Το κινεζικό ιδεόγραμμα που συμβολίζει την κρίση έχει δύο λέξεις: κίνδυνος και ευκαιρία. Στη διατροφική κρίση που ξετυλίγεται ημέρα με την ημέρα από τις 5.5.08, πρέπει να βρούμε τον τρόπο να μηδενίσουμε τον κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και να τον μετατρέψουμε σε ευκαιρία ανάκτησης της εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης στους ελεγκτικούς μηχανισμούς και το κράτος!

Σήμερα, γνωρίζοντας την καθυστερημένη αντίδραση του ΕΦΕΤ κατά δύο εβδομάδες (από 23.4.08 που ήρθε το σήμα από τη Γαλλία μέχρι τις 6.5.08 που ήρθε το σήμα από την Ελβετία) να κινητοποιήσει τους ελεγκτικούς του μηχανισμούς για την ανάκληση του επιμολυσμένου με ορυκτέλαιο ηλιελαίου, δεν μπορούμε απλά να μετακυλίουμε τις ευθύνες από τον ΕΦΕΤ στα τελωνεία και από τα τελωνεία στο Γενικό Χημείο του Κράτους (ΓΧΚ) και από το ΓΧΚ στον ΕΦΕΤ!

Η πολιτεία οφείλει να προστατεύσει τους καταναλωτές και να ζητήσει άμεσα από τις εμπλεκόμενες εταιρείες την ολική ανάκληση του ηλιελαίου, επιμολυσμένου ή μη, και όλων των προϊόντων τους που περιέχουν ηλιέλαιο. Μόνο έτσι θα σταματήσουμε να καταναλώνουμε τοξικό ηλιέλαιο! Μόνο έτσι θα σταματήσουμε να επιβαρύνουμε περαιτέρω την υγεία μας! Αρκετό ορυκτέλαιο δεν έχουμε καταναλώσει από τις 28.2.08, ημέρα που ήρθε στον Βόλο το πλοίο με το ηλιέλαιο-δηλητήριο; Και κάτι ακόμα. Αυτό το πλοίο (Μithat Vardal) πόσες ακόμα φορές έχει φέρει ηλιέλαιο στην Ελλάδα από την Ουκρανία;

Ο Γιάννης Ζαμπετάκης είναι λέκτορας Χημείας Τροφίμων στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Αθηνών και επικεφαλής επιθεωρητής (ΗΑCCΡ- ΙSΟ22000, ΙSΟ9001)