«Οι μουσικοί από το 1960 ώς το 1980, οπότε βγήκαμε στο προσκήνιο, έχουμε ένα κοινό χαρακτηριστικό: την ιδεολογία. Κάτι προσπαθούσαμε να κάνουμε, κάτι θέλαμε ν’ αλλάξουμε. Η συνείδησή μας δεν ήταν από τα πράγματα που μπορούσαν να μπουν στο συρτάρι». Απόλυτα συντεταγμένος με αυτό που δήλωνε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του τον Νοέμβριο του 2000 στο κρατικό ραδιόφωνο είναι και σήμερα ο Χρήστος Λεοντής. Και το επανέλαβε πριν από ημέρες όταν τον κάλεσαν για να του προτείνουν την θέση του προέδρου της ΕΡΤ. Ο κρητικός συνθέτης –γεννήθηκε στο Ηράκλειο στις 11 Μαΐου το 1940 –αποδέχθηκε την πρόταση έχοντας επίγνωση πόσο φορτισμένη είναι η θέση που αναλαμβάνει. «Αν δω ότι δεν καταφέρνω να βάλω τα πράγματα σε μια τάξη, θα σας ζητήσω συγγνώμη και θα σας δώσω την παραίτησή μου. Δεν ήρθα εδώ για να βρω δουλειά. Δεν είμαι άνεργος. Παράτησα τη μουσική μου» είναι η διακηρυγμένη με παρρησία θέση του.

Οι οικείοι του επιμένουν ότι ο Χρήστος Λεοντής γνωρίζει ότι δεν πρόκειται για ένα πόστο που του δίνει πολλές εξουσίες. Και ίσως εκεί εδράζεται η μάλλον γειωμένη άποψή του ότι θαύματα δεν θα γίνουν σε έναν οργανισμό που αντιμετωπίζει αγκυλώσεις χρόνων. Είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς γιατί από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι του στην ΕΡΤ –πριν από τέσσερις μήνες ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου –έστρεψε την προσοχή του στα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ. Οι προσπάθειές του είχαν ενταθεί για την οργάνωση, τακτοποίηση και επίλυση χρόνιων ζητημάτων της Ορχήστρας. Βασική επιδίωξη του Χρ. Λεοντή είναι να βγουν έξω και να παίξουν στον κόσμο. Αναζήτησε, λοιπόν, μαζί με τους συνεργάτες του τη λύση του Θεάτρου Ολύμπια –πρώην έδρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής –προκειμένου να αποκτήσουν μια στέγη. Δεν τα κατάφερε λόγω του υψηλού κόστους ενοικίου, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Το όραμά του θα υλοποιηθεί αφού τα Μουσικά Σύνολα θα συνεργαστούν με τον Δήμο Αθηναίων και θα μοιραστούν τη σκηνή του ιστορικού θεάτρου στην οδό Ακαδημίας. Το θεωρεί –και όχι άδικα –μεγάλη κατάκτησή του όπως και την εξασφάλιση της μετάδοσης από το κανάλι της ΕΡΤ μιας συναυλίας την εβδομάδα.

Η μουσική διαποτίζει κάθε όραμα του σημαντικού δημιουργού που για χάρη των νέων καθηκόντων του στάθηκε μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης. Πριν εμπλακεί με τον δημόσιο φορέα είχε δηλώσει ότι δεν έβλεπε τηλεόραση όχι από σνομπισμό αλλά επειδή η τέχνη του απαιτούσε την προσοχή του 14 ώρες την ημέρα.

