Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτό που διάφοροι παπατζήδες διαφημίζουν ως «καθαρή έξοδο» από το πρόγραμμα δεν υπάρχει. Είναι απλώς μια καινούργια συριζιά.

Αφενός επειδή δεν είμαστε σε πλυντήριο ούτε σε καθαριστήριο, για να βγούμε ή να μη βγούμε καθαροί.

Αφετέρου επειδή αυτό που εννοούν μιλώντας για «καθαρή έξοδο» ούτε σημαίνει κάτι ούτε διασφαλίζει τίποτα.

«Καθαρή» ήταν η Αργεντινή έως την περασμένη εβδομάδα κι έτρεξε να πέσει στα πόδια του ΔΝΤ. «Καθαρή» ήταν και η Ελλάδα του ΓΑΠ, αλλά οι αγορές έκλεισαν πριν προλάβει να πει «λεφτά υπάρχουν».

Συνεπώς κακώς τσακώνονται για κάτι που ούτε υπάρχει ούτε λέει τίποτα.

Η δεύτερη συριζιά είναι η μπαρούφα της «Αυγής» πως ο Γιούνκερ και η Μογκερίνι ζητούν 180 ψήφους στη Βουλή για το Σκοπιανό επειδή δεν εμπιστεύονται όχι την κυβέρνηση που θα πιαστεί μαλλί με μαλλί, αλλά τη… ΝΔ!

Με την μπαρούφα ενθουσιάστηκε «Η Εφημερίδα των Συντακτών», αλλά φυσικά τη διέψευσε η Κομισιόν πριν λαλήσει ο πετεινός. Ούτως ή άλλως, το Σύνταγμα δεν προβλέπει τέτοια πλειοψηφία σε τέτοιου είδους ψηφοφορία.

Αλλη μια συριζιά, λοιπόν.

Αλλά από πού κι ώς πού νόμισαν στην κυβέρνηση και τις εφημερίδες της ότι η μία από τις τρεις σκασίλες του Μητσοτάκη είναι τι λένε ή τι θα ζητήσουν ο Γιούνκερ και η Μογκερίνι για το Σκοπιανό;

Υποθέτω, έχει σοβαρότερα πράγματα για να πονοκεφαλιάσει.

Η τρίτη συριζιά είναι πως στην αυτονόητη δήλωση Μητσοτάκη ότι δεν δεσμεύεται από το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης, η κυβέρνηση απάντησε πως «θα ήταν οξύμωρο να δεσμεύεται από το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης».

Συνεπώς συμφωνούν.

Ναι, αλλά αμέσως μετά η κυβέρνηση αραδιάζει και τις γνωστές παπάτζες περί δίκαιης ανάπτυξης, αναδιανομής πλούτου και δικαιωμάτων των εργαζομένων, στις οποίες (κατά την κυβέρνηση) δεν συμφωνεί ο Μητσοτάκης.

Ωραία όλα αυτά, αλλά πού βρίσκονται γραμμένα ώστε να τα δει ο Μητσοτάκης και να διαφωνήσει; Πουθενά.

Διότι το αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης ούτε το έχει δει κανείς, ούτε το συμφώνησε κανείς, ούτε μάθαμε τι λέει, ούτε ξέρουμε αν υπάρχει πραγματικά ή αν είναι κάτι σαν τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά.

Μόνο κάτι Γερμανοί φαίνεται ότι είδαν κάτι σχετικό και (κατά δήλωσή τους στον γερμανικό Τύπο) «δεν αξίζει ούτε το χαρτί στο οποίο γράφτηκε».

Με άλλα λόγια, έχουμε τρεις συριζιές μέσα σε τρία εικοσιτετράωρα. Δεν ξέρω αν αποτελεί ρεκόρ διότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι άπιαστος στο άθλημα, αλλά είναι σίγουρα μια καλή επίδοση.

Να τους το αναγνωρίσουμε.