Να λοιπόν σήμερα η Γαλλία με τη Δανία, να η Αργεντινή με την Ισλανδία, να η Γερμανία με το Μεξικό, να και η Κροατία με τη Νιγηρία στο Καλινινγκράντ, ώστε να δούμε τι ψάρια πιάνουν κάποιες από τις φερόμενες ως αξιοθέατες ομάδες του Μουντιάλ.

Προφανώς δεν θα πιάσουν από την αρχή μεγάλα ψάρια, αλλά θα ρίξουν τις πετονιές τους προσδοκώντας πως κάποια θα τσιμπήσουν αμέσως…

Για να μείνω πιστός στο αλιευτικό πνεύμα, αυτοί που μπορούν να κάνουν γερή μπάζα στο ψάρεμα είναι οι Ισλανδοί οι οποίοι έχουν κιόλας σπεσιαλιτέ στους σολομούς του Ατλαντικού!

Οι Κροάτες πάλι παρουσίασαν τη σπεσιαλιτέ τους ακριβώς πριν από είκοσι χρόνια με το αγλάισμα του ποδοσφαίρου τους και τις προάλλες μού έκανε κλικ η δήλωση του Ορέστη Καρνέζη ότι μπορεί να αποτελέσουν την έκπληξη του Μουντιάλ. Την ίδια στιγμή ο Κώστας Σταφυλίδης προέκρινε ως τέτοια ομάδα το Βέλγιο και σκέπτομαι μήπως αμφότεροι επέλεξαν τους δυο δήμιους της Εθνικής στην προκριματική φάση και στα μπαράζ ώστε να απενοχοποιηθεί κατά τι για τον αποκλεισμός της!

Δεν ξέρω εάν όντως αυτές οι δυο ομάδες μπορούν να μακροημερεύσουν και να επιστρέψουν έπειτα από χρόνια και ζαμάνια στην ελίτ: οι μεν Βέλγοι κοντεύουν να ξεχάσουν την 4η θέση το 1986, οι δε Κροάτες με το ζόρι θυμούνται το… χάλκινο μετάλλιο του 1998.

Θυμούνται καλά όμως τον Νταβόρ Σούκερ ο οποίος συν τοις άλλοις υπήρξε το φετίχ και ο διακαής πόθος του Παναθηναϊκού. Ο πρώτος σκόρερ εκείνου του Μουντιάλ δεν φόρεσε ποτέ την πράσινη φανέλα σε αντίθεση με τους τέσσερις συμπαίκτες του (Ασάνοβιτς, Βλάοβιτς, Γιάρνι, Σέριτς) που κατοικοέδρευσαν στην Παιανία. Είκοσι χρόνια αργότερα ο Σούκερ βρίσκεται στον προεδρικό θώκο της κροατικής ομοσπονδίας και ελπίζει να μείνει για καιρό: όχι εκεί, αλλά στη Ρωσία!

Τελευταία Νέα