Τώρα στον χάρτη των ενδιαφερόντων του μπήκε και το στοίχημα της δημόσιας τηλεόρασης. Η θέση που ανέλαβε είναι για εκείνον μια καλή ευκαιρία για να αφήσει το αποτύπωμα της αισθητικής του και να προκαλέσει στο μέτρο του δυνατού πρόοδο όπου και όπως μπορεί. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το άλλο στοίχημά του που αφορά στην πρόσκληση ενδιαφέροντος σε νέους συνθέτες για να μπορέσουν να καταθέσουν τις προτάσεις τους. Θέλει να ενθαρρύνει και να προβάλλει τη δημιουργία των καλλιτεχνών. Είναι μια κίνηση πολιτισμού και θα επιμείνει γιατί όσοι τον γνωρίζουν ξέρουν ότι ο Χρήστος Λεοντή ανήκει σε εκείνους που πιστεύουν ότι «ούτε οι κυβερνήσεις ούτε οι αντιπολιτεύσεις μας συνήθισαν στον πολιτισμό μας».

Η ιστορία της κρατικής τηλεόρασης αλλά και του μέσου γενικότερα έχει δείξει πως λίγες είναι οι φορές που μπόρεσαν να αναδυθούν και να πάνε μπροστά οράματα που έχουν το πρόσημο της αισθητικής και του πολιτισμού. Το μαζικό έρεισμά του ενδεχομένως να αποδυναμώνει προτάσεις που τελικά λίγοι μπορούν να κατανοήσουν και να παρακολουθήσουν. Αυτή είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα που ο Λεοντής την γνωρίζει αλλά προς το παρόν θα την βάλει στην άκρη.

Εχει άλλωστε άλλα δύο φιλόδοξα πρότζεκτ να υλοποιήσει.

Από τις εκατοντάδες προτάσεις που έχουν κατατεθεί στον τομέα της μυθοπλασίας ο Χρήστος Λεοντής επέλεξε να προχωρήσει εκείνη που αφορά στο σπουδαίο έργο του Στράτη Μυριβήλη «Η ζωή εν τάφω». Πρόκειται για μια μεγάλη παραγωγή που θα ολοκληρωθεί σε 16 επεισόδια και θα σκηνοθετήσει ο Τάσος Ψαρράς. Το δεύτερο εγχείρημα που προγραμματίζει να φέρει στην οθόνη της κρατικής τηλεόρασης αφορά στο μοναδικό μυθιστόρημα του Γιώργου Σεφέρη «Εξι νύχτες στην Ακρόπολη». Θα είναι μια σειρά έξι επεισοδίων με την συμβολή γάλλων, βέλγων και γερμανών παραγωγών. Τη σκηνοθεσία θα υπογράφει ο Γιάννης Διαμαντόπουλος.

Με την ίδια ένταση και αφοσίωση θα υπερασπιστεί και τομείς όπου δεν υπάρχει το στοιχείο της δημιουργίας στον πυρήνα τους. Ο Χρήστος Λεοντής θα επιδιώξει να τηρηθούν οι νόμοι και οι συμφωνίες για να λειτουργήσει σωστά ο φορέας. Να μπουν τα πράγματα σε έναν δρόμο ούτως ώστε να μπορεί να επιτευχθεί το μάξιμουμ μέσα από μια ευέλικτη οργανωτική δομή. Πιστεύει ότι το κυριότερο στοιχείο που λείπει από την ελληνική κοινωνία είναι η συνεργασία για να λειτουργήσει το «εμείς». Και αυτή τη θέση του θα την υπερασπιστεί με σθένος.

Αναλαμβάνοντας να φέρει εις πέρας με συνέπεια και αποφασιστικότητα το πολυσήμαντο έργο του, γνωρίζει ότι εκ των πραγμάτων θα αναγκαστεί να στερηθεί την επικοινωνία του με τα λατρεμένα του εγγόνια –την υπέρτατη χαρά της ζωής του όπως λέει ο ίδιος. Κι αν οι προσπάθειές του στην πορεία σκοντάψουν και αναγκαστεί να αποχωρήσει, τον παρηγορεί η σκέψη ότι θα επιστρέψει με λαχτάρα κοντά τους. Το καθήκον του θα το έχει πράξει.