Η Τουρκία, τα τελευταία χρόνια, εφαρμόζοντας μια αναθεωρητική, ασύμμετρη και τελευταία υβριδική πολιτική, επιχειρεί απροκάλυπτα με την απειλή χρήσης βίας να αλλάξει το υφιστάμενο καθεστώς στο Αιγαίο, να παγιοποιήσει γκρίζες ζώνες και μακροπρόθεσμα να επιτύχει ισότιμη συγκυριαρχία και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου. Η βασική επιδίωξή της ήταν και είναι να ασκηθεί πίεση στη χώρα μας, ειδικά αυτή την περίοδο που βρίσκεται σε οικονομική κρίση και να συρθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όπου η Ελλάδα έχει μόνο να χάσει, διότι δεν διεκδικεί τίποτε, ενώ η Τουρκία διεκδικεί τα πάντα.

Ακόμη, η Τουρκία δημιουργεί ένταση στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου για να εκβιάσει τον «διεθνή παράγοντα», τη χώρα μας και να επιβάλει τη συμμετοχή της στο ενεργειακό γίγνεσθαι της Ανατολικής Μεσογείου και του Αιγαίου, όχι βέβαια με τους όρους του διεθνούς δικαίου, αλλά με την πολιτική των κανονιοφόρων. Η Τουρκία βέβαια, μετά το πραξικόπημα του 2016, έπαψε να είναι χώρα κοσμική, δυτικόστροφη. Εγινε ισλαμιστική, εθνικιστική, δηλαδή ο χειρότερος συνδυασμός ιδεοπολιτικών θεωριών και δράσεων, αφού «ό,τι πράττει το πράττει για το καλό της πατρίδος και έχει μαζί του και τη βοήθεια του Αλλάχ».

Αυτή την Τουρκία, μ’ έναν απρόβλεπτο ηγέτη, έπρεπε η χώρα μας όλα αυτά τα χρόνια να είχε μελετήσει. Και να είχε εκτιμήσει και προβλέψει τις αλλαγές σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο. Να είχε αναπροσαρμόσει έγκαιρα τη στρατηγική της και να μην ακολουθεί τις εξελίξεις που διαμορφώνουν ανάλογα με τα συμφέροντά τους οι Τούρκοι. Ο τουρκικός επιθετικός αναθεωρητισμός, όπως φαίνεται, ήλθε για να παραμείνει. Δεν είναι ευκαιριακό φαινόμενο. Ούτε μετά τις εκλογές θα έχουμε νηνεμία, όπως αφελέστατα ορισμένοι πιστεύουν στη χώρα μας. Η κλιμάκωση των προκλήσεων, η ποσοτική και ποιοτική αναβάθμισή τους, συνδέεται με τις στρατηγικές επιδιώξεις της Αγκυρας στην περιοχή.

Για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προκλήσεων και επιδιώξεων απαιτείται:

– Αμεση και πολυεπίπεδη διπλωματική δράση, προκειμένου να μην παγιοποιηθεί η σημερινή ιδιαίτερη αρνητική κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

– Αμεση ενίσχυση της αποτρεπτικής ικανότητάς μας, η οποία πρέπει να στηρίζεται στην αξιοπιστία, στην αποφασιστικότητα. Να είναι περισσότερο εμφανής και δυναμική στη σύναψη ισχυρών συμμαχιών.

– Εθνική επαγρύπνηση, κοινωνική συνοχή, εθνική ετοιμότητα και καλλιέργεια του εθνικού φρονήματος του λαού.

– Επανεκτίμηση της ήδη αναβαθμισμένης γεωστρατηγικής αξίας της χώρας μας στο νέο γεωστρατηγικό, ενεργειακό περιβάλλον για να αντλήσουμε οφέλη στα εθνικά μας θέματα και την αντιμετώπιση του τουρκικού τυχοδιωκτισμού.

Ειδικότερα, ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να αντιμετωπίσει μακροπρόθεσμα η Ελλάδα τον τουρκικό επεκτατισμό είναι ηάμεση σύσταση και λειτουργίαδιακομματικούΣυμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας που θα καθοδηγεί συμβουλευτικά την εκάστοτε κυβέρνηση σε όλα τα εθνικά θέματα. Θα συμβάλλει αποφασιστικά στη λειτουργία της άμυνας και διπλωματίας, ανεξάρτητα από την ένταση της οικονομικής κρίσης.

Απαραίτητη εθνικά είναι η εκπόνηση συνολικής εθνικής στρατηγικής καθόσον διανύουμε περίοδο ρευστότητας στην ευρύτερη περιοχή. Η ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, σε συνδυασμό με άλλες εξελίξεις στην Εγγύς και Μέση Ανατολή, τείνουν να διαμορφώσουν νέο γεωπολιτικό περιβάλλον που δημιουργεί γεωστρατηγικά και ενεργειακά προβλήματα στην Τουρκία. Γι’ αυτό είναι εθνικά ωφέλιμο, ειδικά την τρέχουσα περίοδο, η Ελλάδα να υιοθετήσει μια ευέλικτη τακτική αποφυγής της κλιμάκωσης, χωρίς βέβαια η αποκλιμάκωση να αφήνει γκρίζες ζώνες, γκρίζες σκέψεις και ηττοπάθεια, στέλνοντας ταυτοχρόνως σαφές μήνυμα στην Αγκυρα πως θα αντιδράσει με όλα τα μέσα εάν απειληθεί άμεσα η εδαφική ακεραιότητά της.

Ο Κωνσταντίνος Ζιαζιάς είναι στρατηγός ε.α., επίτιμος αρχηγός Γενικού Επιτελείου Στρατού