Αφού δεν του πάνε τα ξενύχτια του παιδιού, τι τα θέλει;

Πήγε στη Σόφια, έκατσε με τον Ζάεφ μέχρι το πρωί κι απάνω στην κουβέντα του ρίχνει ο άλλος ένα Ιλιντεν εκεί, σου λέει ο δικός σου, καλό ακούγεται, για να πάρω και τ’ αφεντικά.

–Αλό αλό δις ιζ Τσίπρας. Γκιβ με Πάιατ πλιζζζ.

Ο Πάιατ άλλο που δεν ήθελε, μη σου πω αυτός το ‘χε προτείνει.

–It sounds very good Alexis. Go go go.

Εντάξει σου λέει, το έλυσα κι αυτό. Πάμε γι’ άλλα.

(Ο Κοτζιάς πού ήτανε;)

Με το που πάει να πάρει τους πολιτικούς των άλλων κομμάτων, δεν πρόλαβε να πει το Ιλιντεν, στο Ιλι… απάνω του πέσανε να τον φάνε.

–Ξέρεις παιδί μου τι είναι το Ιλιντεν;

–Μια ωραία αναφορά στον προφήτη Ηλία, μεγάλη η χάρη του.

Ε τώρα κι αυτοί, πού να ξέρει ο άνθρωπος; Εδώ εγώ που πήγα και σχολείο ιδέαν δεν είχα. Θα μου πεις εσύ δεν είσαι πρωθυπουργός. Κι αυτό σωστό.

Υστερα ποιο σχολείο; Το μπακαλορεά των καταλήψεων έχει πάρει, κι αυτό με άριστα.

Αυτή η Παναγιωταρέα φταίει. Τον έβγαλε στην εκπομπή της επί εποχής «Κάτσε καλά Γεράσιμε». Αρεσε ο μικρός, ήταν και μπάνικος, με την τσουλούφα όρθια και τη γλώσσα ροδάνι, πολύ θέλει ο άνθρωπος;

Λίγα θέλει. Με τα πολλά γίνεσαι άνεργος. Με τα λίγα πρωθυπουργός. Με τα ελάχιστα τα σχεδόν ανύπαρκτα γίνεσαι σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού του πρωθυπουργού. Πού πα ρε Καρανίκα;

(Ο Κοτζιάς πού είναι;)

Δεν πρόλαβε να συνέλθει από το Ιλιντεν, άλλο πρόβλημα. Η άγρια και αισχρή επίθεση στον Μπουτάρη.

Καλά αυτό ήταν ευκολάκι. Και την είπε.

–Η επίθεση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης έγινε από την Ακρα Δεξιά της Νέας Δημοκρατίας.

Αυτό να το λες έχοντας δίπλα σου τον Καμμένο με τον οποίο συγκυβερνάς είναι η επιτομή της μαρξιστικής και λενινιστικής σκέψης.

Εδώ η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλα, παραδίδεται και φωνάζει απελπισμένα.

–Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι. Είμαστε άοπλοι.

Την άλλη μέρα, ποιος Μπουτάρης και ποιο Ιλιγκεν. Ηρθε ο Ρουβίκωνας μπούκαρε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και το ‘κανε λαμπόγυαλο. Αφού έσπασε τζάμια, γραφεία και λοιπά φασιστικά όργανα, φεύγοντας έκανε και μια εικαστική παρέμβαση στον χώρο ρίχνοντας μαύρες μπογιές στην πρόσοψη του νεοκλασικού και το ‘κανε το κτίριο «Τα εκατόν ένα σκυλιά της Δαλματίας». Πουαντιγέ.

Ισως επειδή όπως άκουσα κάτι ξανθές να λένε σε ένα βοθροκάναλο ότι το μαύρο πουά θα φορεθεί πολύ το ερχόμενο καλοκαίρι.

Εγώ πιστεύω πως και το «Βάφ’ τα Μαύρα» θα φορεθεί, αλλά αυτό είναι μια προσωπική εκτίμηση και δεν θέλω να σας επηρεάσω.

Ευτυχώς όμως στην «Επιχείρηση Ρουβίκωνας» ο κύριος Τόσκας έδωσε ρέστα.

Δήλωσε το εξής χαριτωμένο:

–«Αυτά τα παιδιά είναι σαν κάτι μωρά που μπουσουλάνε με τα τέσσερα».

Ναι. Αυτοί οι μαγκλαράδες με τις βαριοπούλες, τα στειλιάρια και τις κουκούλες.

Είναι μωράκια μωρέ.

Αγούτσου, γούτσου γούτσου. Ελα στον μπαμπά. Στράτα, στρατούλα. Ξαναστράτα στρατούλα.

Ε πού θα πάει, δεν θα μάθει να περπατάει; Δεν θα σταθεί όρθιο;

Τότε είναι που θα μας κάψει ζωντανούς.

(Ο Κοτζιάς πού είναι)

Επόμενη στάση: Το μαύρο σκοτάδι.