Η φωτογραφία τραβήχτηκε έξω από το Ολύμπιον, την κεντρική δηλαδή αίθουσα του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου την Κυριακή προβλήθηκε η νέα ταινία των αδελφών Νταρντέν «Δυο μέρες και μια νύχτα». Αν ήθελες όμως, μπορούσες να την παρακολουθήσεις και… δυο μέρες πριν, όπως μας ενημερώνει η αφίσα.

Το ζήτημα βέβαια δεν είναι η δράση των αντιεξουσιαστικών ομάδων, που εφόσον η ταινία είναι διαδικτυακώς διαθέσιμη, καλώς κάνουν και την προβάλλουν: Ποιος να τους κυνηγήσει – και γιατί; Σάμπως θα μπει μέσα η εταιρία διανομής από μια τέτοια διοργάνωση;

Το ζήτημα είναι η επαναλαμβανόμενη αδυναμία των διανομέων να «προλάβουν» τη διαδικτυακή πειρατεία: η ταινία κυκλοφόρησε μόλις πριν δυο εβδομάδες στο internet (στη Γαλλία ήδη διατίθεται σε dvd & blu-ray). Η πρεμιέρα της θα μπορούσε να είχε προγραμματιστεί έναν μήνα πριν. Θα μπορούσε όμως; Σκεφτείτε πόσες ταινίες κυκλοφορούν κάθε εβδομάδα, και πόσα διαμάντια χαντακώνονται με ανάλογη συχνότητα. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο – και πολύ βαθύ. Πάντως, η συγκεκριμένη αφισοκόλληση (το τονίζω: έξω από το Ολύμπιον) μοιάζει με βιτριολικό καλαμπούρι. Είμαι σίγουρος πως τα παιδιά που την «έστησαν» ξεκαρδίστηκαν στο γέλιο.

Για τους ιθύνοντες του Φεστιβάλ πάλι δεν παίρνω όρκο – αλλά κανείς δεν μπήκε στον κόπο να την ξεκολλήσει!

Τελευταία Νέα