Σε έκδοση του Capitol Hill Outsider (25-9-2017) ανακάλυψα ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον σημείωμα του γνωστού στις ΗΠΑ ιρανοαμερικανού συγγραφέα Amil Imani. Εξηγεί σ’ αυτό για ποιoν λόγο δεν μπορεί να υπάρξει «μετριοπαθές Ισλάμ». Κατά την εξαιρετικά τεκμηριωμένη γνώμη του οι μουσουλμάνοι μεγαλώνουν με το Κοράνι κι αφοσιώνονται στις διδασκαλίες του.

Ενώ πολλοί στη Δύση σήμερα αναφέρονται στο μετριοπαθές Ισλάμ, αυτός επιμένει πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Καλοπροαίρετα οι Δυτικοί εκτιμούν πως το Ισλάμ είναι σαν τις υπόλοιπες θρησκείες ειρήνης κι αγάπης. Αυτοί όμως οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι αποπροσανατολίζονται σχεδόν με τον ίδιο τρόπο που θεωρούν πως έχουν αποπροσανατολισθεί και οι φανατικοί τζιχαντιστές. Διότι επιμένουν να αγνοούν πως είναι αδύνατον κάποιος να είναι καλός μουσουλμάνος και να μη συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις επιταγές του Κορανίου.

Η θρησκεία αυτή, επιμένει ο Imani (γεννημένος μουσουλμάνος), θεωρεί αυτονόητο πως δεν μπορεί να υπάρξει διαχωρισμός θρησκείας από το κράτος ή από την κοινωνία. Αποτελούν ταυτόσημα πράγματα. Υπάρχουν διάφορες σέκτες στο Ισλάμ. Είναι όμως όλες ακραίες και δεν αλλάζουν. Το Ισλάμ θεωρεί πως αποτελεί την τελειωτική, αιώνια πίστη, για όλη την ανθρωπότητα. Διασπάσεις υπάρχουν και γίνονται στο Ισλάμ. Μεταρρύθμιση όμως ποτέ. «Το Ισλάμ είναι χαραγμένο σε γρανίτη. Καμία αλλαγή δεν γίνεται ανεκτή. Το βιβλίο του Αλλάχ είναι σφραγισμένο» τονίζει ο ιρανοαμερικανός συγγραφέας.

Υπάρχουν βέβαια μουσουλμάνοι που είναι μετριοπαθείς στον τρόπο που ακολουθούν τη θρησκεία τους. Αλλά αυτοί είναι πολιτιστικά μουσουλμάνοι. Δεν εφαρμόζουν το Ισλάμ σύμφωνα με τις επιταγές που αυτό ορίζει. «Διαλέγουν και παίρνουν», λέει ο Imani. Aυτό όμως δεν είναι πραγματικό Ισλάμ. Που σημαίνει «υποταγή». Μετριοπάθεια κι ελευθερία βούλησης είναι εντελώς ασύμβατα με το Ισλάμ. Το έχει τονίσει εξάλλου κι ο Ερντογάν: «Δεν υπάρχει μετριοπαθές Ισλάμ. Υπάρχει μόνο Ισλάμ».

Δεν έχουν υπάρξει πουθενά μαζικές κινητοποιήσεις από μουσουλμάνους για καταδίκη των φονικών πράξεων των τζιχαντιστών. Αυτή η παθητική υποστήριξη, λέει ο Imani, των υποτιθέμενα «μετριοπαθών» μουσουλμάνων, είναι το οξυγόνο που διατηρεί τους ισλαμιστές ζωντανούς.

Εκατομμύρια μουσουλμάνοι σε χώρες που υπάγονται στην πίστη αυτή γεννιούνται μέλη αυτής της θρησκείας. Οπου είναι ποινικό αδίκημα, τιμωρούμενο συνήθως με θάνατο, να την αρνηθείς ή να την εγκαταλείψεις. Υπομένουν λοιπόν σιωπηρά.

Το Ισλάμ είναι ασύμβατο με τον δυτικό πολιτισμό. Η μοναδική ελπίδα για την επιβίωση της δυτικής παράδοσης είναι η αντίσταση απέναντι στον ισλαμοφασισμό. Σαν ιρανοαμερικανός, καταλήγει ο Imani, «έχω από πρώτο χέρι δοκιμάσει την ισλαμική τυραννία, αλλά και την ευλογία της ελευθερίας. Οφείλω να κάνω τα πάντα για να πολεμήσω τη φοβερή αυτή απειλή».