ΥΠΑΡΧΟΥΝ τουλάχιστον τέσσερις μορφές συμφιλίωσης που μπορούν άλλωστε να συμμειχθούν. Με την εξάντληση των αντιμαχομένων, την ηθελημένη λήθη, την αμνηστία, τη δημόσια συζήτηση.* Στην πρώτη περίπτωση οι αντιμαχόμενοι εξήγγειλαν αμοιβαία αποδεκτή ανακωχή προς το κοινό όφελος του οράματος που υπηρετούν. Στη δεύτερη και τρίτη περίπτωση, μπροστά στον κίνδυνο που εμφανίζεται απειλητικός, της περαιτέρω συρρίκνωσης των ποσοστών της δημοκρατικής παράταξης, η «σύγκρουση» επικαλύφθηκε από το συμπαγές μείγμα λήθης και αμνηστίας. Ενώ η δημόσια «συζήτηση» που προηγήθηκε αλλά και ακολούθησε τις εσωκομματικές διαδικασίες της 11ης Νοεμβρίου ακύρωσε κάθε είδος διαβρωτικής αντιπαλότητας, κάτι που επικυρώθηκε και στην τελετή λήξης του πρόσφατου 8ου Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ.

Τελεία σε όλα τα παρακάτω βάζει η φράση «Δεν υπάρχει προεδρική φρουρά, ούτε εσωκομματική αντιπολίτευση».** Προς τι λοιπόν η σαδιστική εμμονή και ποιον σκοπό εξυπηρετούν οι λίστες «ημετέρων και αντιπάλων» που εξακολουθούν να δημοσιεύονται;

Λίστες που εκτός των άλλων τις περισσότερες φορές είναι και αναξιόπιστες.

* Πασκάλ Μπρυκνέρ «Η τυραννία της μεταμέλειας» ** Γιώργος Α. Παπανδρέου «Εθνικό Συμβούλιο, 21 Μάρτη 2008» Ο Γιάννης Βούρος είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Τελευταία Νέα