Το 1999 οι μαθητές από το 1ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού είχαν στείλει το μήνυμα, με μία εργασία τους, πως το ποδήλατο είναι λύση. Οραματίζονταν μία πόλη με λιγότερα αυτοκίνητα και πολλά ποδήλατα. Οι υπεύθυνοι όμως δεν τους άκουσαν. Ο Κορυδαλλός δεν έχει γεμίσει ποδήλατα. Τα αυτοκίνητα στην πόλη δεν έχουν περιοριστεί. Και ο μοναδικός ποδηλατόδρομος που κατασκευάστηκε είναι σαν να μην υπάρχει: είναι μήκους μόλις λίγων μέτρων, γεμάτος παρκαρισμένα αυτοκίνητα…

Την ενδιαφέρουσα περιβαλλοντική εργασία των παιδιών είχαν παρουσιάσει «ΤΑ ΝΕΑ» στο ένθετο «Ζω στον Πειραιά» το καλοκαίρι του 1999. Ιούνιος ήταν αν θυμάμαι καλά –ήμουν στο ξεκίνημά μου σ’ αυτή τη δουλειά –όταν είχα επισκεφτεί το σχολείο και είχα μιλήσει με τα παιδιά.

Θυμάμαι –σαν να ήταν χθες –με πόσο ενθουσιασμό μιλούσαν οι τότε έφηβοι για την εργασία τους και ειδικά για το κομμάτι της που αφορούσε τη δυνατότητα χρήσης του ποδηλάτου στον Κορυδαλλό. Είχε μάλιστα εξελιχθεί σε καμπάνια με το σύνθημα : «Καθαρός αέρας σημαίνει υγεία. Γι’ αυτό χρησιμοποιώ το ποδήλατο».

To πρωτοσέλιδο του ενθέτου της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», «Ζω στον Πειραιά» που είχε

πρώτο θέμα την εργασία των μαθητών για το ποδήλατο

Ξαναδιαβάζω εκείνο το ρεπορτάζ με την εργασία των μαθητών και είναι σαν να διαβάζω μία σημερινή εργασία μαθητών. Κι αυτό διότι ελάχιστα πράγματα απ’ αυτά που ήθελαν οι μαθητές υλοποιήθηκαν.

Ο ποδηλατόδρομος «φάντασμα»

Δεκαεπτά χρόνια μετά επέστρεψα στον τόπο του «εγκλήματος» αλλά δυστυχώς αυτό που κατέγραψα δεν είναι ευχάριστο. Ποδηλατώ στο Κέντρο του Κορυδαλλού και βλέπω ελάχιστα ποδήλατα να κυκλοφορούν στους δρόμους. Είχα ακούσει πριν από ένα δύο χρόνια για έναν μικρού μήκους ποδηλατόδρομο που κατασκευάστηκε στην πόλη στα τέλη του 2011 στην οδό Αγίου Γεωργίου (από την Πλατεία Αγ. Γεωργίου μέχρι την Πλατεία Ελευθερίας και από εκεί έως τη Γρ.Λαμπράκη). Είχα ακούσει επίσης πως ήδη από την αρχή λειτουργίας του ήταν κατειλημμένος από παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Φτάνω στην Αγ.Γεωργίου. Δυστυχώς όσα είχα ακούσει ισχύουν. Το μόνο που θυμίζει πως εκεί κάποτε υπήρχε διαμορφωμένος ποδηλατόδρομος είναι οι χαρακτηριστικές μπλε πινακίδες με το ποδήλατο. Η λωρίδα που είχε βαφτεί με κόκκινο χρώμα –και τώρα έχει ξεθωριάσει –έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο πάρκινγκ αυτοκινήτων…

Ένας ποδηλατόδρομος που είναι σαν να μην υπάρχει. Σ’ όλο το μήκος του έχει παρκαρισμένα

αυτοκίνητα.

Συνεπώς τι έχει αλλάξει απ’ αυτά που ζητούσαν οι μαθητές το 1999; Τα ποδήλατα στην πόλη είναι ελάχιστα, τα αυτοκίνητα κατακλύζουν την πόλη, ακόμη και οι φυλακές είναι στη θέση τους. Το μόνο ενθαρρυντικό είναι ότι σύντομα από τον Κορυδαλλό θα περνάει το Μετρό. Κρίμα.

Η εργασία των μαθητών

Οι μαθητές είχαν ερευνήσει το πώς μπορεί να ξαναμπεί το ποδήλατο στη ζωή των Κορυδαλλιωτών. Είχαν μιλήσει με κατοίκους της πόλης και είχαν βγάλει χρήσιμα και ενδιαφέροντα συμπεράσματα: 37% των πολιτών του Κορυδαλλού είχαν απαντήσει πως το μέσο που χρησιμοποιούν για τις κοντινές αποστάσεις ήταν το αυτοκίνητο, 29% το λεωφορείο και μόλις 21% το ποδήλατο.

Μάλιστα, όσοι από τους κατοίκους χρησιμοποιούσαν ποδήλατο, τους είχαν επισημάνει ότι ένα βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν είναι η έλλειψη ποδηλατόδρομων. Οι μαθητές –ρεπόρτερς είχαν φτάσει και στον Δήμο προκειμένου να ρωτήσουν σε ποιους δρόμους θα μπορούσαν να φτιαχτούν ποδηλατόδρομοι. Αλλά η απάντηση που είχαν πάρει ήταν πως ήταν δύσκολο να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο στον Κορυδαλλό διότι έχει πολλές λεωφόρους.

«ΟΡΘΟΠΕΤΑΛΙΕΣ»πεταλάρουν και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Follow us στο twitter@orthopetaliesή στο FacebookOrthopetalies blogγια καθημερινή ενημέρωση