιμα στη Νέα Μάκρη και κινδύνεψε να εγκλωβιστεί από την πύρινη λαίλαπα τη μοιραία μέρα.

Εκείνη τη «μαύρη» Δευτέρα η Ελλη Ζάκα και ο σύζυγός της δεν βρίσκονταν στο σπίτι τους στο Κόκκινο Λιμανάκι, καθώς είχαν κατέβει για δουλειές στην Αθήνα. Κέρδισαν, όπως λένε, το μισό λαχείο εκείνη τη μέρα, αφού δεν απειλήθηκε η ζωή τους. Από την άλλη, όμως, έχασαν το σπίτι τους, αφού καταστράφηκε ολοσχερώς. «Χάθηκαν τα πάντα, ακόμα και οι αναμνήσεις μας. Ολο αυτό το διάστημα μένουμε στις κατασκηνώσεις της Αεροπορίας, αφού το σπίτι μας, στο οποίο μέναμε χρόνια, έχει καταστραφεί».

Η οικογένεια έχει λάβει το έκτακτο επίδομα, ωστόσο περιμένει την επόμενη βοήθεια από το κράτος. Οπως χαρακτηριστικά λέει η Ελλη Ζάκα, οι πυρόπληκτοι είναι εργαζόμενοι άνθρωποι, όπως η ίδια, που είναι υπάλληλος ανθοπωλείου, και τα χρήματα αυτά που δόθηκαν δεν επαρκούν. «Δεν φτιάχνονται τα σπίτια σε μια μέρα. Αυτό που θέλουμε είναι να μη μας ξεχάσουν και να μας βοηθήσουν να φτιάξουμε τα σπίτια μας».

Περίπου 30 ημέρες μετά την τραγωδία, ο αριθμός των αιτήσεων που κατέθεσαν οι πυρόπληκτοι για τη χορήγηση της έκτακτης εφάπαξ ενίσχυσης με τη μορφή επιδόματος έφτασε τις 4.090. Την ίδια στιγμή, τα νοικοκυριά που έλαβαν το επίδομα δεν ξεπερνούν τα 1.474, μαζί με αυτά και 43 επιχειρήσεις. Μάλιστα, σύμφωνα με το υπουργείο Υποδομών, στους δικαιούχους καταβάλλεται ταυτοχρόνως και το τηλεπικοινωνιακό επίδομα των 1.200 ευρώ, το οποίο προστίθεται στην έκτακτη εφάπαξ ενίσχυση των 5.000 ευρώ και στο ποσό των 8.000 ευρώ που χορηγείται από το υπουργείο Υποδομών. Ωστόσο, οι πυρόπληκτοι υποστηρίζουν πως ακόμα και η αυτή η οικονομική ενίσχυση είναι σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις περιουσίες που κάηκαν. Από την πλευρά του, πάντως, ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης τονίζει σε δηλώσεις του πως «είναι η πρώτη φορά που μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα χιλιάδες συμπολίτες μας έχουν λάβει το έκτακτο βοήθημα».

«Εχουμε τρελαθεί να κάνουμε αιτήσεις και να καταθέτουμε ένα σωρό χαρτιά, και δεν έχουμε πάρει ούτε ένα ευρώ» λέει η Μαρία Ασλανίδου, από το σπίτι της οποίας έμειναν μόνο… οι τοίχοι. Γι’ αυτό, άλλωστε, όπως ειρωνικά δηλώνει, τα κλιμάκια το χαρακτήρισαν «κίτρινο». Στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο, στην οδό Ποσειδώνος, ήταν το σπίτι της αδελφής της, που είναι μόνιμη κάτοικος, και του ανιψιού της. «Περνάμε το δεύτερο βασανιστήριο, μετά την πυρκαγιά, αυτό της κοροϊδίας και της ταλαιπωρίας. Χθες πήγα για μία ακόμα φορά στις αρμόδιες υπηρεσίες, για να μου πουν πως χρειάζονται κι άλλα χαρτιά. Εχω συμπληρώσει δεκάδες αιτήσεις, προς όλες τις κατευθύνσεις, και μέχρι τώρα κανένα αποτέλεσμα».

Την ώρα που οι φλόγες είχαν φτάσει στα σπίτια στον Νέο Βουτζά, η Ζαχαρένια Στάμου και ο γιος της βρίσκονταν στη μόνιμη κατοικία τους. Εγκλωβίστηκαν και δεν ήξεραν προς τα πού να κινηθούν κι αν θα ζήσουν. Οπως λέει στα «ΝΕΑ», τις τραγικές εκείνες ώρες δεν είχαν βοήθεια από πουθενά, «μόνοι μας προσπαθούσαμε να σωθούμε. Η φωτιά μάς κύκλωσε από παντού, όλοι οι δρόμοι είχαν κλείσει και καίγονταν τα πάντα».

Το σπίτι της Ζαχαρένιας Στάμου δεν έχει χαρακτηριστεί «κόκκινο», ωστόσο οι ζημιές που έχει υποστεί είναι τέτοιες που κάνουν τη διαβίωση προβληματική. «Επειδή είναι η μόνιμη κατοικία μου, μένω μέσα σε αυτό το κατεστραμμένο σπίτι, γιατί δεν έχω πού να πάω. Εχουν καεί όλες οι εγκαταστάσεις, το λεβητοστάσιο, τα παράθυρα και η μεγάλη μας αγωνία είναι τι θα κάνουμε τον χειμώνα χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό. Φιλοξενώ και την οικογένεια του γιου μου και το 18 μηνών εγγονάκι μου, αφού το σπίτι που έχτιζαν στην περιοχή κάηκε, δεν έμειναν ούτε τα καλούπια» δηλώνει χαρακτηριστικά.

Επίδομα δεν έχει λάβει, αλλά απόν όλο αυτό το διάστημα είναι και το κράτος, καθώς, όπως καταγγέλλει, η μόνη βοήθεια που έχει λάβει είναι από εθελοντικές ομάδες. «Είμαι συνταξιούχος και με τα χρήματα που παίρνω πώς θα ξαναφτιάξω το σπίτι; Χρειαζόμαστε έστω και αυτό το βοήθημα για να κάνουμε το σπίτι μας υποτυπωδώς κατοικήσιμο».