Την περασμένη εβδομάδα την περάσαμε στο «κόκκινο» εξαιτίας της απίθανης στάσης του Πρωθυπουργού Αλέξη στη διαπραγμάτευση με τον πρωθυπουργό των Σκοπίων Ζάεφ –όταν κατάπιε αμάσητο το δόλωμα που του έριξε ο πονηρός Σκοπιανός περί «Μακεδονίας του Ιλιντεν» ως το όνομα στο οποίο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν αμέσως. Αυτή την εβδομάδα, μου φαίνεται, θα την περάσουμε επίσης στο «κόκκινο» εξαιτίας αυτή τη φορά της επιμονής του υπουργού Εξωτερικών Κοτζιά να λυθεί «per mare per terra» το Σκοπιανό. Χθες όλος χαρά ανακοίνωσε ότι τα βρήκε με τον ομόλογό του υπουργό των Σκοπίων Ντιμιτρόφ και τώρα απομένει η έγκριση των δύο πρωθυπουργών. Σε ποιο πράγμα όμως; Σε ποιο όνομα συμφώνησαν;

Εγώ γνωρίζω από έγκυρη πηγή, πιο έγκυρη δεν γίνεται, ότι η άτυπη απόφαση που ελήφθη κατά τις επαφές που είχε ο Τσίπρας το Σάββατο 19 Μαΐου με τους πολιτικούς αρχηγούς ήταν να μην αποστεί από την κόκκινη γραμμή που έχει χαραχθεί ώς τώρα και που είναι μια σύνθετη ονομασία έναντι όλων (με ένα από τα ονόματα της πρότασης Νίμιτς αυστηρά), με παράλληλη αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων για την απαλοιφή των αλυτρωτικών διεκδικήσεων της ΠΓΔΜ.

Χθες είχαμε αυτή την υπεραισιόδοξη δήλωση του υπουργού Κοτζιά, ο οποίος πλέον ταξιδεύει συχνότερα και από συνταξιούχο αμερικανό τουρίστα. Το Μέγαρο Μαξίμου, λίγη ώρα μετά, έσπευσε να το «μαζέψει» κάπως το πράγμα μετριάζοντας την αισιοδοξία τού αεί ταξιδεύοντος υπουργού Εξωτερικών.

Και υπάρχει επίσης –συμπληρώνω το παζλ –η «πρόβλεψη» την περασμένη Τρίτη, στο ραδιόφωνο του Alpha, του καμμένου υπουργού Αμυνας και κυβερνητικού εταίρου Τσίπρα ότι δεν θα υπάρξει συμφωνία…

Το μπαλάκι στον Τσίπρα

Παρότι με κατακλύζουν αισθήματα ναυτίας (λόγω της ακατανίκητης αποστροφής που αισθάνομαι όταν αναφέρομαι σε αυτόν), νομίζω ότι μάλλον ο (συν)εταίρος Τσίπρα στην κυβέρνηση είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Διπλωμάτης φίλος μου με ενημέρωσε σχετικά χθες βράδυ ότι η πρόοδος στη διαπραγμάτευση την οποία ανακοίνωσε περιχαρής ο υπουργός Κοτζιάς έχει να κάνει με τα διάφορα τεχνικά ζητήματα της υπόθεσης και πως εντέχνως έριξε το μπαλάκι στον πρόεδρο Τσίπρα να είναι εκείνος που θα επωμιστεί το ιστορικό βάρος της παραχώρησης του ονόματος «Μακεδονία». Ο διπλωμάτης αυτός προέβλεψε ότι με την πρόοδο που έχει σημειωθεί (;) η σύνοδος κορυφής της 28ης Ιουνίου θα μπορέσει να αποφασίσει να δώσει στα Σκόπια μια ημερομηνία για την… ημερομηνία έναρξης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Το οποίο σημαίνει, παράδειγμα δίνω όπως μου το έδωσε, ότι η σύνοδος θα αποφασίσει (του έλληνα Πρωθυπουργού συναινούντος) ότι σε έξι μήνες θα ανακοινωθεί πότε θα ξεκινήσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις των Σκοπίων. Και πως στο μεσοδιάστημα αυτό τα Σκόπια θα πρέπει να υλοποιήσουν ό,τι συμφωνήθηκε τώρα, του ονόματος συμπεριλαμβανομένου.

Αυτά μου είπε, αυτά μεταφέρω, μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης…

Ο φαρισαϊσμός του Μαξίμου

Ημουν κι εγώ εκεί –στο Σκάι δηλαδή, Κυριακή πρωί, μαζί με τον Παύλο Τσίμα, καλεσμένοι του Τάκη Χατζή, να «ανακρίνουμε» από κοινού και κατά μόνας τον πρόεδρο Κυριάκο. Ο άνθρωπος πρέπει να πω ότι τα πήγε καλά. Εδειξε ότι έχει άποψη για τα πράγματα, ξέρει τι πρέπει να κάνει αν καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές, έχει γνώση για το τι δεσμεύσεις έχει αναλάβει ο Τσίπρας και για λογαριασμό του –κρατάει χαμηλά την μπάλα, και καλά κάνει.

Το ότι τα πήγε καλά δε, μπορεί να το αντιληφθεί κανείς και από τον τρόπο που αντέδρασε το Μέγαρο Μαξίμου. Κατά το μεσημέρι της Κυριακής, το γνωστό «κοπτοραφείο» που εδράζεται στα υπόγεια του ευαγούς ιδρύματος εξέδωσε non paper τo οποίο –προσέξτε, παρακαλώ –δεν κατήγγειλε τον Μητσοτάκη ούτε όσα εξήγγειλε για την οικονομία ούτε όσα κατήγγειλε για το κράτος του ΣΥΡΙΖΑ ούτε για το τέταρτο Μνημόνιο που υπέγραψε ο Τσίπρας και το είχε κουβαλήσει μαζί του να το δείξει στις κάμερες ούτε καν για το (αγαπημένο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ) θέμα των οφσόρ της Μαρέβας.

