Στην ταινίαΑκρότητες, που υπογράφει ο σεναριογράφος τουΤαξιτζήΠολ Σρέιντερ, ο Μάικλ αναρωτιέται με ποιο δικαίωμα θα φέρει ένα παιδί σ’ έναν κόσμο που καταστρέφεται από την ασυνειδησία των βιομηχάνων και τη συνενοχή των πολιτικών. Και ο πρώην στρατιωτικός ιερέας που έχει κληθεί να τον καθησυχάσει αναρωτιέται με ποιο δικαίωμα μιλάει για ευθύνη όταν ο ίδιος έστειλε τον γιο του να σκοτωθεί στον πόλεμο του Ιράκ.

Παρά τις αδιαμφισβήτητες προόδους του ανθρωπίνου είδους, ο ζόφος γύρω μας είναι εμφανής. Η επέλαση του λαϊκισμού στην Ευρώπη και η παρουσία στον Λευκό Οίκο ενός ανθρώπου σαν τον Ντόναλντ Τραμπ προκαλούν μια τοξική ατμόσφαιρα. Και η αυτοκτονία του Αντονι Μπουρντέν που, όπως γράφει η αμερικανίδα καθηγήτρια Σάρα Τζάκσον στουςNewYorkTimes,δεν διακατεχόταν μόνο από περιέργεια για το φαγητό και τον κόσμο αλλά γνώριζε, και διακήρυσσε, ότι η αδικία και η ανισότητα είναι συστημικά ζητήματα, επιτείνει μια αίσθηση απόγνωσης.

Κι όμως! Εν μέσω αυτού του ζόφου γίνονται πράγματα δυνάμει ανατρεπτικά. Η αναλογία γυναικών/ανδρών στη νέα κυβέρνηση του Πέδρο Σάντσεθ στην Ισπανία και η ανάληψη για πρώτη φορά της διεύθυνσης τηςElPaιsαπό μια γυναίκα δείχνουν ότι το κίνημα #MeToo, παρά τις αναπόφευκτες υπερβολές, ήρθε για να μείνει. Η μείωση του μέσου όρου ηλικίας των ηγετών της ΕΕ κάτω από τα 50 χρόνια ικανοποιεί ένα πάγιο αίτημα ανανέωσης –έστω κι αν σε αυτό το νεανικό κύμα συμβάλλουν σε μεγάλο βαθμό οι λαϊκιστές. Και η έκρηξη ενθουσιασμού στις εκδηλώσεις τουPride είναι βαθύτατα ζωογόνα. Στη Ρώμη, 500.000 άνθρωποι τραγουδούσαν το Σάββατο Bella Ciao, στη Βαρσοβία και τη Ρίγα βγήκαν χιλιάδες στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την καταστολή, στην Αθήνα χόρευαν μέχρι πρωίας γκέι και στρέιτ και τρανς μαζί –κι ας μην τόλμησαν οι αρμόδιοι να φωταγωγήσουν ολόκληρη τη Βουλή με τα χρώματα του ουράνιου τόξου για να μη θυμώσουν οι Καμμένοι.

Ολους αυτούς τους υποστήριζε ο Μπουρντέν. Τους μεξικανούς μετανάστες και τους άνεργους του Ντιτρόιτ. Τους Παλαιστίνιους της Γάζας, τις γυναίκες που υφίστανται παρενόχληση και τα μέλη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ. «Η επιθυμία να αγαπάς και να νιώθεις υπεύθυνος απέναντι σε κάποιον, να είσαι αφοσιωμένος σε ένα άλλο πλάσμα: αυτές είναι αρετές», λέει σε ένα βιντεάκι που γύρισε η Εκστρατεία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων το 2014 υπέρ της ισότητας των γάμων στην Αμερική.

Μαζί με τις αρετές έρχονται και τα διλήμματα. Το δραματικότερο όλων είναι αυτό που αντιμετωπίζει ο αιδεσιμότατος Τόλερ στιςΑκρότητες: να γευτεί τις χαρές της ζωής, και να αγωνιστεί για να τις γευτούν κι άλλοι, ή να υποκύψει στις δυσκολίες της;OΜπουρντέν έκανε και τα τρία. Η πρόκληση τώρα είναι να γίνει παράδειγμα προς μίμηση η ζωή του, όχι το τέλος του.