Τα σωστικά συνεργεία συνεχίζουν να ψάχνουν στα ερείπια της γέφυρας που κατέρρευσε στη Γένοβα. Και όχι μάταια. Οι νεκροί έγιναν 43 χθες, ενώ τίποτε δεν αποκλείει να προστεθούν κι άλλοι – από τα δεκατρία άτομα εξάλλου που νοσηλεύονται, τα τέσσερα είναι σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση. «Θα συνεχίσουμε να δουλεύουμε μέχρι να βεβαιωθούμε πλήρως ότι δεν θα έχει μείνει κανένας κάτω από τα ερείπια» δήλωσε στο τηλεοπτικό δίκτυο Sky αξιωματικός της Πυροσβεστικής που συμμετέχει στις έρευνες.

Στο μεταξύ, η Ιταλία μετρά το βάθος της πληγής που άνοιξε αυτό το πολύνεκρο και από πολλές απόψεις αδιανόητο για μια τέτοια χώρα δυστύχημα. Το «αδιανόητο» πάντως έχει συμβεί δέκα ακόμη φορές τα τελευταία πέντε χρόνια. Αλλά είναι μόνο το τελευταίο αυτό που σήμανε πραγματικά συναγερμό: οι γέφυρες που πρέπει να εξεταστούν, λένε οι ειδικοί, είναι τουλάχιστον δέκα χιλιάδες.

Η κυβέρνηση, πάλι, λέει ότι θα θεραπεύσει το πρόβλημα με ένα γενναίο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων στις υποδομές της χώρας. Τη διαβεβαίωση αυτή έδωσε με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Ιλ Μεσατζέρο» ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Τζανκάρλο Τζορτζέτι. Ο ίδιος είπε ότι το πρόγραμμα των επενδύσεων θα παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο. «Πρόκειται για εργασίες συντήρησης χωρίς προηγούμενο. Θα είναι μια τεράστια επένδυση στις υποδομές» σημείωσε ο Τζορτζέτι περιλαμβάνοντας σε αυτές τις τελευταίες όχι μόνο αυτοκινητόδρομους και γέφυρες, αλλά και δημόσια κτίρια, όπως σχολεία και νοσοκομεία. Ο ίδιος δεν έδωσε διευκρινίσεις για το κόστος. Φαίνεται πάντως ότι η κυβέρνηση του λαϊκιστικού Κινήματος των 5 Αστέρων και της ακροδεξιάς Λέγκας ετοιμάζεται για ένα μπρα ντε φερ με τις Βρυξέλλες: «Το έλλειμμα, το ΑΕΠ και οι ευρωπαϊκοί κανόνες δεν υπάρχουν» ξεκαθάρισε ο υφυπουργός, προβλέποντας ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα επιδείξουν πνεύμα φιλανθρωπίας. Είναι κάτι που μένει να φανεί για μια χώρα που αδυνατεί να τιθασεύσει το δημόσιο χρέος της και να πετύχει εκείνη τη δημοσιονομική πειθαρχία που απαιτεί η ευρωζώνη από τα μέλη της. Κάποιοι πάλι επισημαίνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό, αλλά βαθύτερο. «Το θέμα των υποδομών είναι σύνθετο» σημειώνει στην «Γκάρντιαν» ο Τομπάιας Τζόουνς, βρετανός δημοσιογράφος και συγγραφέας που ζει στην Πάρμα. «Στη βιομηχανία των κατασκευών έχουν διεισδύσει διάφορες μαφίες και κάθε δημόσιο κατασκευαστικό έργο περιβάλλεται από καχυποψία και διαμάχες. Οι φήμες για εμπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος δίνουν και παίρνουν» αναφέρει. «Πολύ συχνά, τα δημόσια έργα δεν πηγαίνουν στους καλύτερους αλλά σε εκείνους που έχουν διασυνδέσεις. Το σύστημα είναι πλήρως αναξιοκρατικό». Παράδειγμα; Η γέφυρα που κατασκεύασε στη Βενεζουέλα ο ιταλός μηχανικός Ρικάρντο Μοράντι κατέρρευσε εν μέρει. Κι όμως, στον ίδιο άνθρωπο ανατέθηκε η κατασκευή και άλλων γεφυρών. Δύο από αυτές έκλεισαν, μία κατεδαφίστηκε, ενώ οι υπόλοιπες κρίνονται επικίνδυνες.

Στο μεταξύ, η Ιταλία θρηνεί τις χαμένες ζωές και διαμαρτύρεται γι’ αυτό που μοιάζει με προμελετημένο έγκλημα. Θρηνεί και διαμαρτύρεται για τα 19 από τα 43 θύματα που κηδεύτηκαν δημοσία δαπάνη, αλλά και τα υπόλοιπα, οι οικείοι των οποίων αρνήθηκαν να πληρώσει το κράτος, αυτό το κράτος, τα έξοδα της κηδείας. Εκεί βρέθηκε και ένας πολίτης που κρατούσε ένα πλακάτ: «Στην Ιταλία», έγραφε, «προτιμάμε τα εγκαίνια από τη συντήρηση».