Το non paper την «έπεσε» στον Μητσοτάκη για μια ΑΛΗΘΕΙΑ που είπε: ότι στα σημερινά 17χρονα δεν λένε τίποτα οι αναφορές στο παρελθόν, όπως για παράδειγμα η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, αλλά αυτό που πρέπει να συζητήσουμε πια είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα.

Αυτό! Μόνο. Το αποτέλεσμα ήταν τα υπόγεια του Μαξίμου να ενεργοποιήσουν τα παρακρατικά μέσα που συνδέονται μαζί τους και παράλληλα τη στρατιά των τρολ που συντηρούν γιατί τάχα μου ο Μητσοτάκης παραγνωρίζει τη σημασία του ιστορικού εγκλήματος που συνετελέσθη πριν από 55 χρόνια ακριβώς τέτοιες ημέρες.

Ο φαρισαϊσμός σε όλο του το μεγαλείο δηλαδή. Ο άλλος πάει και διαπραγματεύεται τη «Μακεδονία του Ιλιντεν» ως ονομασία για τα Σκόπια, επειδή, έχοντας (μαύρα) μεσάνυχτα από Ιστορία, δεν ξέρει καν τι είναι αυτό το πράγμα, τι αντιπροσωπεύει και γιατί επιμένουν οι Σκοπιανοί, και εγκαλεί τον πρόεδρο Κυριάκο ως αρνητή της Ιστορίας! Δεν είναι για γέλια όλο αυτό; Είναι, έχω καταλήξει…

Επιτροπή σε βαθύ ύπνο

Επί ημέρες «καιγόταν» ο κόσμος για την εταιρεία Folli Follie, τα όσα συνέβαιναν στο εσωτερικό της και που η αποκάλυψή τους δημιούργησε ένα πραγματικό «κραχ» στην τιμή της μετοχής της, αλλά οι εποπτικοί μηχανισμοί το είχαν ρίξει στον ύπνο, τον βαθύ. Ούτε άκουγαν ούτε έβλεπαν ούτε διάβαζαν τι αποκαλυπτόταν. Μόλις την περασμένη Παρασκευή αποφάσισε να κινηθεί η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αναστέλλοντας τη διαπραγμάτευση της μετοχής αυτής. Αλλά στο μεταξύ είχαν χαθεί εκατοντάδες εκατομμύρια από τους επενδυτές. Χθες έμαθα ότι θα κινηθούν κάποιοι εξ αυτών εναντίον της εταιρείας, και καλά θα κάνουν.

Το αρμόδιο υπουργείο όμως δεν πρέπει να κάνει κάτι με την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς; Γιατί επί τόσες ημέρες δεν ανέλαβε μια πρωτοβουλία για να προστατεύσει τους μικροεπενδυτές; Γιατί παρακολουθούσε αμέτοχη ό,τι συνέβαινε στο Χρηματιστήριο με τη Folli Follie; Επίσης, αφού το πράγμα έχει εξελιχθεί όπως έχει εξελιχθεί, τι άλλο πρέπει να συμβεί για να παρέμβει ένας εισαγγελέας; Εδώ έχουν διαπραχθεί καραμπινάτα αδικήματα, είναι φανερό…

Στον Κύκλο και ο Νιόνιος

Πενήντα πέντε προσωπικότητες της πολιτικής, της οικονομίας, της τέχνης, του πολιτισμού, ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει ο καθένας από τους τομείς που προαναφέρθηκαν, θα βρεθούν στα πάνελ του συνεδρίου του Κύκλου, του Ομίλου Προβληματισμού που δημιούργησε ο πρόεδρος Ευάγγελος (Βενιζέλος) για να μπορεί να ασχολείται και με πράγματα που υπερβαίνουν τις στενές κομματικές γραμμές. Το συνέδριο που έχει τίτλο «Η Ελλάδα μετά ΙΙ» (την κρίση, εννοείται) θα πραγματοποιηθεί το διήμερο 11 και 12 Ιουνίου στο Κάραβελ και ο πρόεδρος Βαγγέλης, απολύτως υπεράνω, έχει καλέσει να μιλήσουν μερικούς φίλους του μεν, έχει καλέσει όμως και ορισμένους εχθρούς του. Γνωστούς και μη εξαιρετέους. Προσωπικά γνωρίζω τουλάχιστον τέσσερις εκ των 55, αλλά αυτό είναι το μεγαλείο του ανθρώπου –τα υπερβαίνει, μπας και ακουστεί τίποτα σοβαρό και ρηξικέλευθο για το τι πρέπει να γίνει σε αυτήν τη χώρα, όταν με το καλό «καθαρίσουμε» με τα Μνημόνια.

Ενημερωτικά αναφέρω ότι θα γίνουν επτά κύκλοι συζητήσεων που λίγο – πολύ θα καλύψουν ολόκληρο το φάσμα της διακυβέρνησης της χώρας. Αλλά ο τελευταίος, με τον οποίο και θα κλείσει το συνέδριο, είναι όλα τα λεφτά: ο οικοδεσπότης πρόεδρος Βαγγέλης θα υποδεχθεί και θα συζητήσει με τον Διονύση Σαββόπουλο με θέμα «Η Ελλάδα μετά: αντιστρέφοντας τους όρους –από την προκατάληψη στην περηφάνια». Φυσικά όποιος γνωρίζει και τους δύο καταλαβαίνει ότι ο τίτλος δεν θα είναι παρά η αφορμή για τους γοητευτικούς (συν)ομιλητές…

Τελευταία Νέα